Nefesi kesilmiş bir şekilde kendini tekrar yatağa bıraktığında beyaz kaşlarım çatıldı. Acı çekiyordu, kahretsin onu incitmiştim. Hala tuttuğum boş yastık kılıfını yere atarak temkinli adımlarla yatağa yanaştım. Ansızın açılan yeşil gözleriyle bana bakınca, boş bulunup irkildim.
"Başladığın işi bitirmeye mi geldin?" dedi duygusuz bir sesle,
"Hayır" aynı anda başımı da sallayarak, katil miydim ben, bıraktığım işi biteyim. Manyak mıydı neydi
Sıkıntıyla "O gömleğin altındaki tahribatı görmeme izin verecek misin?" dediğimde dik dik baktı ama ses çıkarmadı. Bende cesaret alarak yanına oturdum ve düğmeleri çözemeye başladım. Gömleği sıyırdığımda nefesim kesildi. Çünkü mosmordu kaburgaları kan kırımızı ve koyu mavi arasında değişen renk harmonisi içindeydi.
Siktir! Bunu yapmış olamazdı değil mi?
Soğuk ellerimle morluğa dokunduğumda, sere serpe yatan beden irkildi ve bende irkildiğim için ellerimi çektim hemen
"Canını mı yaktım?"
"Hayır" dedi hala aynı şekilde yatmaya devam ederek " ellerin çok soğuk"
"Hımmm ellerim her zaman soğuktur"
"Benimleyken o kadar soğuk değillerdi" dediğinde cevap vermedim. Sonuçta artık onunla değildim değil mi?
"Bence doktora gitmeliyiz"
"Saçmalama"
"Ne saçmalamaması, ya kırık bir kaburgan varsa, ya seni incittiysem. Bu kadar güçlü olduğumu bilmiyordum" diye hayıflanırken bir anda kahkahalara boğuldu.
Ben şaşkınlıkla onu izlerken o kahkahalarla gülüyor, acı içinde inliyor kaburgalarını tutuyor ve tekrar gülüyordu.
Kesinlikle beynine darbe almıştı. Sanırım başını da vurmuştum, Bu hiç normal değildi, tamam o koca bedende tek mantıklı hücre yoktu ama bu histeri krizi Bozok için bile fazlaydı
Aklıma gelen fikirle buz dolabına gidip, hiç kullanamadığım ama bir gün lazım olur diye doldurduğum buz paketlerinden birini aldım ve hala gözleri kapalı kıkırdayan Bozok'un hasarlı kaburgalarına bıraktığımda.
"Hay ben seni...." diye küfür etmeye başladı ve hemen sustu ve inledi. Pekala morlukta işe yarar mı bilmem ama histerik gülme krizinde işe yarıyordu bu kesin.
"Hala bir doktora gitmemiz konusunda ısrarcıyım" dedim "Seni fena dövmüşüm"
"Sen değildin" dedi yarım ağız sırıtarak,
"Ne?"
"Beni döven diyorum, bir doksan boyunda siyahi bir adam tarafından benzetildim" dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Çikolatalı vatandaşlarla kavga mı ettin?"
"Çikolatalı ne be?" diye çemkirdi yattığı yerden
"İşte siyahi dedin ya?"
"Offf kızım ben çikolatayı çok severim" dediğinde boş boş baktım "Her çikolata yediğimde herifin yüzü gözlerimin önüne gelecek, benzetecek bir şey bulamadın mı?" diye çemkirdiğinde küçük bir kıkırtı döküldü dudaklarımdan.
"Doktora gidelim"
Onu benzeten ben olmadığım için rahatlamıştım yalan yok.
"Sabah Tunç'u ararız"
"Ya iç kanaman varsa?"
"Yok?"
"Nerden biliyorsun daha önce iç kanama geçirmedin ki?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Masumiyet
RomanceAlaca Tekin ; Bu benim, kısacık yaşamımda bana ait olan tek ve yegane şey, ama ismim kadar karışık değilim. Bembeyaz bir bedenin içine hapsolmuş, kimsesiz, köksüz 18 yaşında küçük bir kadındım ben. Masumdum, ta ki onu görene kadar, yada o bana sahip...
