"Hija ihahatid na kita gabi na." Sambit ni Kuya Ernesto. "Hindi na ho kuya maraming salamat nalang ho." Pag tanggi ko at bumuntong hininga. "Hija delikado na gabi na oh tapos mag isa ka lang, sige na hayaan mo na kong ihatid ka, malaki ang utang na loob ko sa pamilya nyo kahit ang pag hatid nalang sayo ang ipambawi ko." Usal ni Kuya Ernesto.
"S-sige po, wala naman na kong magagawa para tanggihan kayo eh." Sambit ko at nginitian ko sya at nag simula na kaming mag lakad pauwi ng bahay ko.
"Kailan po ba yung huling pag kikita nyo ng ama ko?" Tanong ko habang ang tunog lang ng mga tsinelas namin ang tanging naririnig namin.
"Ah, matagal na, kaya nga masaya ako ngayon kasi makikita ko ulit sya." Sagot ni kuya Ernesto. "Ah, kaya nyo lang po ba ako hinatid para makita si papa?" Tanong ko at natawa sya.
"Hija hindi, hindi kita ihahatid pauwi dahil sa gusto ko lang makita ang ama mo kundi gusto kong ihatid ka pauwi at masigurado ko na ligtas ka." Sagot ni Kuya Ernesto at may nadaanan kaming trycicle at agad nyang ipinara ito.
"Kuya, para po, pwede po ba na pakihatid kami sa bahay ng mga Evangelistas?" Tanong ni Kuya Ernesto, lahat ng tao dito alam ang bahay namin, lahat libre pumunta incase kailangan nila ng tulong.
"Ah sige po kuya." Sambit ng driver. "Kuya Ernesto, kaya ko na pong umuwi mag isa ko since may trycicle naman na po, maraming salamat po kuya ha." Sambit ko.
"Nako hinde, sasama ako, gusto ko talagang gawing pambawe ang pag tulong sakin ng mga Evangelistas ang pag hatid ko sayo pauwi kahit na maliit na bagay lang iyon." Sambit ni Kuya Ernesto.
"Eh pano po kayo uuwe eh gabi narin po?" Tanong ko. "Wag ka nang mag alala sakin hija makakauwi din ako." Sambit ni Kuya Ernesto at pareho na kaming sumakay sa trcyicle at umandar na ang trycicle.
"Gusto sana kitang ipakilala sa buong pamilya ko eh kaso masyadong malayo ang bahay namin sa sakahan." Sambit ni Kuya Ernesto.
"I can meet them naman po next time." Sambit ko at nagulat si kuya Ernesto. "Talaga? Gusto mo syang makita sa susunod?" Tanong ni kuya Ernesto.
"What if po kung bumisita po kayo sa bahay namen kasama ng buong pamilya nyo para makamusta po namin kayo?" Tanong ko at napa ngiti sya.
"Ah, s-sige oo bibisita kami sa bahay nyo, simula nang gumaling ang anak ko ay hindi na namin nabisita ang bahay ninyo para ipakamusta ang anak ko sa buong pamilya nyo." Sambit ni kuya Ernesto.
"Sige po sasabihan ko po si mama at papa na bibisita po kayo wag po kayo mag alala." Sambit ko at ngumit ako ng marahan.
"Maraming salamat hija, napakabait mo, proud ako sa mga magulang mo dahil pinalaki ka nilang ganyan kabait." Sambit ni Kuya Ernesto at nginitian ko lang sya knowing that he wasn't aware of the truth. To be honest many people really deems us as a nice and respectful family, they also admire my parents the most because they helped so much people in 1st district, pero totoo talagang iilan lang ang naipasang bill ni papa when he was still congressman.
"Wala po yun kuya." Sambit ko at tahimik lang kami sa buong trycicle, maya maya pa ay dumating na kami sa bahay namin at naunang lumabas si Kuya Ernesto at sinimulan akong kabahan.
"Kuya hanggang dito ka nalang po, eh hehe." Nahihiyang usal ko. "Eh gusto ko pang makita ang mga magulang mo." Sambit ni kuya Ernesto. "Ay sige po halika po." Sambit ko at pumasok kami sa bahay at nakita kong nanlalaki ang mga mata nya at sobrang naiinis na sya at biglang umamo ang mukha nya nang makitang may kasama ako.
"Ay, kuya Ernesto ikaw pala yan, at bakit nyo po pala kasama ang anak ko?" Tanong ni mommy at lumapit sya samin. "Ah, sabi kasi nag papahangin daw sa labas etong si Lorraine eh kaso alam ko naman na malayo na sya sa bahay ninyo kaya hinatid ko na sya sa bahay nyo para masigurado kong ligtas syang umuwi." Pag papaliwanag nya at ngumiti si mama.
"Nako kuya Ernesto maraming salamat ho sainyo ha napakabait nyo po talaga hinatid nyo pa ang anak ko, gusto nyo po pumasok muna kayo? Pwede kayong makikain samin bilang pag papasalamat namin." Sambit ni mama at pinapasok nya si kuya Ernesto at lumabas si papa sa kitchen na may inis sa mukha at nag bago ang expression nya nang makita si kuya Ernesto halata namang gusto nilang mabait sila sa mata ng ibang tao.
"Ay kuya Ernesto andito po pala kayo, sige pasok lang po kayo." Sambit ni papa at pumasok narin ako at hinawakan ako ng mahigpit ni mama sa braso.
"Bakit ka tumakas? Ha? Hindi mo ba alam kung paano kami nag alala sayo ha? Pumasok ka sa kwarto mo ngayon na." Asik ni mama at nanlalaki ang mga mata nya sakin.
"Tumakas? Nagpahangin lang ako, kailangan ko pa ba ipaalam sainyo ang lahat ng ginagawa ko?" Sagot ko.
"Ay kuya Ernesto sige po enjoy lang po kayo dyan." Sambit ni mama habang nakangiti. "Kuya Ernesto mauna na po ako ha, maraming salamat po pala sa pag hatid nyo sakin ha." Pag papasalamat ko.
"Ay nako ano ka ba wala yon." Sambit nya at nakipag tawanan sya kay papa at umakyat na ko sa kwarto ko at sinara ko ang pinto ng kwarto ko at nahiga sa kama ko at kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at nag scroll nalang sa facebook.
Wala akong ibang ginawa pa kundi mag scroll nang mag scroll sa phone ko, tinatamad ako mag aral or what, lahat nalang nakakawalang gana, idagdag mo pa ang kapatid kong bida bida sa mga magulang namin, palagi nya nalang inaagaw lahat ang akin jusko.
Napatalon ako sa gulat nang biglang tumunog ang phone ko at tinignan ko ang notif ko, laking gulat ko nang biglang tumambad sakin ang username ni Sandro sa ig, shit is he chatting me?
sandromarcos7
Hello Lorraine,
I want to sincerely apologize for what my colleagues did to you. I hope you can forgive them for teasing you, and I also hope you can put this behind you. Thank you
evangelistalrrn
Wait you know my instagram?
sandromarcos7
Of course I know about your instagram.
evangelistalrrn
Oh ok, by the way I already forgave them for that, I don't harbor any grudges, and thank you for messaging me.
sandromarcos7
I hope you'll forget what happened, actually I felt awkward for apologizing but I have to do it.
evangelistalrrn
That was unexpected, you're my dad's competitor in politics so I felt the same too. (I actually lied, I felt butterflies instead of awkwardness)
sandromarcos7
I don't know why we felt awkward, is it because magkalaban lang kami ng dad mo?
evangelistalrrn
Actually I think so, I haven't met any of my dad's competitor in politics
sandromarcos7
Yeah your dad has always been in politics, and as far as I know you were actually quite far from your house earlier, aren't you lost?
evangelistalrrn
No I'm not lost, nag papahangin lang ako and I bumped into someone na natulungan ni papa and he helped me get home
sandromarcos7
It's good that you went home safe, I just want to ask if it's okay for you to ask something?
evangelistalrrn
What is it?
sandromarcos7
I was curious for you age, how old are you?
evangelistalrrn
I'm sixteen, and you?
sandromarcos7
I'm 28, we quite have a far age gap.
evangelistalrrn
We have 12 year age gap
sandromarcos7
Yeah that was really far
evangelistalrrn
By the way did you had a girlfriend who's really way more younger than you? Like near my age?
sandromarcos7
Actually no! I've never been into a relationship with someone who's way more younger than me, when someone younger than me harbors feelings, I have to be the bigger person, and it's just for their own good
And after that, we had more deeper conversation that will change my entire life.
---
deserb nyo ng update after ng ilang araw na walang paramdam HAHAHAHAH
YOU ARE READING
The Gap Between Us (Under Revision)
FanfictionChantelle Lorraine, born into a life of privilege in the North, is admired for her poise and perfection-a flawless image that conceals the fractures hidden deep within her heart. Despite her family's wealth, she remains haunted by the pain of her ch...
