Aflevering 24: Hanky Panky Shanghai

17 3 0
                                    

William Van Thanh is een van de slimste, intimiderende jongens die ik ken.  Op het eerste gezicht lijkt hij misschien niet sterk, maar als je hem voor langer dan drie seconden in de ogen kijkt weet je wel beter. (Alleen hij moet wel weten dat ik niet een verslag voor hem ga schrijven in ruil voor een loempia.)

William is een aardige jongen, zegt weinig, maar wat hij zegt zal je absoluut vernietigen. Meest belangrijke, hij is een van de redenen waarom ik Pieter Hemzelf geen blik waardig wil geven.

"Bij welke vraag ben je?" fluisterde Rebecca. Ik haalde mijn schouders op en keek naar mevrouw van Lenen.
"Ik vraag drie, maar het antwoordboek zegt vierentwintig."
"Hoe kan jij de vijfde klas hebt behaald, weet ik soms ook niet." zei ze lachend.

Mevrouw van Lenen ssshte ons en liep de klas uit. Alleen had ze de verkeerde personen gesssht.
In plaatst van te doen wat ik hoorde te doen, besloot ik om om mij heen te kijken. De meeste speelde kaart spelletjes voor geld en karamel. En sommige droegen een zonnebril tegen de rode oogjes. Lastman college dagelijkse bezigheid.

"William." riep Pieter Hemzelf. "William."
William zei niets en keek naar beneden. William was een van zijn beste vrienden. Althans, dat denk ik.
"William." William keek op.
Pieter lachte en trok zijn oog leden strak naar achteren. Ik keek naar William, wat hij zou zeggen, maar hij zei niets. Pieter ging weer verder met zijn 'werk.'
Ik voelde me ongemakkelijk en keek om me heen of iemand anders het nog had gezien. Twijfelde of ik er iets van moest zeggen, dus deed ik het niet.

De volgende dag kwam, het gebeurde weer. Misschien was het gewoon een grap, misschien dacht ik er wel te veel van. Maar misschien ook niet en misschien had ik er iets van moeten zeggen. Misschien.

Weird Girl | ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu