(De paar maanden later van eerder)
"Ik ben vooral heel blij dat het nu over is." Ik lachte. "Je weet hoe ze zeggen, aan alle slechte dingen komen een eind. Hoop dat het Bijbels is om een toost uit te brengen, voor allen die de krabbel niet gezet hebben."
Ik hield mijn glas om hoog. Rebecca gaf me een duwtje. "Slokje voor Hemzelf!" riep ze.
"Slokje voor degene die we niet benoemen." zei mama erachteraan
"En een hele fles voor alle andere sukkels die we nu alweer vergeten zijn."
Ik droeg de jurk die mijn ouders me net geven hebben voordat alle gasten kwamen. Mijn eenzaamheid was ondragelijk vele malen en denk niet dat ik het ooit verliefd zou hebben zonder wraakzucht en eigenwijsheid. Met champagne in mijn hand lachte ik om mijzelf. Stomme kleine Mara Huang Lee.
"Willemijn hoopt op een grote rol in dat toneelstuk van jou." Zei Rebecca. "Ik denk dat ze zou flippen als ze het leest."
"Wat vind je er van?" Vroeg ik. "Buiten het iedereen gaat over de rooie."
Ze was even stil. "Absoluut verschrikkelijk op de beste manier."
"Precies zoals het hoort." Ik grinnikte.
MARA
En tot slot, het beste spul voor de meid die we nooit meer terug zien.
JE LEEST
Weird Girl | ✔️
HumorMara Huang Lee, laatste school jaar, laatste kans om wat geluk op liefdesgebied te krijgen. Alleen haar trauma en verlangen naar wraak, maken Mara het er niet makkelijker op. Ze moet een keus maken: los laten of haar klasgenoten een spekkoek van eig...
