oyun, beomryu ✓

0.4

Shin Ryujin

"Biraz daha yakın lütfen." diyen kadına baktım. Şuanda Beomgyu ile romantik bir sahne çekiyorduk. Her k-drama'da olan öpüşücekmiş gibi olan ama asla öpüşülmeyen o anı çekiyordum. Karakterlerimiz ne şans ama aynı yerde çalışıyordu ve tabiiki kızımız kitaplıktan bir şey alırken düşmüştü. Asıl oğlanımızda onu tutuyordu. Bu sahneden o kadar çok çekmiştim ki artık ustalaşmıştım.

Personelin demesi ile Beomgyu'ya daha çok yaklaştım. Dudağını diliyle ıslattı. Bense rol gereği şaşkın şaşkın bakıyordum. En sonunda beni kucağından indirip sırıtmaya başladı. Utanmış gibi yaptım zor olmadı çünkü zaten utanmıştım.

"Tamam kestik." dedi Jisung. Şimdi ikimizinde iki saatlik molası vardı.

"Ryujin-ah!" Sesin geldiği yöne baktım. Bu Chen'di. Dizideki kıskanç abim rolünü oynuyordu. Koşarak Beomgyu ve benim yanıma geldi. İkimiz hala kitaplığın yanındaydık.

"Mola'ya girdin mi?"

"Evet."

"Eğer istersen beraber yemek yiyebiliriz." dedi. Aslında ben Beomgyu ile bir şeyler yapmak istiyordum. Cevap vermeden Beomgyu'ya baktım. Kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu. Anlam veremedim.

"Aslında bizde şimdi Beomgyu ile yiyecektik. Ben gelirim yemek yemeye. Beomgyu sende gelir misin?" Az önce sınırlı olan -neden olduğunu da bilmiyorum- adam bi anda yere bakarak siritmaya başladı. Chen sesli bir şekilde nefes verdi.

"Chen beyde isterse neden olmasın?" Cevap bekler gibi Chen'in yüzüne baktım ama o asla bana bakımyordu. Beomgyu ve Chen birbirlerine anlam veremediğim biraz dostça biraz da sinirli (!) bir şekilde bakıyordu.

"Çok güzel olur. Üçümüz daha çok kaynaşmış oluruz." dedi Chen önce Beomgyu'ya sonra bana bakarak.

"Tamam o zaman. Sen hazırsın zaten, beni ve Beomgyu'yu bekle. Giyinip gelelim." Başını salladı. Chen'i arkamızdan bırakıp yan yana olan karavanlarımıza doğru yürümeye başladık.

"Bir planımız yoktu. Neden öyle davrandın?" Rahatsız mı olmuştu?

"Şey, eğer rahatsız ettiysem özü-"

"Etmedin." dedi kesin ve sert bir ses tonuyla. Gülümsedim.

"Seninle bir şeyler yapmak istedim. O yüzden öyle söyledim." Güldü.

"Bunu duymak istiyordum." dedi.

"Hım?"

"Yok bir şey. Hadi giyin sen. Ben de giyineyim." Başımı sallayıp karavanıma geçtim. Buraya evden birkaç kıyafetimi getirmiştim. Siyah bir sweet ve siyah bir kot giyindim. Yine gelip sahne kıyafetlerimi giyecektim sonuçta. Karavanımdan çıktım. Beomgyu çoktan çıkmıştı. Beraber bizi bekleyen Chen'in yanına gittik.

...

Masada oturmuş yemeklerimizin gelmesini bekliyorduk. İkisi anlamadığım bir şekilde sürekli birbirlerine bakıp alttan alttan sırıtıyorlardı.

"Çok sessizsiniz." dedim.

"Aç olduğum için konuşamıyorum." dedi Beomgyu. Mantıklı bir sebepti.

"Aslında eğer zamanımız kalırsa buradan sonra kahve içmeye gidebiliriz." dedi Chen.

"Olur." dedi Beomgyu. Chen göz devirdi.

Normalde gayet iyi anlaşıyorlardı. Ama bugün birbirlerinden nefret ediyorlardı ve ben onları bir araya getirmiştim. Aptal olmalıyım. Belliki araları bozuk ve beni kırmamak için ikiside bir şey demedi. Onları rahatsız etmiştim.