oyun, beomryu ✓

0.7

Shin Ryujin

"Seni seviyorum Jeonseo. Beni böyle bir günde yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim." Daha sıkı sarıldı bana.

"Bende seni seviyorum Haewon. Her şeyden çok seviyorum."

"Kestik! Beomgyu biraz daha duygu katabilir misin? Ayrıca Ryujin'in makyajını tazeleyelim. Hadi çabuk." Göz devirdim. Son iki bölümdür yardımcı yönetmen ile çekim yapıyorduk ve aşırı mükemmelliyetçiydi. Açıkçası benim için biraz fazla. Makyöz hemen gelip yüzüme bir kaç fırça darbesi vurdu. O da sıkılmıştı herkes gibi.

"Patlmama az kaldı." diye kendi kendine söylendi Beomgyu. "Benimde." diye ekledim ve sahneyi yedinci kez baştan çekmeye başladık.

...

"Sonunda bitti." dedim kendi kendime karavanımda. Bölüm çekimi henüz bitmemişti ama bugünkü çekim bitmişti. Açıkçası az bölümümüz kaldığı için mutluyum.

"Ryujin!" Beomgyu gülümseyerek yanıma geldi.

"Beomgyu!" dedim onu taklit ederek.

"Geçen gün bana bir kapkek sözün vardı." Evet, çekim yaptığımız gün kapkekleri yere düşürmüştü. Unutmuştum.

"Ahh evet unutmuşum. Gece biraz garip bitmişti." dedim. Olanları hatırlamam ile tekrar utandım. Normalde asla utangaç birisi değilimdir ama konu Beomgyu olunca saçma bir şekilde utangaç oluyordum.

"Garip mi?" Kırılmıştı. "Ben sevmiştim." Yanlış anlamıştı.

"Bende sevdim. Kapkek yemeye çıkalım mı?" dedim. Konuyu kapatmak istiyordum çünkü hislerimden emin değilim. Beomgyu'nun beni öpmesi hoştu. Açıkçası istiyordum da. Ama her şeye rağmen yanlış olan bir şeyler vardı. Bunları düşünmeyi daha sonraya bıraktım. Az önceki soluk yüzü bir anda mutlu bebek yüzüne döndü. Tatlıydı. Onu böyle görmeyi seviyordum. Gülerken kısılan açık kahve gözlerini seviyordum. Önümden hızlıca kendi arabasına geçti. Bende kendi arabama geçtim. Camı açıp konuşmaya başladı.

"Konumu atıyorum. Son gelen ısmarlar." deyip göz kırptı. Benim bir şey dememe izin vermeyip gaza bastı. Hile yapmıştı. Hemen telefonuma gelen konuma bakıp bende arkasından sürdüm. Biraz fazla hızlıydı. Ona yetişmek zordu. Koskoca trafikte yarışıyorduk. Arada camdan bana gülüp duruyordu. Sonunda geleceğimiz yere vardık. İlk o varmıştı. Kapının önünde beni bekliyordu.

"Ya hile yaptın!" dedim.

"Eeyy hadi ama! Fazla yavaşsın sadece!"

"Asıl sana ey. Gayette hızlıyım. Sen hem yeri biliyordun hemde ilk başladın." Aynı zamanda hem konşuyor hemde içeri giriyorduk.

"Kabul. Ben öderim." dedi.

"Hayır ya ben ödeyeceğim. Ama yinede hile yaptın." dedim elimdeki menüye bakarak. Çoktan bir masaya oturmuştuk. "Hmm, ben karar veremedim. Sen ne alacaksın?" diye sordum. Menüde fazla çeşit vardı.

"Bence her çeşitten bir tane alalım?" Kafamla onaylayıp siparişi verdim. Garson siparişlerimizi alıp masadan uzaklaştı. Tek kalmıştık. Garipti ortam. Ne konuşacağımı bilmiyordum. O konuşsun istiyordum. Hiç susmasın bir şeyler anlatsın. Anında aklına bir şey gelmiş gibi gülümsedi.