Reincarnated as Vampire's Unwanted Mate

𝗨𝗡𝗪𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 (4)

𝗨𝗡𝗪𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 (4)

Ako lang mag isang naglalakad sa hallway dahil may inutos yung teacher ko sakin. Nag dadalawang isip pa sya kase nga, Isa daw akong royalty pero sa huli, wala na syang magawa kundi utusan nlang ako since ako nalang naman ang mauutusan nya...

Taas noo akong naglakad. Nakasalubong ko si Aisha kasama ang mga alipores nya. Hindi ko nalang sana sila papansinin pero agad silang humarang

"Andito na naman ang papansin..." Tumawa sila kaya napataas ang sulok ng labi ko.

"Nakita kong nakipaglandian sya dun sa isa sa mga classmates nya... What a shame..." Nanatili akong poker face. Tsk!

"Are you done? Pwede ako dumaan? Nagmamadali kase ako..." Ngumiti ako ng peke. Nakita ko naman syang natigilan

"Papansin ka ba? Bakit hindi mo kami pinapansin kanina huh? Bakit hindi mo kami nilapitan kanina? Ni hindi ka rin nagbow samin " Umirap ako

"Sa sitwasyon natin ngayon, do you think sino yung mas papansin hm? Bakit nyo pa ba ako ginagambala? Hindi ko na nga kayo binubully eh" Inis kong saad. Naalala ko sa book. Palagi kong iniyakan yung sode ni Veronica since palagi nlang syang inaaway ni Aisha at ginagawan ng kasalanan

"Tsk! Kahit anong gawin mo... Hindi ka pa din naman mamahalin ni Lyford. Ako lang... Ako lang ang pakakasalan nya..." Ngumisi sya sakin. If ako yung totoong Veronica, matagal ko nang nilampaso ang mukha nito. Pero dahil ayokong masira yung sinimulan kong good background, hindi ko sya papatulan

"Sige... Sabi mo eh" Baliwala kong saad at dadaan na sana nang bigla nila akong harangan ulit

"Bakit hindi ka man lang nainis? Huh?" Umirap ako

"Childish lang ang naiinis sa sinabi ko... I'm not imma kase kaya hindi kita papatulan... Tabi! Next time, wag kang haharang harang sa dinadaanan ko, baka matapakan pa kita" Matapang kong saad at binangga ang balikat nya kaya muntik na syang maout of balance.

"Makakarating ito kay ama! And sisiguraduhin kong mapupunish ka sa dungeon" Ngumisi ako.

"Edi gawin mo... Para mo naring pinatunayan... Na loser ka... Hindi marunong lumaban ng patas. Pikon ka girl?" Kita ko namang nag alburuto na sya sa galit kaya agad na akong umalis. Napailing pa ako. Actually, ang tanga ni Aisha. Ang lakas din ng loob nya na takutin ako. Well, kung ako ang totoong Veronica, iisipin kong mas lamang padin ako sakanya. Kase kahit favored princess sya, ako naman ang real princess. At sya ang sampid...

"Princess pinatawag ka ng iyong ama..." Napalingon ako sa nagsalita sa may pinto. Nakita ko si Laira na malungkot na nakatingin sakin. Nasa harap ako ng salamin while looking at myself sabay suklay sa maganda kong buhok.

"Bakit daw?" Taka kong tanong. Nilapitan nya ako bago umupo sa tabi ko.

"Ginawan ka na naman ng kasalanan ng bruhilda mong kapatid... Sinugatan mo daw sya..." Natigilan ako. Palihim kong kinamot ang ulo ko. Tsk! Gagawa tlaga sya ng kasalanan as expected

Padabog akong tumayo at agad na pumunta sa facility room. Doon kase pinapatawag kapag may nag aaway. Sarado ang pinto. Hinawakan ko ang seradura nito at ini unlock ito ng konti. Inumang ko ang pinto bago kinagat ang labi ko.

Inis kong pinatid ang pinto bago bumukas. Nagulat ang lahat, kita kong napahawak sa dibdib nila ang mga maids pati ang mga guards. Pati sina ama. Napatayo naman si Lyford habang tinitigan ako. Pati na din yung mga magagaling kong fake friends dati at mga kapatid kong lalaki.

Pumasok ako habang wala pading emosyon. Tinitigan ko ang tangang hari na nakaupo sa isang upuan na pang padre de pamiya

"Hindi ka man lang ba babati? How disrespectful you are Veronica" Malamig at dismayadong saad ng king sakin. Pasimple akong ngumisi

"Kayo din naman po... Same as you..." Sarkastiko kong saad. Kita kong nagulat sila dahil sa sinabi ko but I didn't manage to talk back. Baka mamatay ako nang wala sa oras... Umupo ako sa kaharap na upuan kung saan nakaupo si Aisha habang kunwaring naiiyak. Nasa gilid naman nya ang nanay nya.

"What did you do to your sister, Veronica? Bwkit mo sya sinugatan? Bakit mo sya sinaktan huh?!" Inis kong binalingan ang hari. Pati na rin kay Aisha na nag iiyak iyakan padin.

"Sagutin mo si ama Veronica... Palagi ka nalang gunagawa ng gulo" Malamig na saad nung kapatid kong lalaki. If I'm not mistaken, sya yung kapatid ni Veronica. His name is Gavin.

"Tsk! Ano na naman bang isinumbong ng babaeng ito saiyo? At naninwala naman kayo? Hindi ko alam kung t*nga o b*bo lang kayo. Alam nyo? Ni hindi ko nga nilapitan yang kapatid nyo eh ni hawakan hindi... Tas ngayon sasabihin nyang sinsaktan ko sya? How pathetic she is para makuha ang attention ng iba " Malamig kong saad

"We all know that Aisha is a good person. So bakit mo idinidiin sa kanya? Just accept the fact na inggit ka lang tlaga" Walang emosyon ko namang tiningnan ang nagsalita nun. A fake friend of Veronica...

"Oh tlaga? Kahit pa saktan ang sarili nya pra lang makuha ang simpatya ng iba? Yes, I admit inggit nga ako sakanya. Pero noon yun, kase ngayon, hindi na... Narealize ko kase na wala namang kaespe especial sa kanya para kainggitna sya" Binalingan ko si Aisha na ngayon ay nakayuko padin. Kinuha ko ang ballpen na nakapatong sa lamesa at pinaglaruan yun

"So... Inaamin mo na ikaw nga ang may gawa nung nasa braso nya? Tsk! Sabi na nga ba" Lumingon ulit ako sa isa pang lalaki.

"Wala akong sinabi na ganun. Bakit ba ang hilig nyong maniwala sa babeng toh? Hindi ko na mabilang kung ilang beses na kayong naging t*nga at nagpauto sa kanya. Bakit? Because of her innocent face kaya kinakampihan nyo sya? Tsk! Wala man lang fair judgement ang palasyong toh. I wonder kung pano to uunlad" Saad ko sabay paikot nung ballpen sa kamay ko

"A-ama! I swear! She hurt me kanina! She just pushed me! Gusto ko lang naman makipag friend sa kanya but ayaw nya, And she said na isa raw akong basura!" Napahinga ako ng malalim dahil sa kasinungalingan nya. Kung si Veronica ang nandito malamang kanina pa yun nakaluhod para di sya maparusahan. But not me... Hindi ako luluhod because alam ko sa sarili ko na wala akong ginagwang mali

"Veronica?! Is that true?! How many times do I have to tell you na hindi mo sya sasaktan! Inuubos mo ang pasensya ko! Why can't you just accept the fact na mas mahal ko sya kesa sayo?" Tiningnan ko si Lyford. Ang isang uuto utung tulad nyan ay di dapt tinotolerate sa palasyong ito.

"Okay... Sabi mo eh... Nga pala... Pwede na ba akong umalis? I'm just wasting my time explaining my side pero wala namang maniniwala... Pwede ba? May gagawin padi kase ako" Saad ko.

"Yes you can... But first, lumuhod ka muna sa harapan ni Aisha to say sorry" Tumayo ako. Nakita ko namang napatingin sakin si Aisha at ang iba. Naghihintay sa gagawin ko. Almost a seconds ko syang tinitigan. Napangisi ako sa kaloob looban

"Hindi ako dapat magsorry. Baka sya... Marami kaya syang kasalanan" Tumingin ako sa nanay nya at nakita kong kinakabahan ito. Nabaling ulit ang tingin ko kay Aisha bago dahan dahang umalis.

"Make sure to make a fair judgement King... Wag kang magpapauto sa mga taong hindi naman mapagkakatiwalaan" Malamig kong saad sabay tingin ulit sa dalawa

"Are you saying na may kasalanan ang iyong mama?" Umiling ako bago ngumisi

"Kayo po ang nagsabi nyan... Pero parang ganun na nga" Kunot naman ang noo nila. Agad akong umalis at di man lang nagbow. I don't show respect sa mga taong wala din namang pinapakitang respeto sakin