Angelika.
“Maayong buntag, everyone. Karun ang first day of school, is everybody excited to learn again?”
“Mam, di sa ta mag klase,” sabay sabay nilang tubag.
Nitando si mam. “Yes, I know. Since first day, mag introducing ourselves nalang ta.”
“But mam, no need to introduce ourselves na man. Pila na mi ka tuig sigeg ka classmates, syarog wa pa mi kaila sa usag usa,” tubag sa studyante nga naay Delacruz sa name plate.
“Agree, sum'ol na gani silag nawng. Kada tuig nalang balik balik,” ana pud ang isa.
Nikatawa nalang si mam. “Alright. I get it. Since today we have a new transfer student right here, might as well siya nalang atong ila ilahon.” Gi tan aw ko ni mam. “Sige langga, introduce yourself,” ana s'ya.
Awkward nga gi-atubang nako akong mga classmates. “Hi, everyone. Ako diay si Angelika,” mubo nga sulti nako.
Mao lang akong gi ingon. Alangan maowaw pa ko, need pa nako mag adjust.
‘May untag dali ra ko maka adjust.’ ampo nako.
“Okay, Angelika, pwede kang mo lingkod didtos bakante sa likod. Okay ra sa imoha?”
Nitando ko ni mam. Maayo nalang kay buotan si mam maong nigaan akong paminaw, murag nawala gamay akong kulba.
Nihinga kog lawm while nibaktas nag sugod. Ug sa pagpa dulong palang nako sa bangko nga gi tudlo ni mam, naka feel nakog debil nga ga tingsi sa akoa.
Nagngitngit akong panan'aw tungod niya pero wala na lang sa nako sya pansina. Sa dihang..
Nikalit ra kog ka hagba. “Agay!” ana ko pagka human nakog kiss sa salog.
Piste! Gi blakingan ko! Ang mas worst kay daghan nakakita ug daghan nangatawa.
Aaaaaaah! Ulawa! Yiatay!!!
“Who did that?!” suko nga singgit ni mam.
“Sorry mam, wa tuyoa,” ana dayun sa pamilyar nga tingog.
Nibarog dayun ko kay ulaw baya mo swimming nga walay dagat. Ug bisan init na kaayo akong aping sa kauwaw, taas noo gihapon kong nilingi sa kung kinsa ang niblaking sa akoa.
Jusmeyo! Ang debil jud diay nga anak sa amo ni mama. Bwisit! Kagamay bas kalibotan paras among duha.
Dafaaaaaak!
Gisipatan nako s'ya bago gitalikdan. Napaulawan na kos tibuok klase maong wala nay reason pa para ipaglaban akong sarili. Kalami nalang jud magpa kaon sa yuta tungod sa kaulaw.
Mag shut up nalang sa ko ug iwasan ang debil nga sig ngisi sa akoa.
~
Nag kwento kwento ra si mam ug ang akong mga bag'ong classmates. While ako, naa ra diri sa pinakalikod, nag sig tulala.
Ga huna huna ko kung paunsa ko naabot sa ing ani nga sitwasyon. Mura kog ga regret nga nianhi pa ko diriang lugara. Alangan man gud, okay ra kaayo ko didto sa probinsya namo. Walay classmate nga mokalit rag pang blaking sa akoa, tanan sila didto buotan nako.
Ug karon, paano jud ko naabot diria nga sitwasyon?
Let me introduce myself first.
Ako diay si Angelika Smith. I am originally from province. A fresh probinsya pero dili gwapa, fresh lang. 17 years old pa lang ko, turning 18 ug grade 12 senior highschool student.
So, how did I end up here?
Simple lang. Gibalhin ko diri because akong mama nag trabaho s'ya diris syudad— nangamo, and iyang amo ni ingon nga ipa transfer daw ko diria nya sila nay bahala sa akong pag skwela.
Wala na ni mama gi sayang ang opportunity ug gi dawat na ang offer sa iyang amo. Which is a big help for us pud, especially financial. Maong ari na ko ron, first day na sa akong pagka transferee ug feeling nako sukad karon dako kaayog mabag'o sa akong kinabuhi.
Samot pa nga naay debil sa akong duol. Si Tyron Gael, ang anak sa amo ni mama nga kulang nalang ug sungay para matawag sya nga si satanas.
Gosh! At first meet, I find him attractive pero the moment I got to know him, jusmeyo permi nalang ko makapa malikas tungod niya.
Basta uy! Murag syag debil sa iyang ginabuhat sa akoa. Maka watdafak gyud s'ya. Samotan pa nga na classmate mi nga abi nako'g imposibleng mahitabo.
Tapos gipapauwawan pa jud ko mismo sa first day of school. Nya gi ngisi ngisihan ra ko??
“Boysit ka!” hilom nga sulti nako sa iyaha nya gisigahan syag mata nga ganina pa sig pang himantay sa akoa.
Ma highblood ko diring dapita! Kalami ipadagom nimo, Tyron Gael!
