Hearts Adore / Kylian Mbappe

Zihnim

9 yıl 2 ay sonra

Yetimhaneden çıkalı 2 ay olmuştu. Ailemden çok da olmayan parayla Paris'in merkezine yakın Sen Nehri'ni gören bir stüdyo daire de yaşamaya başlamıştım.

İş olarak yarı zamanlı kitapçıda çalışıyordum. Aynı zaman da Paris konservatuvarına seçilmiştim.

Daha önce yetimhane müdürü piano derslerimize ne kadar yetenekli olduğumu fark edip beni müziğe yönlendirmişti.

O yüzden liseden beri konservatuarda okuyordum. Yetimhaneden çıkınca da konservatuvar için Paris'e taşınmıştım.

Bu arada gittiğim bir kitapçıda oradaki teyze beni tanıdığını için bana iş bile teklif etmişti.

Kitapçı hemen evimin 3 sokak arasındaydı. O yüzden toplu taşıma sorunum yoktu.

Müzik ise benim her zaman düşüncelerinden kaçış yönüm olmuştu.

Her ne kadar başka şansım olmadığı için konservatuarda kalsam da şu an kendime güvensem sadece kitapçıda çalışırdım.

Ordayken önüme notalar veriyorlar, klasik müzik öğretiyorlar. Bunlara sözüm yoktu ama nota okumayı ve onu çalışmayı sevmiyordum.

O yüzden oldum olası kendim şarkı yapmayı çok severdim.

Mbappe'ye ne olduğunu sorarsanız şu an yaşayan beni tek seven kişi. Tabi beni hatırlıyorsa.

Hatırladığını hiç düşünmüyorum. En azından futbolcu olabilmiş. Bu konuda gurur duyuyorum onunla.

Yetimhane de bazen ücretsiz uydu kanallarından maçlar verilirdi. O zamanlar hep seni izlerdim.

Sonra müzik öğretmenim piano çalmamı azalttığı için futbolla ilişkimi kesmişti. Böyle olunca Kylian'ı da hiç takip edemedim.

Beni hatırlasın ister miydim emin değilim açıkçası beni seven birini görsem iyi olurdu

Ama şimdiki hevesim en kısa zamanda maç için bilet parası biriktirip en güzel yerden Mbappe'nin maçını izlemek