Chapter 56: Paubaya Part 2

5 3 1
                                    



(Andrea's POV)





Dumadating din pala sa point ng buhay na need mo din uminom para mabawasan yung bigat ng nararamdaman mo.




Pero bkt ganun masakit padin.. i completely let him go for the sake of their happiness.





Pero paano naman kaming Nagparaya? Don't we have a chance to be happy?




My Goodness bat di ako tinatamaan ng alak today! Nakailan baso nako eh!





Tinignan ko parin si Baste di siya makatingin saken.



Kada iinom siya ng alak.... Iinumin niya agad at yuyuko ulit.




Nahihiya ba talaga mga lalake pag umiiyak?





Bat ako nung umiyak ako sa harap niya face to face pa kami eh.




What should i do? Paano ba mag-comfort ng lalakeng umiiyak?    =________=






"Huy!" Tawag ko sa kanya.

Pero di siya sumasagot umiiyak padin habang nakayuko.





Halos 5-10 mins ko siyang tinatawag pero di niya ako iniimik nahihiya siguro kase umiyak siya sa harap ko.





"Anyone has a song request guys?" Tanong ng lead vocalist ng live band.






Nakaisip ako ng magandang idea.






Tinaas ko ang isang kamay ko.





Napatingin saken yung lead nila ngumiti.





"Yes Madam ano po yung req niyo?" Tanong niya.





Minsan ko lang to gagawin para naman akala niya siya lang nasasaktan dito ako din noh!






Mahal ko si Kite sobrang mahal kaso i always end up na tinuturing niya akong kapatid.





Huminga ako ng malalim at tumayo palapit na sana sa stage.




Kaso nagulat ako ng hinawakan ni Baste ang isa kong kamay.



Tinignan ko siya at nakita kong nawoworry siya sa gagawin ko.



"Andrea anong gagawin mo?" Tanong niya at kita ko padin namumula mga mata niya.




Binigyan ko siya ng fake smile.




"Kakanta lang ako baliw" ngitian ko siya at naglakad papunta sa stage.



Kinausap ko yung lead nila if pwede ako kumanta pinayagan naman ako at it would be an honor to join them sing sabi nila.



Inalalayan nila ako kasi nga may pilay ako binigyan nila ako ng upuan at yung in adjust din nila yung mic na sakto saken habang nakaupo.



Si Baste umayos ng upo kanina puro yuko ngayon halos kanina pako tinitignan.



Nag-aalala siguro saken dahil may pilay ako sa kamay.





No i got this one... Kaya ko toh!





Hinawakan ko yung mic at sinabi yung mensahe na gusto kon sabihin sa kakantahin ko.




"Ang kantang to ay para sa ating mga taong nagmahal ng totoo but still in the end di parin tayo pinili..sana magustuhan niyo po..."



Pumikit ako at inaalala lahat ng Memories ko kay Kite.







Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 10, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Moon and the Sun (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon