sevilmeye ihtiyacım var |texting✓

1.6

merhaba arkadaşlar, 

nasılsınız? 

şu an da bu bölümü yazdığım tarih 29 Nisan 2022. Ne zaman yayınlarım ve ne zaman okursunuz bilmiyorum. Hesaplamalarım beni yamultmuyorsa bu bölümü 1 ay sonra yani Mayıs'ın sonunda okuyacaksınız. Bunu neden yazıyorsun diye soracak olursanız ben de bilmiyorum. Üniversite sınavına ikinci kez hazırlanıyorum ve üzerimde onun baskısı var. Muhtemelen bu bölümü sınavdan 2 hafta önce okuyacaksınız. Demek oluyor ki sınavdan önce attığım son bölüm. Bunları şimdiden yazmak istedim çünkü sınava kalan bu 49 günde bir daha bölüm yazamayacağım. Bu bölüm hesaplamalarım dışında daha erken atıldıysa ve sizi çok beklettiysem özür dilerim. 

Okuyan kişi sayısı bir elin parmağını geçmiyor şuan ama eğer okuyan kişi sayısı çoğaldıysa ve hala okuyorsanız çok teşekkür ederim. Bu kitabı biraz da olsa stres atmak ve eğlenmek için yazmıştım. Veda konuşması gibi oldu sanki jkajkdajldjlaf

Neyse çok uzattım. Sınava girecek herkese başarılar dilerim, umarım her şey gönlümüzce olur. Bu sınav hiçbir şeyin sonu değil, bunu düşünerek girin lütfen. Hepinizi seviyorum bölüme geçelim <3 

/güncelleme: bugün 2 nisan 2023 başaramadık.. tekrar sınava hazırlanırken bölümleri yeniden yayınlıyorum...

***

Sıkıntıyla oflayarak yatağımdan doğruldum. Hiçbir şekilde uyuyamamıştım ve bu halde okula gitmem gerekiyordu. Neyse ki bugün işten izin alabilmiştim, bu şekilde okul çıkışı eve gelince direkt uyuyabilirim. İş dediğime bakmayın, yaptığım tek şey komşumuzun bebeğine bir kaç saatliğine bakmak. Ben bebeğiyle ilgilenirken o kendine biraz zaman ayırabiliyordu.

Ayaklarımı sürüyerek dolabımın karşısına geçtim, gözlerim çok ruhsuz bakıyordu. Sanki ruh emiciler gerçekti ve benim ruhumu emmişlerdi. Daha fazla bu görüntüye katlanamadığım için okul üniformamı alıp kendimi tekrar yatağa attım. Yataktan çıkmadan önce hiç uykum yoktu ama üniformayı elime almak uykumu getirmeye yetmişti. 

Uyumak istemediğim için yataktan kalktım ve yatağımı topladım. Tekrar toplamaya üşeneceğimi bildiğim için tekrar uzanmaya yeltenmeyecektim. O kadar salak değiliz hani. 

Ah salak deyince aklıma Çağın geldi. Ne yapıyor acaba? Ne yapıyorsa yapıyor sana ne Ağça! 

Kendi kendime konuşarak mutfağa girdim. Annemin evden çıkmadan önce hazırladığı sigara böreklerini ağzıma tıkıştırırken bir yandan arkadaşıma mesaj yazıyordum. Okula beraber gittiğimiz için hazır olduğumda ona mesaj atarak haber veriyordum. Şuan tam olarak hazır sayılmasam da o gelene kadar on kere hazırlanabilirim. Kendisi çok uyuşuk olduğu için ve onu beklememek için hazırlanmadan önce ona her zaman mesaj yazıyorum. 

Ağça: hazırım gel beni al

görüldü  

Anında görüldü oldu. Aferin adam ol, hemen göreceksin benim mesajımı. Mesaj yazdığını fark edince sohbetten çıkmadan telefonu çamaşır makinesinin üzerine bıraktım. Aynadaki ruhsuz yüzüme göz kırptıktan sonra avuçlarımın içine doldurduğum suyu birkaç kere yüzüme çarptım. Bildirim sesini duyunca suyu kapatarak elimi üzerime sildim. Tek gözümü, gözüme su girmesin diye hafifçe kısarak yolladığı mesajı okudum. Hayır ya... 

Beril: kanka ben bugün gelemeyeceğim. kuzenim az önce evden çıktı, seni de almasını söyledim iki dakikaya evin önünde olur. 

Söve söve dişimi fırçalamak için fırçayı elime almıştım ki kapının zili çaldı. Hay sokayım böyle işe. Koşa koşa kapıyı açmaya gittim. "Sen içeri geç istersen iki dakikaya geliyorum." tam arkamı döndüğüm sırada  "E hani hazırdın sen?" dedi. Demek ki değilmişim. Tabi bunu ona söylemedim.