2.9 (INSTAGRAM)

209 26 81
                                    

Önceki bölümü okumayı unutmayın!

son 1.

iyi okumalar!

**

Çağın ile ele ele sahil kenarında yürüyorduk. Esen rüzgar denizi dalgalandırıyor, dalgaların kıyıya sert vurmasına sebep oluyordu.

Rüzgarın etkisiyle saçlarımı uçuştu, rüzgarı saçlarımın arasında hissettim.

Huzuru da kalbimde hissettim.

"Çağın." yürürken aynı zamanda ellerimizi izliyordum.

"Efendim mercimek tanem?" dediği şeyle aklıma eski bir konuşmamız geldi. Gülerek göz devirdim.

"Mercimek tanem ne ya, unutmadın mı hâlâ?"

"Seninle ilgili olan hiçbir şeyi unutamam ki ben."

"Öyle mi?" kafasını aşağı yukarı salladı.

"Öyle."

"Söyle bakalım, doğum günüm ne zaman?"

"1 Haziran."

"En sevdiğim yemek?"

"Makarna. Makarnanın her türlüsünü seviyorsun."

"En sevdiğim hayvan?"

"Tüm hayvanları seviyorsun ama kedilere ve civcivlere düşkünlüğün var."

Benim hakkımda bu kadar şey biliyor olmasına şaşırsamda belli etmedim.

"En sevdiğim renk?"

"Gözlerimin yeşili."

"En b- ne?" gülerek ona döndüm. "En sevdiğim renk gözlerinin yeşili mi?"

"Aaa, bilmiyor muydun? Bir daha duymamış olayım."

Kafamı iki yana sallayarak güldüm.

"Gerçekten benim hakkımda bu kadar şey bildiğine şaşırdım. Tüm bunları nereden öğrendin? Bunları sana söylediğimi hatırlamıyorum."

"Söylersem inanmazsın."

"Söyle inanırım."

"Beril'den."

Numaradan şok olmuş gibi elimle ağzımı kapattım. "Oha! Bu nasıl olabilir?"

"İnanması çok güç biliyorum."

Gülerek önüme döndüm. Bugün ne çok gülmüştüm böyle! Gülmeyi sevdiğimi fark ettim. Çağın'dan önce atarlı, somurtkan olan ben, gerçek ben değildi sanki.

"Çağın! Burada fotoğrafımı çeker misin?" bana cevap vermeden telefonunu cebinden çıkarttı.

Fotoğraf çekinmeyi sevmeyen ben fotoğraf çekinmek için can atıyordum.

"Nasıl poz vereyim?" telefonu eline aldığında karşısına geçmiştim.

"Her halinle güzel olduğun için poz vermene gerek yok sevgilim." bu sözler karşısında ölmezsem bir daha ölmeyeceğimi düşündüm.

Hızlıca birkaç kere poz verdikten sonra yanına gittim. Nasıl çıktığıma bakmadan telefonu elinden aldım.

"Karşıya geç birlikte çekinelim." dediğimi yaparak karşıma geçti. Telefonu bir taşa koyduktan sonra zamanlayıcı açıp koşar adımlarla yanına gittim.

Yanına gitmemle ilk önce yanaklarımda ellerini, daha sonra dudaklarımda dudaklarını hissettim. Ne yapacağımı bilemeyerek bende ellerimi yanaklarına koydum.

sevilmeye ihtiyacım var |texting✓  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin