Wasteland 2 : The Bloody Deja Vu

Chapter 9: Trapped in confusion

⇏ F R O S T

Pagkauwi na pagkauwi namin sa bahay, dumiretso agad ako sa sarili kong kwarto at sinarado ang pinto. Chandler noticed me rushing upstairs. Pinuna niya iyon pero hindi ko siya pinansin. I don't want him to know that something related to the book is bothering me. I am very much aware that he hates talking about it and I should respect that.

Malakas ang kabog ng dibdib at kuryosidad sa isip ko habang binubuksan ang laptop.

I went to the browser and searched about Wasteland History.

But I was disappointed about the results that shows up. Puro general description at geography lang ang narito pero ang historya, wala. 

Binura ba nila?

Is that acceptable? Keeping history from the people?

Ang tagal kong naghanap para sa tanong na "anong nangyari?", pero wala akong napala. It seems like our government didn't allow the history to surface on public searches. But why is that? Was it too controversial?

Sinuko ko na lang. Mukhang wala talaga akong mapapala.

Sinunod ko ang lang ang taong hindi na mawala-wala sa isipan ko ngayon. Mula sa supermarket hanggang pagkauwi ko rito sa bahay, siya lang ang inaalala ko.

Vrej Lecarde.

The truth is, I actually forgot about him before. I chose to. Back in the library, when he introduced himself to me saying he's a virologist and such, I didn't mind him too much. Why would I trust a stranger? Anyone could lie with their identity and profession and it's easy to fake IDs these days. I am not that naive.

But now I feel like I'm regretting not trusting a stranger even for once.

It says here...

Vrej Lecarde, a freshly graduated virologist and his research interest is discovering more about pathogens which may have caused multiple epidemics and pandemics during the last years, decades and centuries.

Binasa ko ang bawat salita sa biography niya.

I was invested to know.

Hindi naman ako nabigo dahil nalaman ko ang mga gusto kong malaman. Totoo nga na isa siyang virologist ngunit baguhan pa lang. Isa rin sa dahilan kung bakit hindi ako naniwala masyado sa kaniya noon ay dahil ang bata niya tingnan. Pero ngayon, nalaman ko na fresh grad lang pala siya at galing rin sa angkan ng mga medical virologist.

So totoo nga ang historya?

Five years ago...

I busy to think. Analyze. Recall.

But then I heard a knock on my door. Sa tagal naming magkasama ni Chandler sa bahay, nakabisado ko na ang paraan ng pagkatok niya. Tatlong mabibilis at magkakasunod na katok. Alam kong sa kaniya iyon galing.

I abruptly closed my laptop, grabbing my phone. I immediately went straight to the bed and messed it a bit, same with my hair. Magkukunwari ako na nasa kama lang at nagpapahinga. Pagkatapos no'n, saka pa lang ako nagtungo sa pintuan at pinagbuksan si Chandler.

"Sandali lang, nakahiga ako!" Sigaw ko sa kaniya.

"Kain tayo!" At isa pang bagsak ng kamao sa pinto.

Nakakunot ang noo ko sa kaniya matapos siyang pagbuksan. Napasuri siya sa akin. Sana lang talaga wala siyang mahalata.

"Bakit nagmamadali ka kanina? Gano'n mo ako kaayaw makasama?"

I rolled my eyes at him jokingly. "OA! Bati na nga tayo 'di ba?"