VOLCANO✔️

25th~

රෙබෙකා අතේ තියන කොලේ දිහා බලාගනම අඩියක් දෙකක් පස්සට ගියා..එහෙමම මේසෙකට හේත්තු උන රෙබෙකා හයියෙන් හුස්ම ගන්න ගත්තේ දකින දේ විශ්වාස කරගන්න බැරුව..

රෙබෙකා ටික වෙලාවක් එහෙමම බලාගන ඉදල තමන්ගෙ හුස්ම පාලනය කරගත්තා. අතේ තිබ්බ චිත්‍රේ අතටම ගුලිකරගන රෙබෙකා චිත්‍ර කාමරෙන් එලියට ගියේ කාර් එකෙ යතුර එහෙම් පිටින්ම අමතක කරල!

><

ජන්ග්කුක් හිටියෙ එයාගෙ ගෙදර උඩුමහලේ. ජන්ග්කුක් ගෙ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම ගෙදරින් එලියට ගිහින් හිටපු නිසා ජන්ග්කුක් ට තරමක නිදහසක් දැනුනා.. ඔහේ ඉර බැහැගන යන අහස දිහා බලාගන හිටපු ජන්ග්කුක් ට මේ වගේම දවසක ටේහ්‍යුන් හැන්දෑවෙ ඉරේ පාටින් හැඩ වුන අහස දිහා බලාගන කියපු දෙයක් මතක් උනා..

"මේ වගේ ලස්සන ඉර බැසයාමකට පුලුවන් ජන්ග්කුක් ඕනම දේක අවසානයත් සුන්දර වෙන්න පුලුවන් කියල ඔප්පු කරන්න"

ටේහ්‍යුන් ගෙ වචන වලට ජන්ග්කුක් තමන් එක්කම හිනාවුනා..

"ඒත් අපේ අවසානය ඒ වගේ සුන්දර වුනේ නෑ ටේහ්‍යුන්"

ජන්ග්කුක් තමන්ටම මුමුනගත්තා.. අහස දිහා බලාගන බර හුස්මක් අරගන නිකමට අහසෙන් ඇස් අරගන පාර දිහා බලනකොට ජන්ග්කුක් දැක්කේ තමන්ගේ ගෙදර ඉස්සරහ නතර කරපු රෙබෙකාගෙ කාර් එක.

ජන්ග්කුක් ආයෙම ලොකු හුස්මක් ගත්තා.. තමන්ට මොනම විදියකවත් නිදහසක් නෑ කියල තේරෙද්දි ජන්ග්කුක් ඉදගන හිටපු තැනින් නැගිට්ටෙ පහලට යන්න උනත් ඊට කලින් රෙබෙකාගෙ කටහඩ ජන්ග්කුක් ට ඇහුනා..

"ජන්ග්කුක්!! කොහෙද ඉන්නෙ! ජන්ග්කුක් !!"

රෙබෙකා ගෙ කටහඩ ඕනාවට වඩා කලබල වෙලා තිබ්බා කියල ජන්ග්කුක් ට තේරුනත් ඒකට හේතුවක් හිතාගන්න බැරිවුන නිසා ජන්ග්කුක් කිසිම කලබලයක් නැතිව පඩිපෙල බැහැගන පහලට යද්දි දැක්කේ කලබලෙන් එහෙට මෙහෙට ඇවිදින ගමන් ඉන්න රෙබෙකාව.

ජන්ග්කුක් පහලට බහින සද්දෙට රෙබෙකා ඔලුව උස්සල ජන්ග්කුක් දිහා බැලුවා.. ජන්ග්කුක් ගෙ මූන දැක්ක ගමන් රෙබෙකා ගෙ ඇස් අදුරු උනා වගේම ඒ මූනෙ තිබ්බ සුදුමැලි පෙනුම ජන්ග්කුක් හොදටම දැක්කා..