8th~

1.7K 371 41
                                    

ජන්ග්කුක් හිටියෙ ටේහ්‍යුන් ගෙ කාර් එක ඇතුලෙ.. යන තැනක් ගැන හරි අදහසක් නොතිබ්බත් ජන්ග්කුක් ඒ ගැන ටේහ්‍යුන් ගෙන් අහන්න උත්සහ කලේ නෑ..

ජන්ග්කුක් දිගටම කාර් එකේ ජනේලෙන් එලිය බලාගන හිටියා..පහුවෙලා යන ගස් කොලන් දිහා බොරු උනන්දුවකින් බලාගන යන ජන්ග්කුක් ව දැක්කාම ටේහ්‍යුන් ට හිනා නොවී ඉන්න බැරිවුනා..

"දැනගන්න ඕන නැද්ද?"

ටේහ්‍යුන් ගෙ කටහඩට ජන්ග්කුක් ටේහ්‍යුන් දිහා බැලුවා.. ටේහ්‍යුන් හිටියෙ පාරට අවදානය දීලා.. ටේහ්‍යුන් ගෙ මූන දිහා බලපු ජන්ග්කුක් ටේහ්‍යුන් අහපු දේ හරියට තේරුනේ නැති නිසා උත්තරයක් නොදී දිගටම බලාගන හිටියා..

"යන තැන දැනගන්න ඕන නැද්ද?"

ටේහ්‍යුන් ඒක ඇහුවෙ ජන්ග්කුක් දිහා නොබල.. ජන්ග්කුක් මොකුත් නොකියා ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවෙ නෑ කියල කියන්න..

ටේහ්‍යුන් හිනාවුනා..

"එච්චරට මාව විශ්වාසද පෙට්??"

ටේහ්‍යුන් ඇහුවාම ජන්ග්කුක් කලේ ඇස් බෝල කරගන ටේහ්‍යුන් දිහා බලපු එක..

"ඇයි? ඔයාමනේ කිව්වෙ විශ්වවිද්‍යාලෙන් එලියෙදි ඒක කිව්වට කමක් නෑ කියල.."

ටේහ්‍යුන් ඒක කිව්වෙ හිනාවෙවී.. ඒ හිනාව දැක්කාම ජන්ග්කුක් ගෙ මූනටත් ඉබේටම හිනාවක් ආවා..

"ඇයි මට පෙට් කියන්නෙ?"

"ඔයාව මට දැනෙන්නෙ එහෙම"

"සතෙක් වගේ?"

"අන්න ඔයා වරද්දගන ජන්ග්කුක් "

"පෙට් කියන්නෙ සුරතලාට.. මම ඔයාගෙ සුරතලාද?"

"ඇයි මිනිස්සු සුරතලෙක් ඇති කරන්නෙ? මොනාද සුරතලෙකක්ගෙන් අපිට ලැබෙන්නෙ?!"

"හේතු හුගක් තියෙනව"

"අන්න හරි.. සුරතලා කියන්නෙ අපිට මානසික සතුටක් ගේන කෙනෙක්, පාලුව නැති කරන කෙනෙක්, ඕනම වෙලාවක ළඟින් ඉන්න කෙනෙක්.. අපේ මහන්සිය නැතිකරන කෙනෙක්.."

"එ.. එතකොට?"

"මටත් ඔයාව දැනෙන්නෙ එහෙම.. ඒකයි පෙට් කියන්නෙ"

VOLCANO✔️Where stories live. Discover now