Adımlarıma adımları karıştı, iz bıraktı.
Kusursuz izler.
Evimden burası 2327 adımdı.
Her şeyin sonuca ulaşan adımları, izlenilen yolu vardı. Hepimiz sırtındaki anahtarı kurulu oyuncaklardık kaderimiz aldığımız ilk nefeste belliydi.
Benim kaderim 23...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
instagram: zynepguvercin
twitter: zeynepguvercin_
spotify: mitolojik.biri
🌙
İnsan ezelden beri sevdiği birini nasıl unutur?
Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde, Marcel Proust
🌙
🌙
Çok fazla sınırımı geçecek şekilde alkol tüketmediğim için o sınırı geçtiğimin ertesi günleri enkaz gibi uyanırdım. Gece boyunca susuzluk hissiyle sık sık uyanmış, parçalanmış uykulara sığınmıştım. Sonunda sıcaktan ve susuzluktan bunalarak uykulu halimi üzerimden atmadan uyanıp yönümü odama çevirdim. Saatin kaç olduğunu bilmeden duşa girerek rahatlarken uzun bir süre suyun altında kaldım. Su damlalarının kafama çarparak biriken ağrıları kendileriyle beraber akıp götürmesini hissettim. Buhar banyomu esir alarak duvarlara dağılıp su damlacıkları oluştururken dışarının buz gibi soğuğuna karşı evim sıcacıktı.
Saçlarımı kurutup topladım ve aşağı indim. Fuha koltuklardan birindey ve uzun saçları koltuktan aşağı sarkarken üzerine örttüğüm battaniyenin altında kaybolmuştu. Lila'yı göremeyişimle şaşırırken misafir banyosunda olabileceğini düşünerek mutfağa geçtim. Çay için su koyarak dolaptakileri masaya çıkarmaya başladığımda Fuha tıkırtıları duyarak koltukta doğrulduğunda yüzüne dökülen saçlarını geriye iterek uykulu bakışlarını bana çevirdi.
