Askeriye Sahuru || Texting

1.9

Ay merhaba merhaba yarın okul var hepimize geçmiş olsunnn

Oy ve yorum yapmayı lütfen lütfen unutmayın olur mu aşk bahçelerim
  
                              😽🖤☀️

"Sevdeyi orda tek bıraktım." Çardakta beni yine masanın üzerine oturmuş zorla iki bacak aramda kendine yer edinmişti.

Ramazan ayındayız hala Ali Kaan.

"Yemezler Sevdeyi merak etme."

O yukarıdan yüzümü izlerken rahatsız bir biçimde bende etrafı izliyordum.

Kim çıkardı bu konuşma işini?

Biz ne güzel flört gibi takılıyorduk daha.

"Niye geldik buraya?" Ben kendimi geri çekmeye çalıştıkça o daha çok dibime giriyordu.

"Sen." Üzerime eğilmeye başladığını anladığım an sırtımı geriye yatırdım yavaşça.

"Her arkadaşınla." Daha çok eğilmesi ile yüzümüz arasında ki mesafe git gide azalıyordu.

"Bu kadar yakın mısın Güneş?" Dirseklerimin üzerinde duruyordum ve bu çok rahatsız hissettiriyordu.

Hareketleri değil, kendimi tutmam rahatsız hissettiriyordu.

Sesinin sert çıktığını fark ettiğimde istemsizce kaşlarımı çattım.

"Üstümden kalkar mısın? Rahatsız oluyorum."

Rahatsız olmadığımı o da biliyordu ama sesinin bana karşı yumuşak çıkmasına dikkat edecekti.

Bu sefer kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken yavaşça üstümden çekildi.

"Güneş hanım rahatsız oluyormuş bizden. Vay be."

Alaycı konuşması beni sekteye uğratırken gerçekten ciddi olduğunu görünce duraksadım.

Bacak aramdan çıkmış aramıza en az yarım metre mesafe koymuştu.

Bir dakika ne oluyor?

"Sana ne oluyor ya ne bu tavırlar, tripler?"

Dalga geçtiğini beliritecesine bir kahkaha atınca daha fazla kalmak istemediğimi fark ettim yanımda.

Yine "Bu hayatımda olan insanlara yapacağım bir şeydir." diyip beni kırmasından korkuyordum galiba.

Masadan inerken o konuşmaya başladı.

"Asıl sana ne oluyor ya? Göreve gidiyorum, geliyorum her şey güzel giderken bir anda biz bir şey değiliz daha demeler yanından uzaklaştırıp rahatsız oluyorumlar. Ne oluyor Güneş beklemek mi zor geldi de vazgeçiyorsun, yeni mi dank etti?"

Bunları başka zaman söylese bağırıp çağırıp saçmaladığını söyler, kavga ederdim ve belirli bir süre konuşmazdım.

Ama şimdi...

Şimdi gözüme tatlı bir bebek gibi gelmişti. Sanki istediği şey bir anda elinden alınmıştı da ağlamak üzereydi.

Tabi ki ağlamak üzere falan değildi ama gözüme öyle geliyordu şuan.

Sudan çıkmış balık gibi yüzüne bakarken o sessizliğimi bir onay gibi kabul etmiş tekrardan büyük bir hayal kırıklığı ile konuşmaya başlamıştı.

"On günde bu hale geldiysen uzun görevleri düşünemiyorum Güneş. Sende haklısın aslında ama ne bileyim lan... Sen dayanırsın sanmıştım. Haklısın ama, gençliğini benim görevlerden dönmemi bekleyerek geçirmek sana haksızlık olur."