✨🍓𝚃𝚑𝚎 𝙼𝚎𝚕𝚘𝚍𝚢|| [Jikook] 🎼

8 Chapter ^

"ගුඩ්මෝනින් ජිමින් සර්!"

"ආයිශ් පොඩි එකෝ.. තමුසෙට කියන එක තේරෙන්නෙම නැද්ද ඇහ්? කීපාරක් කිව්වද මට ඔය සර් කෑලි දාලා කතා කරන්න එපා කියලා.."

කාමරෙන් එළියට ආපු ජිමින් ඉනටත් අත් දෙක තියාගෙන තරවටු බැල්මකුත් දාගෙන එහෙම ඇහුවත් තමන්ගෙ ඉස්සරහා ඉන්න කොල්ලගෙ මූනෙ නම් හීනියට හිනාවක් ඇඳුන බව ජිමින් දැක්කා..

"මම සර්ගෙ බොඩිගාඩ්! ඉතින් සර්ට ගරු කරලා කතා කරන්න මට ඉඩදෙන්න.."

"ආයිශ්.."

මුට කොච්චර කිව්වත් ඔච්චර තමයි කියලා හිතුව ජිමින් කෝට් එකත් හද හද පහළට ගියේ බොඩිගාඩ් කොල්ලත් තමන්ගෙ පස්සෙන්ම එද්දි..

_ජිමින් කියන්නෙ කිසිම හිතක් පපුවක් නැති,තද ගතිගුණ තියෙන,රාක්ෂයෙක්ට නොදෙවෙනි මනුස්සයෙක්.._

ඔය විදියට තමයි ජංකුක් ජිමින් ගැන හිතාගෙන් හිටියෙ.. ඒත් එදා ජංකුක්ට ලැබුනු පලවෙනි ඕඩර් එක නිසා එයාගෙ ජීවිතෙර් මේ තරමට වෙනස් වෙයි කියලනම් කොල්ලා කීයටවත් හිතන්නැතුව ඇති..

එදා ජිමින් ජංකුක්ව එකපාරටම බදාගද්දි ජංකුක් ගැස්සිලා ගියා.. ඒත් එවෙලෙ ජංකුක් හිටපු තත්වෙ එක්ක එයාට ඕනි උනේ අඬන්න.. සමහර වෙලාවල් තියෙනවා අපි අසරණ වෙලා ඉන්න වෙලාවට අපිට ඒ වෙනුවෙන් කරන්න කිසිම දෙයක් නැතිවෙන.. ඒ වෙලාවට අවශ්‍ය වෙන්නෙ ඔලුව තියාගෙන අඬන්න උරහිසක් විතරයි.. ඉතින් ජිමින් ජංකුක්ට එයාගෙ උරහිස දුන්නා..අමාරු ජීවිතේ ගොඩදාගෙන ජීවත් වෙන්න ලේසි විදියට ක්‍රමයකුත් එක්ක..

ජිමින්ගෙ බොඩිගාඩ්!

එදා ජිමින් ජංකුක්ට තමන්ගෙ personal bodyguard වෙන්න කියලා ඉල්ලීමක් කළේ ජිමින් හිතන තරම් රාක්ෂයෙක් නෙවෙයි කියලා ජංකුක්ට ඔප්පු කරන ගමන්.. එදා ඉදන් ජංකුක්ට පුළුවන් උනා එයාගෙ අම්මට කිසිම දුකක් නොදී හොඳින් බලාගන්න.. ජිමින්ගෙන් ලැබෙන පඩිය පින්සිද්ද වෙන්න ජංකුක්ට පුළුවන් උනා අග හිඟකම් නැතුව ජීවත් වෙන්න..

_Zrash_