Büyük ve şaşaalı okula adımımı attığımda bahçedekilerin konuşmalarına kulak misafiri oldum.
"Boyu neredeyse 1.90'mış."
Kızlar kimsenin seslerini duymadığını düşünerek fısıldaştığını sanarken kaşlarımı çattım. Kimden bahsediyorlardı?
Beni biraz ilerideki bankta bekleyen Kimiko'yu gördüğümde hızlıca yanına gittim. Zaten hiç beklemeden konuşmaya başladı.
"Okula yeni biri geldi."
Söylediğine karşı göz devirdim. Sürekli yeni biri geliyordu ve bu normal bir şeydi.
"3. Sınıflardan. Tsukishima Kei."
Duyduğum isimle kaskatı kesilmitşim.
İşte yine karşıma çıkmıştı, nereye gitsem oradaydı. Nereye baksam oradaydı.
"Uzun boyuyla voleybolda-."
Elindeki telefona kocaman gözleriyle bakan Kimiko'ya karşı konuştum.
"Yeter."
Bana kaşları çatık bir şekilde baktı.
"Ne o, yoksa onu daha önceden tanıyor musun?"
Yüzüme alayla bakan Kimiko'ya göz devirip okul binasının içine girdim.
Evet, şimdi tüm günüm boka dönmüştü. Onunla karşılaşmamam gerekiyordu. Beni görmemesi, duymaması, bilmemesi gerekiyordu.
Hala ona karşı içimde birkaç duygu kırıntısı onun bana olan nefretini değiştirmiyordu. Duygularımız karşılıklıydı, birbirimizden nefret ediyorduk fakat onunla aynı ortamda bulunmak demek benim için ona karşı olan hislerimin atağa geçmesi demekti.
Derhal bu okulu terk etmeliydim.
Gördüğüm ilk kapıdan içeri girip kapıyı kapattım ve sırtımı yasladım.
Derin nefes alıp çıkan kapı açılma sesiyle beraber gözlerimi açtım.
Görüş açıma giren sarı saçlı çocuğu gördüğümde bulunduğum yerin erkekler tuvaleti ve sarı saçlı çocuğun Tsukishima olduğunu anlamam uzun sürmemişti.
Şaşkınca bana bakan yüzünü gördüğümde utançla başımı eğip hızlıca kendimi dışarı attım.
Bu sefer kapıya yaslandığımda karşımda okulun kaba dayısı Ryunosuke'yi görmeyi kesinlikle beklemiyordum.
Evet, bugünün 2. utanç verici olayı.
Kaşlarını çatıp yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve şüpheyle sordu.
"Senin burada ne işin var bücürük?"
Endişeyle gülümsedim.
"Y-yanlışlıkla girdim. Kusura bakma. Hoşçakal!"
Ardı ardına sıraladığım cümlelerle beraber el sallayıp hızlıca merdivenlerden yukarı çıktım.
Cidden yaşadığım şok yetmezmiş gibi birde utanç verici olaylar yaşıyordum.
