"Yachi-chan~"yapmacık şirinliğimle telefondan başımı kaldırıp küçük kardeşime baktım.
Dudaklarımı büzüp Yachi'nin bana dönmesini bekledim.
Dönmesini bekledim diyordum çünkü gülümseyerek flörtüyle mesajlaşan Yachi'nin kafasını ekrandan kaldırmanız fazlasıyla zordur.
İki dakikanın ardından ağzı kulaklarında bir şekilde kafasını kaldırdığında telefonumun şarjı çoktan bitmişti.
"Şarj aletimi getirebilir misin?"
Kafasını sallayıp odadan çıktı. Ellerimi çeneme yaslayıp düşündüm.
Annemlere daha söylememiştim tsukkinin okula geldiğini. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar bilen annemdi ve bunu ona söylediğimde kabul edecekti, yani umarım.
Yachi getirdiği şarj aletini bana atıp kafasını ekrandan kaldırmadan kendini koltuğa atacaktı ki bağırdım.
"Hayır! Başka odaya."
Elimle ona 'git' işareti yaparken ciddi bir ifade takındım.
Tam odadan çıkacakken tekrar bağırdım.
"Kapıyı kapat!"
Sinirle yerimde tepindim.
"Olmadı tam kapat Yachi!"
Bana gözlerini devirdiğinde ilk defa yaptığı bu hareketi bir kenara yazdım. Sonra kızardım, şimdi başka işlerim vardı.
