Bölüm 1

2K 44 0
                                    

Dışarıda arabanın camını yalayarak geçen yağmur damlaları radyoda yirmi7 sokak lambası ...Şimdi eve gidince neler yapılabilir bunları
düşünürken çoktan ev geldik bile arabanın arkasından ihtiyacımız olan şeyleri eve taşıyorduk.Sağ tarafımdan gelen sesle oraya döndüm en yakın arkadaşım Gece sırdaşım,kardeşim,ablam,annem her şeyim.Benden büyük köy evine beni bıraktıkları zaman bana burada yardımcı olan herşeyi bana öğreten kişi kısacası akıl hocam oluyor kendileri. Burası Muğla'nın bir köyü. Kapıkırı bahar geldiğinde cıvıl cıvıl insan kaynıyor. Bizim ev tam Bafa golünü görecek şekilde konumlanıyor. Ailem fazlasıyla zengin ama neye göre bana göre fakir insanın gönlü zengin olmalı. Buraya gelme sebebim onlar ne kadar onlardan uzak olursam o kadar mutlu oluyorum. Beni buraya çok gönülsüz bırakıyorlar ama İstanbul beni çok daraltıyor. Sahte gülüşle sahte merhamet her şeyleri sahte bu yüksek sosyetenin! Nefesim yetmiyor bana o yüksek gökdelenleri gördükçe. Tıp 1 diyabet hastasıyım. Burada ona göre yemek hazırlamak için bir aşçı güvenlik için iki koruma ve iki günde bir köyün doktoru kontrole geliyor. Aileme göre hizmetli kadrosu ile iletişime geçmemelidir. Sizce ben bu kurala uyuyormuyumdur? Tabi ki hayır. Evde çalışanlar ile çok güzel geçiniyoruz hatta kendi anne babamdan daha fazla. Aaaa size kendimden bahsetmeyi unuttum. Ben Feza buralarda bana çilli derler. 16 yaşındayım. Lise üç bitti. Okula biraz erken başladım. Yani aslında normal başladım ama yaşıtlarıma göre fazla meraklı bir kızım. Öğretmenler ailem ile konuşup sınıf atlatmışlar. Kızıl, kıvırcık saçlarım var. 160 boyunda 44 kiloyum. Çok arkadaşım yok buradaki teyzeler,amcalar birde gece işte. Aktif bir çocuk hiç olamadım. Bende çok isterdim doyasıya koşmayı güneşin altında istediğim kadar oynamayı buna ne hastalığım izin verir ne de gece tip1 diyabet yanında birde şiddetli astım hastası olduğum için sürekli kontrol altındayım anlayacağınız. Burası bana dedemden miras kaldı. Şimdi diyeceksiniz nasıl sana miras kaldı? Zamanında yaz tatillerinde dedemin yanında kalıp ona yardım etmeye başladım. Diğer kuzenlerim de var ama onlar çok havalı burnu düşse eğilip almaz o derece. Dedem de bana kim bakarsa yanımda kim olursa ona sürprizim olacak dedi kuzenlerim pek umursamadı sonradan pişman oldular. Bu ailede bir dedem beni anlıyordu geçen yaz dedemi kaybettik. Bu hafta sonu dedemin avukatı aradı tüm Karatay sülalesini evde topladı ve dedemin mirasını açıkladı. Kapıkırılıda ki yazlığı,belli bir miktar para,şirketten hisse ve bir mektup bana bıraktı. Diğerlerine şirket hissesi verdi sadece para ve geri kalan mirası çocuk esirgeme kurumuna bağışlamış. Mektubu tek başıma yazlığa geldiğimde okumamı istemiş bende hemen yazlığa gelmek istedim ve işte buradayım. Gece eşyaları yerleştirmede yardım etti ve sonra geleceğini söyleyip gitti. Bende en sevdiğim köşe olan kitap okuma köşeme geçtim,sallanan bir salıncak küçük bir masa ve yapay ama güzel kokan bir çiçek var. Mektubu okumak için rahat bir pozisyonda yattım salıncağa saman sarısı bir mektuptu. İlk cümlesiyle başladı göz yaşlarım. "Güzel kızım bal gözlüm gül kokulu kızım. Sen bu mektubu okuyorsan ben yanında değilim demektir. İnci tanelerini dökme arkamdan üzme kendini. Sana kendimi nasıl affettirmem gerekiyor bilmiyorum. Maddi bir şekilde af değil bu daha önceden fark etseydim yani duysaydım önce araştırmaya başlardım. Bu yazlığı sana bıraktım hayatını devam ettirecek kadar parada bıraktım. Sana daha önce anlattım sen benim bu hayırsız oğlumdan olamayacak kadar masum ve temizsin. Bazı şeyleri çok sonradan anladım ve anlamaya başladığımda bu mektubu yazdım. Kendine dikkat et. Seni çok seviyorum kendi ayakları üzerinde duran güçlü bir kadın ol. Kimseye kendini ezdirme. Bu mektubu burada yarım bırakıyorum devamını avukat dolduracak benim yaşlı kalbim bu olayları kaldıracak kadar güçlü değil. Beni affet kızım. Seni seviyorum♥️"
"Feza hanım dedenizin vasiyeti üzerine sizden alınan kan ve babanızdan alınan kan DNA testine gönderildi. Aranızda herhangi bir bağ bulunmamaktadır. Ve araştırmaya devam ettik dedenizin babanızdan duyduklarına göre gerçek aileniz İstanbul'da sizin doğduğunuz hastanede sizi ve kendi kızlarının yerini değiştirmişler. Kendi kızlarının takibini hiç bırakmamışlar. Bir intikam içinmiş her şey mektubu size burada verme amacı anne babanız bu konuyu dedenizin bildiğinden haberi yok. Ben şu anda biyolojik ailenizin yanında DNA testi için buluştum. Bir iki gün içinde geleceğim bu sürede kendinizi toparlamaya çalışın. Ben gece hanım ile iletişim içinde olacağım. Kendinize iyi bakın."
Okuduklarımın gerçekliğini anlamaya çalışıyorum. Başımda inanılmaz bir ağrı var ve nefesim kesiliyor gibi hissediyorum kulağıma uğultulu şekilde sesler geliyor ama ben anlamıyorum en son birisi omuzlarımdan beni sarsıyordu. Sonrası karanlık...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

FEZA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin