Stranger Things Na Nowo

1.7

Lucas: O tu jesteście!- powiedział zobaczywszy chłopaka i dziewczynę w jakiejś szczelinie.

Max: Co wy tam robiliście?

Mike: Chowaliśmy się. Ale nie pytajcie szczegóły.

Max:Taaa, dobra.

Nastolatkowie wyszli z szczeliny i się otrzepali z wszelkich brudów.

Kiedy nastolatka skończyła się oczyszczać , ujrzała dom Hopper'a. Wtedy zrobiło jej się przykro.

Mike: Coś się stało?

Nastka: Jim Hopper żyje?- zapytała , patrząc się na jego dom smutnymi oczami.

Mike: Ten , policjant?

Nastka: Tak..

Mike: No to chyba żyje.- powiedział trochę zagubiony.

Wtedy dziewczyna podeszła szybkim krokiem pod drzwi Hopper'a. Za nią pobiegł Mike i reszta.

Mike: Nie , czekaj! Co robisz?

Nastolatka zapukała i drzwi otworzył Jim.

Hopper: Dzień dobry?..Kim jesteś?- zapytał zakłopotany.

Jedenastka już miała się przedstawić ale Jim jeszcze coś dodał.

Hopper: Czekaj... skądś cię kojarzę...- złapał się za brodę i przymrużył oczy.

Wtedy dziewczyna popatrzyła się na resztę za nią z nadzieją w oczach.

Hopper: No nie wiem skąd. A czegoś szukasz?

Dziewczyna już prawie zaczęła mówić ale ten znów jej przerwał.

Hopper: Ostatnio znalazłem w szafie jakieś damskie ubrania, i se myślę , że no chyba och tam wcześniej nie było , i spakowałem je do pudełka.- mówił

Hopper: I czy ty jakichś ubrań nie szukasz? Albo chcesz je kupić?- dał dziewczynie kartonowe pudełko.

Ta odpakowała je z nie małym zdziwieniem i zobaczyła tam swoje ubrania z  „tamtego życia". Nie wiedziała jak to wszystko się stało , nie potrafiła zrozumieć.

Nastka: To moje.. ale.. ja ,nie.. potrafię tego zrozumieć..- powiedziała cicho.

Hopper: No ja też, nie wiem jak to się tu znalazło.- wzruszył ramionami.

Mike i reszta już zgubili wątek , więc tylko obserwowali.

Dziewczyna odwróciła się i powolnym krokiem odeszła patrząc na pudło z swoimi ubraniami. Podeszła do niej Max.

Max: Ale chociaż masz swoje ubranie, Łii?- próbowała pocieszyć „nową" koleżankę.

Brunetka wiedziała , że nie ma co zaczynać przyjaźni z nimi od nowa. Wiedziała , że wszystko co się wcześniej stało , było prawdą. I za wszelką cenę musiała im to wszystko przypomnieć.

Dziewczyna westchnęła i spojrzała się na Max.

Nastka: Masz, kojarzysz? - dała jej pudło z ubraniami , aby ta mogła przejrzeć.

Rudowłosa postawiła karton na ziemie i zaczęła przeglądać.

Max: Nooo... chyba widziałam takie w Starcoud. - stwierdziła trochę niepewnie.

Wtedy brunetka ujrzała czerwone okulary na głowie , Max. Pamiętała , że nastolatka je kupiła kiedy była z nią na zakupach.

Nastka: Sama byłaś w sklepie kiedy kupowałaś te okulary? - zapytała pokazując.

Max: Nie pamiętam..

To było jak coś wymazało by im z pamięci Jedenastkę. Czy to mógł zrobić łupieżca umysłów? Czy ludzie z laboratorium? A może coś kompletnie innego. Wiedziała , że muszą ją pamiętać ale mają to z tyłu głowy.

Nastka: Dobra , oddaj.- już miała zabrać dziewczynie podło ale Max powiedziała coś co ją zaciekawiło.

Max: Czekaj!..- wyjęła z pudła magazyn z Ralpha Macchia'o.

Max: Ralpha Macchia? Zaraz... kojarzę to. - powiedziała ze zdziwieniem oddając jeh magazyn i pudło.

Nastka: Serio?!

Max: Tak..

Lucas: O nie , ona zawładła umysłem Max.- rzekł , na co Mike mu dał z łokcia.

Mike zauważywszy , że dziewczyna patrzy na pudło zapytał:

Mike: Chcesz się ubrać w swoje ubrania?

Nastka: Tak.- miała nadzieje , że jak będzie chodzić w tych ubraniach to może im się coś przypomni.

Wszyscy poszli do domu Mike'a.
Chłopak odprowadził dziewczynę do łazienki i czekał.

Nastolatka ubrała się w; dżinsowe spodnie , bluzkę z niebieskimi i różowymi plamkami , do tego niebieskie szelki i związała grzywkę żółtą gumką do włosów.

Wyszła z łazienki i zobaczyła , że Mike na nią czekał. Gdyby wiedziała to by się trochę bardziej pospieszyła z ubieraniem się.

Nagle oboje usłyszeli , jak Max woła wszystkich do niej. Na co nastolatkowie przyszli.

Max: Słuchajcie ! Bo trochę nudno, więc może gdzieś się przejdziemy?

Mike: No , możemy. A gdzie chcesz iść?

Max: Na przykład do parku , ponoć sà tam jakieś nowości.

———————————————————————————
611 słów
Niestety w tym rozdziale nie udało mi się umieścić fragmentu z mojego snu 😩 ale w następnym powinien się pojawić.