MY DAUGHTER WANTS TO HAVE A DADDY.

Chapter 14.

Pinilit kong bumalik si Ryle sa trabaho niya pero ako ang napilit niyang hindi siya aalis hanggang maihatid niya kami sa bahay.

What do you expect from that? Of course, kasama namin siya buong araw, kasama namin siyang mamili ng mga bagay na gusto namin rito sa Baguio, kasama namin siyang kumain ng almusal at pananghalian, kasama namin siyang mamasyal at kasama namin siyang pauwi.

Alas singko na nang nasa loob na kami ng sasakyan niya. Habang nagliligpit kanina ng mga gamit, tinawagan niya ang assistant niya sa opisina at nagpaalam, wala naman raw urgent meeting kaya hindi ko na dapat pinoproblema iyon.

"Ready to go?" he asked, putting his seat belt on. I nodded as I relax my self on the passenger's seat.

"Mommy, we'll come here again in Christmas, right?" nakatanaw sa bintana si Eyra nang matanong niya iyon. Lumingon sa akin si Ryle pagkarinig.

"You'll celebrate Christmas here?" I nodded.

"Uhm, yeah. Plano kong puntahan namin lahat ng lugar sa Pilipinas. Kahit hindi namin malilibot lahat ng lugar sa isang lalawigan, gusto kong magkaroon kami ng memories sa lugar na napili namin. Yet this will be the first time we'll celebrate Christmas in other places. Once we've done traveling around the Philippines, we'll travel overseas." ngumiti ako sa kaniya.

Somehow, I want to see Ryle with us soon. Hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko pero nasanay akong kasama si Ryle sa mga bagay na may hindi ako aasahang mangyayari. He's a blessing, I guess.

My smile faded when I remembered something. Oh, yeah. Hindi nga pala ako siguradong makakasama ko buong buhay ang anak ko.

Minsan, nakakalimutan kong anak siya ni Farrah. Nakakalimutan ko ang totoo at nasasanay akong magpakasaya sa piling ni Eyra. Saan na lang ako pupulutin kung isang araw, ang mga plano at pangarap ko ay mauwi sa wala?

Umiling ako.

Hindi ko dapat iniisip ito ngayong kasama ko pa ang anak ko. I will cherish every moment.

"Okay ka lang?" napaayos ako ng upo. "You seemed.. zoned out."

"Uh, wala. I am okay. Maybe I'm just tired."

"Daddy Ryle, how about coming with us in Christmas?" dumungaw sa gitna namin si Eyra. "You will come, right?"

I was about to hesitate but this man smiled at her.

"Sure. Maupo ka na at aalis na tayo, sit tight, okay?" sumunod naman ang bata.

"I'm sleepy." tumingin ako sa likod. Pagod si Eyra dahil ang dami naming ginawa kanina.

"You can sleep there, baby."

"Matulog ka na, baby Eyra. You'll wake up tomorrow." Ryle said.

"Okay! Good night, mommy, daddy." pinulot niya sa sahig ang nahulog niyang teddy bear, may strawberry itong hawak sa gitna. Binili iyon ni Ryle kanina para sa kaniya.

I smiled at her and said goodnight before turning again.

"You should sleep, too, Celestine. Pagod ka rin. l'll wake you up once we got there."

Sa kaniya naman ako tumingin ngayon. "A-Are you sure? No, I-I can still stay awake."

Hindi ko alam ang sarili ko. Pagod ako, tama. Pero gusto kong mag-usap muna kami. Pagod din naman siya pero nag-offer pa siyang siya ang maghahatid. I want to talk to him until then so he won't get bored.

"No, matulog ka na."

At the end, I gave up. Once we've got home, aayain ko na lang siyang magkape or something to thank him.