[TAMAMLANDI]
⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡
Mavi gökyüzünü süsleyen beyaz bulutlara şekil veren, üzerlerinde yaşayan, onlara dokunabilen biri olabilir miydi?
⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡
Hridayâkâş
-Gökyüzüne baktığımızda hala ümidimizin olduğunu hissetmek, umutlanmak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡
Heulim 7 aylık hamile..
"Heulim." diyerek eşinin yanına geldiğinde Aksan minik beden hızlıca elindeki kağıtları arkasına saklamaya çalıştı. Kaşlarını anlamayarak çatarken birbirleriyle oynayan ayak baş parmaklarına ,ısırılan alt dudağa, kızarmış yanaklara ve utançla kaçırılan mavi gözlere baktı. "Bebeğim ne oldu? "
Heulim elindeki kağıtları aldığı yere gizlice sokmaya çalışırken yere düşürünce ağlamaya başladı.. Adamın özel eşyalarını karıştırdığı için çok suçlu hissediyordu!
Aksan telaşla eşinin önünde durarak kızarmış yanakları avuçları içerisine aldı. "Bebeğim.. " arka arkaya akan dalmaları sildiktan sonra yere düşmüş mezuniyet belgesine baktı. Yere eğilerek kağıdı aldıktan sonra göğsünun altına gömülen başla beyaz saçları okşadı.
Heulim göbeği yüzünden eşine iyice sığınıp saklanamazken geçen aydan beri eşiyle beraber öğrendiği işaret diliyle özür dilerim dedi.
"Neden özür diliyorsun? "
'Çünkü senin özel eşyalarını karıştırdım. ' Heulim ellerini hızlı hızlı hareket ettirdiği zaman Aksan tebessüm etti. "Sorun değil meraklı melek. " eşinin ıslak yanaklarını kuruladıktan sonra yatağa oturdu. Eşi de yanına oturduğu zaman elindeki diplomayı gösterdi. "Tıptan mezun oldum. Aslında çocuk doktoruyum. "
