Spijt komt altijd achteraf.

Deel 15

Ik hoor voetstappen op de trap. Ik herken die uit duizenden. Dat zijn de voetstappen van Nabil. Dit is dus de reden waarom mijn moeder tegen mijn vader fluisterde. Ze hoorde Nabil binnenkomen. Er wordt geklopt op mijn deur maar ik negeer het. Ik veeg mijn tranen snel weg, maar ze blijven maar stromen. Ik snik zachtjes want ik kan het niet meer laten. 

Mijn deur wordt voorzichtig geopend. Ik kijk niet op en zit nog steeds op de grond. Er wordt een hand onder mijn kin geplaatst en die trekt mijn gezicht omhoog. Ik kijk nu recht in de ogen van Nabil. Ik wil me losrukken van zijn hand, maar het lukt niet want hij houdt me te strak vast. Hij raakt mijn wang aan. Ik zie aan zijn gezicht dat hij boos wordt. 'Waarom is je wang blauw?' Vraagt Nabil, maar ik zwijg. 'Wie heeft dit gedaan?' Zegt hij wat harder. Ik blijf nog steeds stil. 'Wie heeft jou aangeraakt?!' Schreeuwt hij het dan uit. Mijn tranen blijven maar stromen. Nabil staat op en wil mijn kamer verlaten. 'Nee! Nabil! Niets doen! Alsjeblieft!' Roep ik naar hem, maar hij negeert me en loopt door.

Ik probeer op te staan en loop zwakjes achter Nabil aan. Ik kijk vanuit de hoek. Ik zie dat hij naar mijn ouders loopt. 'Wie heeft dat gedaan bij haar?' Vraagt hij rustig. Mijn ouders kijken hem vragend aan en doen alsof ze nergens van af weten. 'Wat is er weldi? Is er iets met Ikram?' Vraagt mijn moeder dan met een vragende blik. Ik zie dat Nabil woedend is geworden. Dit zal niet goed aflopen..

'Wie heeft dat bij haar gedaan?!' Schreeuwt hij dan uit. Mijn ouders kijken hem bang en onschuldig aan. Nabil is woedend en stoot in de muur. Er zit een kleine gat in de muur en de muur is erg rood, dat komt waarschijnlijk door de bloed. Ik schrik en huil het uit. Ik ren naar Nabil. 'Weldiii!!!' Schreeuwt mijn moeder uit en pakt zijn hand. Mijn broer duwt haar hand weg en kijkt me aan. Hij trekt me mee naar boven. 'Jij pakt nu je spullen in en gaat met mij mee naar mijn huis. Je gaat me dan alles vertellen.' Zegt Nabil boos tegen me en wil mijn kamer uitlopen. 'Wacht! Dan moet je me hier niet alleen laten.' Zeg ik tegen Nabil. Hij kijkt me vragend aan en blijft dan toch met mij in mijn kamer.