|25.03.22|
"Bu kitap bir kişinin değil bir çok kişinin kaleminden yazılmıştır."
|Her cuma yeni bölüm!|
!Bilgilendirme!
Çoğunuz bu kitabın nasıl yazıldığını biliyor bilmeyenlerde "Etkinlikler" kitabındaki "Devamını Getir" b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ee ee ee e." Bu ses nereden geliyordu? Dakikalardır ormanın içinde yürüyor fakat sesin kaynağını bir türlü bulamıyordum.
"Eee ee ee e." Önüme çıkan göl ormanın koyu yeşilini içine çekmiş gibiydi. Göle uzanan sarmaşıklar o kadar güzeldi ki üzerlerindeki zehirli, sivri dikenlere aldırış etmeyip sarılasım vardı.
Gölün üzerindeki lotus çiçeklerine gülümseyerek baktım. Havanın çok sıcak olduğunu hissettiğimden ayaklarımı göle sokup içinde biraz ilerledim. Sığ bir suydu, duruluğundan dibi görünüyordu. Ayaklarım sıcak toprağın içine doğru girdiğinde ne olduğunu anlamamıştım. "Dandini dandini dastana."
Ses tekrar kulaklarıma çalınırken bu sefer çok yakından geliyordu. Ayaklarım artık fazla batmaya başladığında gölden çıkmak için geriye dönüp adım atmaya çalıştım. Lotus çiçeği, bataklık çiçeğiydi. Benim bataklığın içine düştüğümü anlamam ise uzun sürmüştü...
"Ee ee ee e. Hahahaha" Tiz bir kahkaha zihnimin duvarlarında yankılanırken suda oluşan yansımaya baktım. Bir kadın kucağında küçük bir bebek tutuyordu. Kadının kucağında duran bebeğin yüzü belliydi ancak kadın tam olarak seçilmiyordu.
Kadının elindeki bebek bir anda kaybolduğunda kaşlarımı çattım. "Dikkat çekmeyen Ayda, sıradan kız Ayda!" dedi kadın alayla.
"Kaderin maalesef senin gibi sıradan değil." diyerek tekrar bir kahkaha patlattığında zihnimin uyuştuğunu hissediyordum.
"Sen lanetlisin." Elinde bir anda beliren iskambil kağıtlarına baktım.
"Sen sevdiğin adama da laneti getireceksin." Boğazım düğümlendi, nefes alamıyordum.
"Kaderindeki adam seni sevmeyecek."
"Ayda... Ayda..." Gülmeye başladı.
"Ayda!" Omuzlarımdan silkelendiğimde korkuyla gözlerimi açtım. Gizem bana sıkıca sarıldığında neye uğradığımı şaşırmıştım. Terleyen alnımı omzuna koydum ve rahatlamaya çalıştım. Kâbustu, kötü bir kâbus ve ben yatağımdaydım.
"Gizem. Beni o falcıya götür." dedim bedenim titrerken aklıma gelen ilk ve tek şey buydu. İçimin sıkıştığını hissediyordum.
Gizem kendini geriye çekip yüzüme dikkatlice baktı. "Onunla konuşmam lazım." dedim açıklamada bulunarak.
Kâbusun etkisinden çıkmaya çalışarak üstümü giyindim. Gizem de hazır olduğunda hızlı bir kahvaltının ardından beraber evden çıktık ve falcının olduğu mekâna geldik. İçeriye girdiğimde kız "Randevunuz var mı?" diye sordu.
