|25.03.22|
"Bu kitap bir kişinin değil bir çok kişinin kaleminden yazılmıştır."
|Her cuma yeni bölüm!|
!Bilgilendirme!
Çoğunuz bu kitabın nasıl yazıldığını biliyor bilmeyenlerde "Etkinlikler" kitabındaki "Devamını Getir" b...
Bu bölüm, bölüm yazarı pembelotus21'e ithaf edilmiştir.
Bölüm Şarkısı: Sinem Güngör - Uğurlama
|30.07.22|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Falcı
Saatler gece yarısını işaret ediyordu. Dükkanımın kapısını kapattım. Yavaş adımlarla dükkanın arkasında yer alan odama doğru ilerledim, içeriye girdim, kapıyı kapattım. Aynanın karşısına geçtim, omuzlarımdaki şalı alıp yatağa attım, koyu kızıl saçlarımı kulaklarımın arkasına aldım. Yine çok yorucu bir gündü, bütün gün insanların zihnini esir almak çok zordu. Elim parmaklarıma gitti ve yüzükleri çıkarmaya başladım. Yılan figürlü yüzüğümü çıkartır çıkartmaz minik kutuya koydum. Bu benim en kıymetli yüzüğümdü, içinde bir yılan gözü vardı. Birinde kötü bir şey sezdiğinde kulaklarımda bir tıslama sesine neden oluyordu. Arkamdaki camın önünden bir karaltı geçti, gözlerim ürkekçe açıldı. Hemen çekmecemi açıp kapının anahtarını aldım, her tarafı kilitlemeliydim. Yerimden kalktım, odamın kapısına gittim. Elimin kulpa uzanmasıyla dükkan kapısının kırılması bir oldu. Artık her şey için çok geçti, bir falcının daha sonu gelmişti...
Beyza
Falcının dükkanındaki küreyi hızlıca aldım. Umut'un sırtındaki çantaya attım. Onura 'başlıyoruz' anlamında bir işaret yaptım ve hızlıca falcının odasına doğru ilerlemeye başladım. Kırılma sesleri etrafı dolduruyordu, falcının dükkanını talan ediyorduk.
"Falcııı, bak bakalım kim geldi." Kapı kulpuna uzandım ve kapıyı açtım. Falcı korku dolu gözlerle bana bakıyordu. "Beni özledin mi falcı?" Genç kadın hayır anlamında kafasını salladı. Ufak bir kahkaha atıp yanına yaklaştım.
"Ah hadi ama benim, Beyza, Beyza Akpınar!" Falcı korkuyla geriye doğru gitmeye başladı. "Hatta sizin deyiminizle söyleyeyim. Ben Karam, meşhur hırsız avcısı!" Genç kadının gözleri korkuyla daha da açıldı.
Yavaşça ona ilerledim, cebimden bir çiçek çıkarttım. Bu onun güçlerini emebilecek tek çiçekti, beyaz zambak. Falcı korkuyla bağırdı, "Hayır! Onu yerine bırak Karam!" Sinsi bir şekilde sırıttım ve cebimden bıçağımı çıkarttım. Koluna bir çizik attım, zambağı kana doğrulttum.
"Hazır mısın falcı? Herşeyi unutmaya ve benim ekibimden biri olmaya hazır mısın Hazel?" Genç kadın korkuyla kaçmaya camı açtı. Camdan atlayacaktı.
"Boşuna deneme, dışarıda Masal ve Arya var. Ya ölürsün ya da bana hizmet edersin, başka seçeneğin yok." Hazal derin bir nefes aldı. "Sen öyle san aptal!"
🔮
Ayda
Yavaşça gözlerimi araladım, sabah olmuştu. Salonda olduğumu fark ettiğimde oldukça şaşırmıştım. Neden burada uyuyakalmıştım ki? Tam o sırada yanımda yatan Asafı fark ettim. Çok güzel uyuyordu. Fazla kıpırdanmadan elimi yüzüne uzattım, yanağını okşadım. Dudakları yavaşça kıvrıldı. Belimdeki eliyle beni iyice kendine çekti.
