Queen Of Crime | Dream x OC |

<10> Tajemniczy złodziej ubrań

Rozdział 10
<Tajemniczy złodziej ubrań>

............

Siedziałam i oglądałam film, było mi nie wygodnie i strasznie mi się nudziło.

Wstałam i poszłam do pokoju Dream'a.

Nie wiem która była wtedy godzina, ale dość późna, ponieważ ciemność już panowała na korytarzu, a swiatla gasnął na nim o 12 w nocy.

Chłopak siedział w ciemności na telefonie. Gdy zobaczył mnie wchodząc sobie do jego pokoju, opuścił telefon i chyba mi się przyglądał, ale nie jestem tego pewna ponieważ było ciemno.

Weszłam do jego garderoby i zaczęłam wybierać sobie ubrania.

"Czyli w ten sposób giną moje ubrania..." usłyszałam głos za sobą

"Jeśli aż tak ci to przeszkadza to mogę iść do Karla" powiedziałam odłożyłam ubrania i już chciałam wychodzić, ale zatrzymał mnie lekki uścisk na nadgarstku

"Ej nie o to mi chodziło,uwazam że jest to... Nawet urocze że chodzisz w moich ubraniach" powiedział na na jego twarzy pojawił się lekki odcien różu, który zobaczyłam w świetle lampek z szafy.

"Ale i tak chyba idę do Karla" stwierdziła

"Czemu?"

"Oooo ktoś jest zazdrosny?"

"N-Nie, tylko..."

"Tylko co? Pff wątpię że ty będziesz chciał spać ze mną"

"A kto powiedział że nie będę chciał?"

"A chcesz?" zapytałam podnoszą jedna brew i patrzac na niego

"Um..."

"No widzisz idę do Karlaaaaa"

"Ale ja nie powiedziałem nawet ani tak ani nie"

"A co pomyślałeś?"

I już nic nie powiedział, zachichotalam pod nosem i wyszłam. Przynajmniej tak myślałam, chłopak znów mnie złapał tyle że tym razem za talię i przyciagnał do siebie.

"Czego pranie dusza?" zapytałam

"Czemu Karl?"

"A czemu nie?"

"Jest coś... Pomiędzy wami?" zapytał zdenerwowany

"Pfff nie, a co zazdrosny?"

"Nieeee"

"Spokojnie"

"Moge się przebrać?" zapytałam

Chłopak pokiwał głową i wyszedł z pomieszczenia zamykając drzwi za sobą. Przebrałam się w dresy chłopaka i jakąś jego koszulkę, która wisiala na mnie lekko jak worek.

Dresy były lekko za duże ale były bardzo wygodne.

Wyszłam z garderoby i wskoczyłam na łóżko blondyna. Chłopak popatrzył się na mnie zdziwiony.

"No co zabroniłeś mi iść do Karla więc jestem tu"

"Będziesz tu spać?" zapytał

"Nie, jeśli ci to przeszkadza"

"Możesz zostać" powiedział

"Super"

"Znalazłeś mój telefon" zapytałam, chociaż wiedziałam że prawdziwa odpowiedź to nie

"Tak..."

"Klamiesz?"

"Skąd wiesz?"

"Widać po tobie" sklamalam