The Revenge of a Wife [ON-GOING]

KABANATA 10

Kabanata 10: Pregnant

NAPABALIKWAS ako nang bangon ng maramdaman kong parang bumaliktad ng sikmura ko.

Agad akong napatakbo papunta sa banyo at nagsusuka sa sink kahit wala naman akong maisuka.

Naramdaman kong palad na humahagod sa likod ko.

"Are you okay, wife? Ilang araw ka na nagsusuka sa umaga ah." nag-aalalang tanong ni Aaron sakin.

Pinunasan ko ang gilid ng labi ko bago ako sumagot. "Napaparami lang siguro ang kain ko sa madaling araw kaya ganon."

"I don't think so, Wife. I think I should bring you to the hospital." nag-aalalang sabi niya parin.

Napangiwi naman ako. "Ayoko do'n. Mabaho. Amoy gamot."

"Bu—"

"No more buts, Aaron. Basta ayoko doon. Perion. No erase." putol ko sa sasabihin niya.

Napabuntong hininga naman siya saka pilit na ngumiti. "Alright, I won't force you then. But, if ever I saw you feel sick again, hindi na ako magdadalawang isip na dalhin ka sa ospital. Understood?"

Tumango nalang ako sa kanya kahit ayaw ko.

Ayoko talagang pumunta sa hospital dahil ang baho ng amoy ng mga gamot doon.

Iniisip ko palang ay parang nasusuka na ako.

Nagtoothbrusb na kami ni Aaron pagkatapos kong maghilamos. Inalalayan naman niya ako palabas ng banyo.

Gusto ko pang matulog ulit kaso nga lang naalala kong may pasok pala si baby Serenity ngayon.

Pinasok namin siya sa isang Nursery school. Ayaw nga siyang tanggapin noong una kasi late na, pero nagawan naman ng paraan ni Aaron.

Pinasok talaga siya namin sa nursery para matuto siyang makisalamuha sa iba. At matuto pa siya ng ibang mga salita.

Hindi naman pala siya mahirap mapapilit eh. When Aaron and I told her about that, she agreed right away.

And when I asked her teacher about her, sinabi nitong maayos si Serenity roon.

Na nakikihalubilo na ito sa iba. Sa katunayan, may mga kaibigan na rin siya.

At mabilis siyang natuto. For just three weeks, marami na siyang natututonan na salita.

Actually, she's turn into madaldal na nga eh. Super daldal na niya to the point na ako na mismo ang sumusuko taga gabi.

Pero mamayang 1 pm pa naman ang pasok niya.

I'll just make her sandwich later. Ang asikasuhin ko muna ay si Aaron. May pasok din siya sa kompanya ngayon eh.

"Don't cook for my lunch later, wife. I'll just order us some food." sabi ni Aaron.

Napakunot ang noo ko na napatingin ako sa kanya.

"Why? Nagsawa ka na ba sa luto ko? Ayaw mo na ba sa mga niluluto ko para sa'yo?" sunod-sunod na tanong ko.

"What?! Of course not! I won't get tired of your cook, Wife. But, this past few days you're not feeling well. You always look tired and stress. Kaya naisipan kong magpahinga ka naman muna." agarang sagot at paliwanag niya.

Umiling lang ako at magsimulang mangingilid ang mga luha ko. "No. I think you don't want me na. Ayaw mo na sakin at sa mga luto ko. May babae ka na siguro...siguro dahil nananaba na rin ako nitong nakaraan."

Agad na napalitan ng pag-aalala ang mukha niya saka niya ako nilapitan.

"No, baby. Even if you're fat and old, you're still the most beautiful. So, don't cry, okay." he said on his soft and low tone voice.