SAYE(İNTİKAM)

İlk Gün

Halimenin anlatımından;

Sabah gözlerimi açtığımda Ömer yanımda mışıl mışıl uyuyordu. İstemsizce gözyaşlarım akmaya başladı.  Bunların hepsi bizim hayalimizdi. Onunla uyanmak kahvaltı hazırlayıp onu öperek uyandırmak ama şimdi sadece korku vardı içimde.  Böyle olması zoruma gidiyordu ona aşıkken deli gibi korkmak canımı yakıyordu. 

Hemen yataktan kalkıp giyindim ve aşağı mutfağa indim  kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Herşey hazırdı birkaç tabağı daha bıraktıktan sonra uyandırabilirdim artık.
Mutfağa gidip tabağı elime aldım tam dönecekken biri arkadan sarıldı. 
O anki korku ile tabaklar elimden yere düştü.
Ömer kafasını boynuma bırakmış kokluyordu.  Şu an zaman dursa ve ben böylece ölsem diye geçirdim içimden.  Onu çok özlemiştim sarılışını kokusunu herseyini ama yaptıkları asla affedilmezdi.

Ellerini çekmeye çalıştım "Bırak beni Ömer çek ellerini ". "Rahat dur Halime canımı sıkma sonuçlarını biliyorsun sus şimdi " dedi sinirli bir ses tonuyla . Bir süre daha böyle bekledik daha sonra geri çekildi ve beni kendine çevirdi. "Kahvaltıyı odaya getir sende benimle birlikte odada yiyeceksin ". Arkasını dönerken hemen itiraz ettim " Hayır ben tek başıma yerim sana odaya getiririm".

Hafif gülümsedi ama bu gülümseme tatlı bir gülümsemeden çok ürkütücü bir gülümsemeydi.  Yanıma yavaş adımlarla yaklaştı ve o yaklaştıkça ben geri adım atmaya başladım. 
Az sonra dibimdeydi saçlarımdan bir tutam eline alıp kulağımı arkasına sıkıştırdı.  "Bak güzelim ben eski sevdiğin  adam değilim  Sana sabredemem ve emin ol sinirimi senden alırım ve acımam. Gözyaşların beni zerre etkilemez Halıme şimdi ben odaya çıkıyorum 10 dakikan var" .
O bunları söylerken gözyaşlarım yine bağımsızlığını olan etmişti. Bende ona doğru bir adım attım ve kulağına eğildim " Evet görüyorum hatırlatmama gerek yok sen benim sevdiğim adam değilsin.  Bana inanmayı tercih etmemiş ve yapmadigim bir şey yüzünden beni cezalandıran bir yabancısın sadece " deyip geri çekildim ve ona arkamı dönüp masaya gittim. Az sonra adım sesleri geldi ve yukarı çıktı. Bende sofrayı toplamaya başladım.

Ömerin anlatımından;

Odaya geldim ve yatağa oturdum. Neden etkilenmiştim ki bu kadar.
Acaba haklı olabilir mıydı?
Belkide gerçekten suçsuzdu ve ben hiçbir şey  yapmamasına rağmen ondan hırsımı çıkarıyordum.

Onu ilk defa böyle görmüştüm bana gerçekten bir yabancı gibi bakmıştı. Oysa Halime bana hep aşkla bakardı ama şimdi gözündeki parıltı yok olmuştu sanki.
Bu kadar mı mahvettim onu peki benim istediğim de bu değil miydi şimdi neydi bu kalp ağrısı.

Geri dönmemeliydim kendi kendime bir söz vermiştim.  Ona asla inanmamalıyım. Hem annemde doğrulamıştı yaptığını.
Ben bunları düşünürken kapı açıldı ve Halime içeri geldi Kalp atışlarım gelişiyle yine hızlandı.

Kafamı başka yere çevirip ona bakmamaya çalıştım. Tepsiyi yatağa bırakıp ayakta beklemeye başladı.

Kafamı çevirip ona baktım. Masum değildi aldatmıştı beni Emirin sözleri geldi aklıma bu kadar kolay pes etmeyecektim.
" Neden ayakta dikiliyorsun" dedim sert bir şekilde.  Daldığı için bir adım geri gitti ve korkuyla gözlerime baktı.

Daha yeni başlıyorum ama şimdiden bu kadar ürkekse sonrasında nasıl olacaktı .
Elimle yanıma vurdum oturacağı yeri göstermek için gözlerime baktı bir daha vurdum hızlı bir şekilde " Otur şuraya artık " dedim.

Yavaşça oturdu yanıma çok güzel korkuyordu. Ellerini tuttum ve bir öpücük kondurdum " Hadi şimdi yedir bana karıcım" dedim.
Bana döndü " Ömer sen kendin yesen olmaz mı hem ben ac değilim aşağıda işlerim var onları halledeyim " dedi sakin bir şekilde.
Sert bir şekilde ona döndüm tuttuğum ellerini sıktım bu sefer canının yandığını yüzünü buruşturmasindan anladım. " Ben evdeyken senin tek işin benim anladın mı.  Benden başka işin olmayacak ". Sessizce kafasını salladı gözleri doldu ama ağlamamak için kendini zor tutuyordu.

Halimenin anlatımından;

Bu sefer ağlamayacaktım.  Ellerimi çektim çok sıkmıştı ve ağırmıştı .
Ekmeği aldım ve tereyağı sürdüm üstüne reçel sürüp ona döndüm.
Ağzını açtı ekmeği ağzına bıraktım.

Eliyle çayı işaret edince onu da içirdim. Elleri vardı anlamıyorum neden kendisi yemiyordu .
Bu sefer o ekmeğe bir şeyler sürdü ve bana yedirdi.
Farklıydı sanki hiç kavga etmemişiz gibiydi. 
Kahvaltıyı yaptıktan sonra tepsiyi kaldırdım ve bulaşıkları yıkadım.
Merdivenden adım sesleri geldi aynı anda kapı çaldı.
Kapıya gitmedim kızabilir diye belki annemler bulmuştu beni.
Belki söylediğime inanmadılar ve beni almaya geldiler .

Kapıyı açtı gelen adamlardan biriydi "Abi adamı getirdiler depoda seni bekliyoruz " . Adam mı kim bu adam hem ne deposu Ömer de bir tuhaflık vardı zaten . Kafasını çevirince hemen mutfağa girdim ve duymamış gibi yaptım.  Az sonra mutfağa geldi yine dinimde bitti bu adam uzaktan konuşamıyordu galiba .
"Benim bir saatlik isim var sakın evden çıkma inan affetmem anladın mı Halime . Görmek istemediğin şeyler görürsün " dedi ve alnıma bir öpücük kondurup gitti.

Camdan nereye gittiğine baktım. Evin yanında bir depo vardı oraya girdi ve girmeden önce adamından silah aldı.
Bütün adamları neredeyse depoya girmişti 3 tane tek bahçede kalmıştı.

Sessizce evden çıktım.  Deponun kapısında 3 tane adam vardı bende yan tarafına geçtim .  Camı yere yakındı açık ise kolaylıkla içeri girebilirdim . Sessizce cama yaklaştım cam açıktı.
İçeri girdim ve yavaş adımlarla sese doğru ilerledim.  Birilerini görünce hemen saklanacak bir yere  geçtim ve sessizce bekledim.
Az sonra Ömerin sesi geldi " Sen mi söylersin yoksa ben mı söyleteyim ".
Adam hiç tepki vermedi. Ömer yine o korkunç kahkahasından attı ve adama yaklaşıp saçından tuttu . " Günahım hiç yok öldür cennete gideyim diyorsun yani".

Adam yine sesiz kalınca adamlarının elindeki demir sopayı aldı ve adamı vurmaya başladı.  O vurdukça adamdan acı inlemeler ve kemiklerinin kırılma sesi geldi.

Gözyaşlarım önümü bulanıklaştırdı. Kalkıp gidecekken kolumdan tutulmak ile çığlık atmam bir oldu.
"Abi yenge burada".
Kafami kaldırıp Ömere bakamadım ama adım seslerinden anladığım kadarıyla bana yaklaşıyordu.

Tam önümde durdu bunu kafamı yere eğdiğim için ayakkabılarından anlıyordum.
Çenemi sıkarak kaldırdı ve bakışlarımız sabitleşti.
Gözlerinden ateş fışkırıyordu. Çenemi daha fazla sıkmaya başladı.  Geri çekilmek istedim ama olmadı.
Canım çok yanmaya başlayınca gözyaşlarım eline akmaya başladı.

Eline değince hemen çekti elini ve elimden tutup dövdüğü adamın yanına geldi.  "Devamini izlemek ister mısın?" . Hayır anlamında kafamı sağa sola salladım.  Güldü " Oldu mu ama en zevkli yerinde gidiyorsun " . Artık titriyordum.  Belinden bir silah çıkardı silahı görünce olduğum yere düştüm. 

" İzle Halime işte şimdi eğlence başlıyor " . Yatan adama döndüm ve göz göze geldik çok acı çektiği belliydi .
Ömer e döndüm azrail gibi adamın basında bekliyordu. " Sana ne oldu kim seni bu hale getirdi sen karıncayı bile incitmezdin " dedim sessizce. 

Güldü bu sefer ki acı bir gülümsemeydi ama " Daha sen ne gördün ki bu hiç bir şey bu adamı halledeyim sen bak sana neler yapıyorum " .
Sözleri bitince tetiğe bastı.

  Arkamdaki duvara yaslanıp kulaklarımı ve gözlerimi kapattım.

Ses kesilince gözlerimi yavaş bir şekilde açtım.  Karşımdaki adam kanlar içinde yatıyordu.
Gözyaşlarım artık durmuyordu.

Ömer karşıma gelip çöktü ve saçlarımı okşadı.  Ağzımdan tek bir sözcük döküldü " Öldü".
Kolumdan tutup kaldırdı " Öldü ve kurtuldu şimdi sen nasıl  kurtulacaksın peki karıcım" dedi ve alnıma bir öpücük kondurdu.
Elimden tutup depodan dışarı çıkardı.

Ne yapacağını bilmiyorum merak ediyor ve deli gibi korkuyordum...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Vee yeni bölüm geldi ..

Geç geldi ama bomba geldi bence....

Umarım beğenerek okursunuz
Herkese iyi okumalar o zaman 😍😘