Let Me Love You (Chaos Series #2) [COMPLETED]

CHAPTER 01

"Madi!" I shouted as I called my best friend's name. She suddenly looked at me and when she saw me she immediately stopped to wait for me to go near in her direction. Patakbo naman akong lumapit dito at ngumiti sakanya ng tuluyan na akong makalapit kung nasaan sya. "Hi! Are you going home na? Can I join you?" I asked, excitedly.

She raised a brow. "I thought Ry will go here to pick you up?" Mababakas sa tono nito ang pag kamataray. "Edi doon ka sumabay, tsk." She rolled her eyes.

Ang kaninang ngiti sa mga labi ko ay unti-unting nawala at napalitan ng kunot noo dahil sa inasta nito. Is she mad at me or what? I didn't do anything naman to make her mad at me, huh? Bakit  ganito ang inaasta nya ngayon sa harapan ko?

Despite of being confused I manage to smile at her. "Ry? Why Ry? He's not here, Madi. O c'mon---"

She cut me off. "Can you please stop pretending? Stop pretending that you don't know nothing, Miara! You're so nakakairita! Arg!" Maarteng umirap ito saakin bago nag cross arms. Napatigil ako.

My brows furrowed. Huh? Inaano ko ba sya? As far as I know I didn't do anything for her to be mad at me! Kahapon lang naman ay okay pa kami pag katapos ng program so why she acted this way now?

Bakit ganito ang inaasta nya na ngayon? Okay naman kami kahapon, e! Ang ganda pa nga ng pag supporta nya saakin kasama si Zach because yesterday is our United Nation! And I am one of the representative in the pageant and guess what? I won and got the title as a Miss United Nation of the year.

Maayos pa kami kahapon! Sayang-saya pa nga sya kahapon dahil nakuha ko ang title, e! And I can't remember that I did something for her to be mad at me! Kaya bakit ngayon ganito na sya saakin?

I looked at her again. Confusion is still evident in my face. "M-madi? Are you mad at me?" Dahan-dahan kong tanong dito, tinatantya ang reaction nito.

Mas lalong tumaas ang kilay nito dahil sa tanong ko at humalukipkip pa. "What a stupid question, Miara? What do you think, huh? Sa tingin mo magiging masaya pa ako dahil sa nakita ko kahapon, huh?" Tumaas na ang tono nito ng itanong nya iyon saakin. Napatingin ako sa paligid at nakita ang iilang Estudyanteng dumadaan sa open field ng University na nakatingin na saamin dahil sa biglaang pag taas ng boses ni Madisson.

I stared at her again. "Calm down, Madi. Ano ba kasing---"

She cut me off again. "Stop asking me a stupid questions, Miara!" She suddenly shouted. Halos mapatalon na ako sa gulat ng bigla itong sumigaw sa harap ko. "I thought you're my best friend, Miara? But you're like the others! Mang-aagaw!" Sigaw pa nito na agad ko namang kinakunot ng noo.

Excuse me? Is she accusing me---of what? Mang-aagaw? At sino naman ang inagaw ko? Eh, wala nga akong inaagaw sakanya! Halos lahat na nasa kanya kaya why she's accusing me now!?

Naramdaman ko ang biglang pag kulo ng dugo ko dahil sa pag bintang nito saakin. Inis akong tumingin dito. "Ano bang pinag sasabi mo!? I'm not mang-aagaw! Wala akong inaagaw sa'yo, Madi! Nanahimik ako dito then you're going to accused me, huh!?" I exclaimed. Hindi ko na mapigilan ang pag kainis ko. Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo papunta sa ulo ko.

Hindi ko kasi matanggap na inaakusahan ako nito ng mang-aagaw eh, nanahimik ako dito! And worse! Best friend ko pa! Si Madisson pa!

Nakita ko itong bahagyang nagulat sa pag taas ko dito ng boses pero agad rin itong nakabawi at sinaam ako ng tingin. "So, ikaw pa ang may ganang magalit, huh? What a nice attitude, Miara! Sinasabi ko na nga ba na kunwari ka lang na bait-baitan para makuha ang attention ng dalawa tapos ano? Pag nakuha mo na saka mo lalandiin!?" She shouted at my face. Hindi ko alam pero parang may nag papakulo sa loob ko dahilan upang mas lalo kong maramdaman ang mas lalong pag kulo ng dugo ko dahil sa sinabi nito saakin.