Drogi pamiętniku...
Ale to tandetnie brzmi, nie jestem nastolatką, żeby pisać w ten sposób.
Nie rozumiem ludzi. Nie rozumiem co ja im zrobiłem, że tak mnie nienawidzą...
Przez nich czuję się jakbym był problemem. Najgorszym problemem moich przyjaciół. śmieciem, który nie jest wart niczego.
Nie wiem jakim cudem Minho hyung ze mną tyle wytrzymuję. Jestem pewien, że męczę go swoją osobą.
Może faktycznie byłoby lepiej jakbym stąd odszedł? Każdy miałby święty spokój, a ja... ja również miałbym swój spokój.
Chyba to zrobię. Chyba dzisiaj ulżę sobie tym cholernym, małym, ostrym przedmiotem, którego ślady znowu zostaną na moim ciele.
Już kiedyś to robiłem. Przestałem, kiedy Minho hyung przypadkowo zobaczył moje blizny, jednak w tym momencie... nie mogę się powstrzymać.
Swoją drogą, ostatnio przerwałem swoją głodówkę, dlatego tym bardziej muszę się za to ukarać.
Minho hyung akurat wyszedł na chwilę z domu, więc mam okazję to zrobić
Jestem cholernie głodny, ale wiem, że jakbym cokolwiek teraz zjadł, chwilę później znalazłoby się to w łazience.
Nienawidzę ludzi. Tak bardzo ich nienawidzę, tak jak oni niemawidzą mnie.
CZYTASZ
𝐇𝐚𝐭𝐞 | 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐢𝐧
Fanfiction,,- I właśnie za to co mi zrobił chciałem odebrać sobie życie. Wtedy młodszy go przytulił i chwilę później dał buziaka w nos. - Płakałbym po tobie, Hyung... bardzo bym płakał - wyszeptał." Czyli o tym, jak Hyunjin wstawia foty, ludzie są zjebani, al...
