LİNA | Yarı Texting

20.Bölüm

Yine yemek sırasındayım :)

Hastayım :'( Finallerim var ve çalışamıyorum.

21.05.22

Medya: Selim ve Nilay

-
-

"Bugünlük bu kadar arkadaşlar."

Hocanın dersi bitirdiğine dair konuşmasıyla kafamı sıraya gömdüm. Ders bittiği için rahat kafayla uyumayı düşünürken Selim'in şarkı söylemeye başlaması bu düşüncemi çürüttü.

"Uzunlarrrr, yanıyor ama buzdannn. Bu ışık ikimize faz-"

"Selim, hani sesin güzel değil ya hani. Söylemeyi bıraksan diyorum. Cırtlak gibi bağırmasan diyorum!"

"Kızım herkes sesime hayran. Sen gelmiş burda cırtlak gibi ses diyorsun. Ayıp değil mi?"

"Seni kim kandırdı bilmiyorum ama mümkünse şarkı söyleme sen."

"Nilay, kırıcısın."

Selim'in kırgın çıkarmaya çalıştığı sesi gülmeme sebep oldu.

"Selim, boş yapma, canım. Hayrına sus."

"Şolom boş yopmo, conom."

Nilay'ın kınayıcı bakışları daha çok gülmeme sebep oldu. Hayır yani bu ikilinin tuhaf atışması beni bu kadar güldürmesi anormaldi.

"Sen ne diye kıs kıs gülüyorsun, kız?"

Selim, kısmış gözlerini bana dikerken konuşmya başladım.

"Atışmalarınız komik çünkü."

"Selim'in seninle atışmasını ister misin, Mislina? Hem o zaman bende gülmüş olurum."

Ellerim, Nilay'ın dediğiyle hareketlendi.

"Hiç gerek yok."

Hiçbir şekilde umursanmadım tabiki de.

"Kız, Mislina. Sen voleybol takımının kaptanısın ya hani."

"Eee?"

"Şimdi bizim sınıftan olmayan bir kız var takımda. Böyle simsiyah saçları, esmer teni, hokka gibi burnu, güzel mi gü-"

Kafasına atılan silgiyle susmak zorunda kalan, Selim'in bakışları bi'an için gülmeme sebep olacaktı ki göz göze gelmemiz kendimi tutmama sebep oldu.

"Biraz daha devam edersen yumruğu yersin."

"Kızım sen salak mısın? Hayvan gibi silgi atmak ne?"

"Boş yapmak yerine sussaydın atmazdın."

"Sana ne kızım? Ne bu afra tafralar? Bu kız meselesi her açıldığında aynı muhabet anasını satayım."

Başını ovuşturarak sınıftan çıkan Selim'i, sınıftan içeri giren Kaan takip ettiğinde bakışlarımı kapıdan çektim.

"Ne oldu yine buna?"

"Aptal aptal konuştu. Bende silgiyi attınca delirdi yine."

Kaan'ın gülüş sesi ona dönmeme sebep olurken bir süre öylece ona bakarken buldum kendimi. Bu çocuk önceden de bu kadar tatlı tatlı gülümsüyor muydu ki?

"Mislina? Kime diyorum?"

Nilay'ın sesi beni kendime getirdiğinde hızla cevap verdim.

"Hı?"

"Nereye daldın kızım öyle?"

"Kimseye."

Dediğim Nilay'ı gülümsetti.

"Çıkışta hocaya uğramamız gerekiyormuş. Bir yere kaybolma."

Onu başımla onaylarken buldum kendimi.

"Hoca sizi de mi çağırdı?"

Kaan'ın bize yönelik sorusu ona dönüp konuşmama sebep oldu. Sanırsın haberi veren bendim.

"Evet."

"Sizin okullar arası yarışmalar haftaya başladığından çağırıyor olsa gerek."

"Sizinki başlamıyor mu?"

"Bizim iki hafta önce başlanmıştı ama Emre'nin halt yemesi yüzün-"

Ne dediğini yeni anlamış gibi birden susan Kaan'a gülümsedim.

"Desene benim yüzümden oldu herşey."

"Öyle demek istemedim."

"Hayır, haklısın aslında. Emre yanıma gelmeseydi, sen benim yüzümden kavgaya dahil olmasaydın hiçbir sorun çıkmazdı."

"Mislina, senin yüzünden olan bir şey değildi. Demek istediğim Emre'nin halt yemesi yüzünden kendini kötü hissetmeni gerektirecek hiçbir durum yok ortada."

"Ya sen? Senin için kötü hissetmem gerekiyor mu hâlâ?"

Bakışları, gözlerimin içine içine işlerken konuşmasını bekledim.

"Benim için de kötü hissetmeni gerektirecek hiçbir şey yok. Öyle hissetmene sebep olduysam eğer kendimi kötü hissederim."

Kötü hissettirdiği yoktu ama bilirsiniz, sizin yüzünüzden olan bir olayda kim ne derse desin kendinizi suçlu hissetmemeniz imkansızdır. Bendeki de sadece buydu.

"Kötü hissetmene gerek yok o halde."

Bir şey demeden yüzüme baktı. Bakışları, gözlerimin içini bulurken önüme dönüp konuşmayı bitirdim. Bana, beni görüyormuşçasına bakması tuhaftı. Hayır, tuhaf değildi. Sadece biraz alışılmadık bir ağrı yapıyordu ve bu biraz korkutucuydu.

-
-

Kaan diyorum... Bakışlarını mı çeksen yiğidim?

Sınır koyasım var ama kitap taslakta. Bitirmeden de yüklemeyeceğime göre bu yaptığım ne işe yarar ki?

Bölüm hakkında yorum yapın lütfen. Okudukça neşelenmek istiyorum:')

Seviyem sizi ♥︎