KADER TANRIÇASI | gxg (+18)

2. Bölüm:

Bizi bulmanız dileğiyle, iyi okumalarr..

***

Bölüm Şarkısı: Carla Morrison | Disfruto

''Ve tüm bunların arasında,
Seni sevmeme izin ver.''

Ekim'in her 19'u kader ile olan son konuşmamızı yaşatıyordu. Kader var mıydı?

Şu ana kadar yoktu.

Kader olacak mıydı?

Tam 2 saat sonra, bir başka 19 Ekim gününde kaderim o olacaktı. Bana böyle söylemişti.

18. yaş gününe kadar kader seni bulamazsa, kaderin olacağım demişti. 

Bir 16 Temmuz akşamı, bundan 4 sene önce son günümüzdü. Onunla ayrı kalacağımız ve kaderi bekleyeceğimiz günlerden önceki son günümüz. 

Ondan sonra farkına vardığımda her şey çok geçti. O gün geri gelmemişti ve kalbimle bekleyişe kol açmıştık. 

Adını bilmediğim alkolü tek dikişte bitirdiğimde başım dönmeye başlamıştı. 

Dünya dönüyordu.

O yoktu.

Zaman geçmiyordu.

Zaman zehirliyordu. 

Tarih hâlâ 18 Ekim'di. Sürekli saate bakıyor, evdeki yüksek sesli müziğe eşlik ediyordum sonra. Dönen başıma inat, dönen Dünya'ya inat kendi dünyamı bekliyordum.

Gelecekti. Gelmeliydi.

Kader yoktu. Kaderim olmalıydı?

Ya onun kaderi varsa?

Neden bu kadar umursamıştım ki? Saçmalıktı. Aptal bir meraktı belki de sadece.

Öfkeyle karışık kırgın bir hisle ayağa kalktım ve vestiyerdeki ceketimi aldım. Gözde'ye elimle kendim ve kapı arasında bir hareket yapıp gittiğimi belirttikten sonra dışarıya attım kendimi.

Esen rüzgar tenimde bir ürpertiye yol açmıştı. Ankara'da havalar hep böyleydi. Yazı ne zaman yaşayabilecektik? 

Gerçi Ekim ayında yaz beklemek hataydı ama Haziran'da dahi hava soğuk oluyordu.

Caddelerden sokaklara, terk edilmiş gibi duran yollara... İstanbul'da her yol denize, burada her yol terk edilmişliğe çıkıyordu.

Ankara'da deniz, onun kaderinde de ben yoktum sanırım.

Umursamamalıyım...

Yorgunca bir çocuk parkında, hafif sallanan salıncağa oturdum. 19 Ekim gününün ilk saatlerini, terk edilmiş gibi duran bir parkta, yarı sarhoş hâlde başlatmıştım. 

Gözlerimi yorgunca etrafta gezdirirken cebimdeki telefonum titredi. Meraksızca ve yorgunlukla bildirim panelinden mesajı okuduğumda ise az kalsın yere düşmek üzereydim.

*3 Yeni mesaj.*

05**: 19 Ekim, 00.14

05**: Sana kaderin olmadığını söylemiştim Levlâ.

05**: Ve sana bunu gördüğünde, kaderin olacağımı da söylemiştim.