Zifiri Ahenk

05 /magenta

°°Selamlarr, umarım çok iyisinizdirr..Önceden yazdığım bölümleri buraya eklemeye çalışıyorum ben bu aralarr.. Buraya geçirirken bazı sorunlar oluyor maalesef, ama olsun boş vakitlerimde geçirmeye devam edeceğimm. Sonuçta bu hikayenin değeri benim için farklı.. Kendinize iyi bakın.. Umarım bu hikaye de size iyi gelir.°°
Marsena-2 ××Mars'ın diğer yarısı××

Sudan sarayın duvarlarında suyun akışı hızlandı. Şelale parıldayarak gümbürdedi.

"Peki kim o? "sesi suyun akışına karıştı.

Kraliçe Eftalya heyecanlanmıştı ve yarattığı sarayıyla beraber tepkisini veriyordu. Eğer o kişi bulunmuşsa kötü kraliçeyi yenmeye bir adım daha yaklaşırlardı.

"İyilik perim, ona dokunduğumda bir renk aurası hissettim. Ve bu kişi tanıdığınız biri.."

Kraliçe sevmediği o lakaba şu an takılacak durumda değildi. Şeffaf gözlü kız, düşündü ve düşüncelerini kelimelere bağladı. "Onu siz kurtardınız ve yaralarını iyileştirdiniz. Onu herkesten uzaklara Dünyaya gönderdiğinizde bir yaşam hediye ettiniz. Ve şimdi o da sizin renk sihrinizi almış,ne tesadüf.." dedi.

Eftalya çok fazla ruha ilaç olmuştu,bu onun kim olduğunu anlamak için yeterli bir bilgi değildi.

"Sedef söylesene artık kim o?"diyerek hızlıca konuştu."Hemen söylüyorum kraliçem."

"Şüphelendiğimiz kişi Diyar'ın kardeşi.."

Ahenk Barva-

Kırmızı renk müzikle bir oldu ve dans etmeye başladı sanki.Resmen bir renk benimle oynuyordu. Madem ortaya çıkacaktın,bir dudağı yer olarak seçmen şart mıydı sayın kırmızı?

Diyar'ın sorusuna ne cevap vermem gerektiğini düşünürken bir kedi feryat etti.Hemen dönüp sesin geldiği yere baktım yani cama doðru.

Sesler devam edince camın yanına gittim hemen. Canı yanan bir canlının yardım çığlığı tepkisiz kalamayacağım bir sesti. Bir tane adam nehrin kenarında bir kediyi zorla tutmuştu,eliyle sıkıca sarmıştı.Hayvan o koca ellerin arasından kafasını çıkarmış bağırıyordu. Ona zarar vereceğini düşünüp" Onu kurtarmam lazım." Diye fısıldadım.

Hızlıca kapıya döndüm. Hareketlendiğim sırada yanımda olan Diyar elimden tuttu."Gitme oraya şimdi biter işi." Deyince ona garip garip baktım.

Kediye döndüm.Adam birden kediyi elinden bıraktı.Sonra kediyi bırakan eline baktı. Sonra geri geri gitmeye başladı.İnanamaz bir ifadesi vardı sonra bayıldı.

"Ben, anlamıyorum." deyip Diyar'a döndüm.

Diyar yere doğru mavilikleri sönmüş gözleriyle bakıyordu. Kafasını yavaşça iki yana salladı.Gözleri her an dolacak gibiydi.Dibine girip gözlerimi gözlerine yaklaştırdım.

"Sana ne oldu birden böyle?"diye fısıldadım.Onu daha önce hiç böyle görmemiþtim.

"Bunu yapamam,daha fazla devam edemem."dedi olabilecek en kısık sesiyle ve yüzüme bile bakmadan odayı terk etti.

Az önce ne olduğunu düşündüm ama mantıklı ya da mantıksız bir açıklama bile bulamadım zihnimde. Her şey bir gün ortaya çıkardı sonuçta değil mi?

Buna inanarak o günü bekleyecektim.Üzerimdeki dans kıyafetlerimi değiştirdikten sonra eşyalarımı da alıp sanat odasından çıktım.

Aysu'ya mesaj atıp gideceğimi söyledim.
-Burada daha çalışıyoruzz.Sana neler olduğunu anlatacağım ve sen de bana anlatmak zorundasın.Ama bugünlük özgürsün yakışıklım,ben kendim dönerim- tarzında bir mesaj yazmıştı.Ben de ona dönerken dikkat etmesini yazdım.