Zifiri Ahenk

13 /bordo

Yazardan Not:Lütfen bu kısmı aşağıda yer alan şarkıyla okuyunuz. -
Josh Kramer-You know I can't.

2 Ay Sonra -MARSENA

"Yarın sadece bir Marsena olacak."

"Suyun ve buzun birleştiği,tek parçadan,tek yürekten bir Mars
inanabiliyor musun?"

Gerçi artık öğrendiklerim düşünülürse hala bir şeyleri inanılmaz
bulmam garip diye düşündü Ahenk.

"Belki hem Eftalya ve Venüsteki o adam için hala umut olabilir.Ne de
olsa eski günlerdeki gibi Mars birleşmiş olacak."

Diyar gökyüzünden Dünya'yı izlerken konuştu.

"O kadar kolay mı sanıyorsun? "
Sesi çaresiz ve hüzünlüydü."Tam tersi de olabilir Ahenk. Bugün
varlığımızın sonu olabilir.Ya sevdiklerimizi sonsuza dek kaybedersek?"

Ahenk hafif ılık bir taşın üzerine oturdu ve o da gökyüzüne,Dünya'ya
baktı. Diyar'ın yanıbaşına oturmuştu.
"Senin yapabileceklerine inanıyorum, kötü kraliçe için çalışman
umurumda bile değil."

Diyar iç sıkıntısı çekiyordu.
"Yoruldum ben, yoruldum."

"Sürekli bir şeyleri hesaplamaktan, aynı şeylerden,bu tempodan."

Ağlamaktan Diyar'ın sesi bozulmaya başlamıştı.
"Yoruldum savaşmaktan."diye fısıldadı, sadece bu kadar sesi
çıkabildiğinden.

Ahenk ona içindeki huzursuzluğu almak istercesine bakıyordu.
Sonuçta burası Marsena'ydı.Bu tarz bir güç, ancak buralarda bir
yerlerde olabilirdi.

"Yarın yine savaşa gireceğiz diye her şeyin düzeleceğini düşünmek
yanılsama benim için." Diyar iç çekti ve inandığı Tanrı'ya birkaç kez
teslim olarak dua fısıldadı.
Sonra Ahenk'e "Savaşınca her şey çözülüyor mu sanıyorsun?"diye
fısıldadı.

Ahenk'in biraz morali bozulmuştu. Ama Diyar'ın haklı olduğu aşikardı.
Ona iyi hissettirmek isteyerek kollarını Diyar'a sardı.

"Benim içimde farklı bir his var, yarından sonra göreceksin bir şeylerin
sonu gelecek. Adeta bir kitabın sonu gibi."

Diyar onun sözlerine karşı çaresizce başını iki yana salladı.

"Sadece sevdiğim insanlarla, renkli bir Dünya'da olmak istemem
neden bu kadar zor ki?
Şu zamana kadar bunun için çabaladım ama artık sadece her şey......
bitsin istiyorum."

Ahenk'in Diyar'ın yaşadıklarına diyecek pek bir sözü yoktu ama
kendini, kendi varlığını ona hatırlatabilirdi.

"Ben varım Diyar, tam yanındayım."

Diyar aralarında olamayan fiziksel boşluğa bakarak "Bu belli
oluyor."dedi dibinde oturan Ahenk'e.
Ahenk Diyar'ın espri seviyesinin geri gelmesine sevinmişti.

"Yanlış yollarında bile yanında olmak istiyorum, peşinden düşmeye
niyetim yok bunları biliyorsun di mi?"

Diyar işaret parmağını kaldırarak kızar gibi yaptı."Cık cık benim
sözlerimi kullanmaya hakkınız yok hanımefendi."

"Maalesef çoktan çalındıı."Ellerimi bilmiyormuş gibi iki avucumu açıp
yukarıya kaldırdım.

Diyar turuncu saçlarımdan bir tutamı çekiştirdi.

"Seni ne kadar çok sevdiğimi nasıl anlatsam, şu taşın suyu çıkarmamı
ister misin?" Diyar şelaleden sarayın kenarındaki koca bir taşı işaret
etti.