- Ψυχές μου... .... με τον γιατρό...
- Αγάπη μου...
- Όλα.... .... πολύ καλύτερα... Μπράβο σας, καρδούλες μου.
- Χαμογελάς, το νιώθω.
- Με κάνετε τόσο χαρούμενο! Ήρθε το χρώμα στο πρόσωπο σου...
- Λάμπρο; Λάμπρο, αναπνέω μόνη μου; Το πήραν αυτό; Πες μου ότι τα καταφέρνω...
- Το μωράκι μας παίρνει βάρος.
- Αλήθεια;
- Θα χαιρόσουν τόσο αν το άκουγες αυτό...
- Χαίρομαι!
- Πόσο περήφανος είμαι, να 'ξερες! Μακάρι να 'βλεπα το χαμόγελο σου τώρα...
- Σου χρωστάω ένα χαμόγελο, λοιπόν...
- Λίγο υπομονή θα κάνουμε και θα περάσουν όλα.
- Τα χείλη σου... Μου 'λειψαν τόσο τα χείλη σου στο πρόσωπο μου... Μου λείπει η μορφή σου...
- Ωπ!
- Ωπ!
- Δυνατό μας πλασματάκι... Σαν τη μαμά σου...
- Σαν τον μπαμπά σου...
- Εύχομαι να το κατάλαβες, κορίτσι μου...
- Το κατάλαβα! Σας αγαπάω... Και θα τα καταφέρω, θα τα καταφέρουμε, μη φοβάσαι... Κράτα μου το χέρι μόνο...
YOU ARE READING
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ
Fanfiction"Το μεγαλύτερο δωμάτιο ... ετοιμάζεται μέρα με τη μέρα να υποδεχτεί το νέο του ένοικο. Έχει μετατραπεί στο δικό τους "μικρόκοσμο", όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν. Απ' άκρη σ' άκρη αραδιασμένα πολύχρωμα αντικείμενα που τους ωθούν να οραματίζονται έ...
