Kader mi Kaza mı? *Texting* #F#

25

Yatakta yatarken Kardelen'in odaya girmesiyle yerimde zıpladım. Yahu baskın yapar gibi ne açıyorsunuz kapıyı!?

"N'apıyormuş benim görümcem?"

"Abim mi yolladı?"

"Aşk olsun! Ben hiç senin yanına gelmiyor muyum?"

"Hayır."

"Yalancı." dedikten hemen sonra yastığı alıp bana attı. Pekala, madem savaş istiyordu. Kendi bilirdi.

Kucağımdaki yastığı alıp onun kafasına vurdum. Annemler misafirlikte olduğundan rahattık. Bunlar da hep misafirliğe gidiyorlardı. Yastık savaşı yaparken kapı aniden açıldı. Kardelen korkudan ve benim yastık darbemden dayanamayıp yere düştü.

"Kardelen!" diye endişeyle seslendi abim. Abim gibi bir adamı bulmuştu Kardelen. Çok şanslıydı.

Ben düşünürken abim canısı eşini kaldırmış birlikte yatağıma dadanmışlardı. Onlara bakarken derin bir nefes alıp bıkkınca baktım. Olan var olmayan var yahu!

"Neyin var fıstığım?" dedi abim. Duvara yaslanmış kolunu da Kardelen'in omzuna atmıştı. Dudağımı büzdüm. Gözlerim de dolduğunda abim Kardelen'e baktı. Kardelen de ona bakıp tekrar bana döndüler.

Ben de abimin dibine sokulduğumda hemen kolunu attı. Ah be abi, ben sana nasıl Levent'le aramız kötü derim? Gider yerini bulur döversin. Tamam dövmezsin ama İzmir'e göndermezsin.

"Yok bir şey abi ya. Ayrılacağım sizden, o yüzden."

"Fıstığım, dedim ben sana bizimle Ankara'ya gel diye."

"Yok yok. Bence başka bir şey var." dedi Kardelen. Lütfen susar mısın sen?

"Yoo." dediğimde Kardelen hemen saçımı çekti.

"Ah! Abi al şu elini başımdan."

"Kes yalancı! Levent'le ilgili değil mi?"

"Ya sana ne!"

"Yeter!"

Abimin bağırması ile yerimde sıçrayıp hemen uzaklaştım. Ne bağırıyorsun ya!?

"Güzelim, hiç kendini geçici hevesler için üzme."

"Tamam."

"İyi, hadi yat bakalım. Saat on iki oldu." dedi.

Abim Kardelen'in elinden tutup kapıya doğru gitti. Benim yattığımı görünce ışığı da kapattı.

Hayır arkadaş! Madem eşine güzel bir şey söyleyeceksin kapının önünde söyleme! Direkt duyuyorum yani. HD izle modu gibi!

"Hatunum!"

"Efendim Kıraç'ım?"

Abim gülüp "Seni çok seviyorum." dedi. Bunu her gün söylüyorlardı galiba.

"Ben de seni seviyorum Tahta Cezası."

Ah be Levent, tahminen biz ne zaman böyle oluruz?