Kader mi Kaza mı? *Texting* #F#

26

Bir Hafta Sonra

Levent'ten...

Bir hafta...

Bir hafta sonra geliyordu iki gözümün çiçeği. Elini tuttuğumda geri çekmesi beni ne kadar üzse de onun kararına saygı duyuyordum. Doğrusunu yapmaya çalışıyordu. Ben de öyle yapmalıydım.

Gözlerini hiçbir zaman tam olarak bana odaklamasa da ben onun gözlerinin içine bakıyordum. Belki bakar da gözlerimiz buluşur diye...

Aniden kapının açılmasıyla sandalyemde dönüp "Abla, baskın yapar gibi ne dalıyorsun?" dedim.

"Öyle yapıyorum zaten. Kimi düşünüyorsun bakem sen?"

"Kader'i."

Ablam biliyordu. Sakıncası yoktu bence. Saklayınca ne elde edecektim ki?

"Bak bir de utanmadan söylüyor."

"Neden utanacakmışım? Sen utandın mı severken?"

"Sus, laf yetiştirme bana." dediğinde kafamı sallayıp "Emredersin küçük anne." dedim. Ablam Konya'dan ara sıra benim yanıma gelirdi. Yine o günlerden belki de haftalardan birindeydik işte.

"İnsan sıpası seni!" dedikten sonra kafama vurdu.

"Vurduğun eniştemin kafası değil yalnız!" dediğimde hemen savunmaya geçti.

"Laf etme sevdiceğime! Onun gibi olsan ne var! Birazcık romantik ol romantik!"

"Olmadığımı nereden biliyorsun?"

"Sen benim yanımda büyüdün. Ben büyüttüm seni. Herhalde bileceğim." dedi gururla.

"Tamam."

"Kalk da bakkala git."

Derin bir nefes aldım. Neden? Neden evde hep küçükler gidiyordu bakkala!? Madem gidiyordum kârlı çıkmam lazımdı. Gülerek ona baktım.

"Hayır!"

"Yol parası yoksa gitmem." dediğimde sinirle bir soluk verdi.

"Kalk kalk. Yürü git ne alıyorsan al! İki de ekmek al."

İki ekmek ve kendim için elli lira kaptım. Valla çok kârlı bir anlaşma. Sırıtarak ayağa kalktığımda bana kötü kötü bakıyordu. Islık çalarak kapıya yöneldim. Ellerimi kotumun ön cebine sıkıştırıp keyifle yürüdüm.

Bakkal eve çok yakındı. Oturduğum apartmanın iki apartman yanındaydı. Gerçekten fazla kârlı bir anlaşmaydı.

Bakkalın dışındaki dolaptan iki ekmek alıp iki paket de cips aldım. İçecek de aldığımda gözüme Kader'in sevdiği çikolata çarptı. O yoktu şu an yanımda. Onun yerine ablama ve kendime alabilirdim.

"Abi, şu çikolatadan iki tane versene." dediğimde hemen arkamdan narin bir ses duydum.

"Üç olsun."