AÇELYA

HAFIZAMDA YOKSUN

Hiç bir zaman izi kalan acı geçmez..
Açelya ağzından;
"Unuttu beni,her şey anılar,her şey  bir anda yok oldu keşke bende onunla dönseydim keşke bende onla birlikte orda kazayı yapsaydım"
"Kızım nereye gidiyorsun?" Diyen anneme "Arasa yemek falan yaptım annecim ona götüreceğim"
"Tamam kızım Aras oğluma selamlarımı ilet"
"Hatırlasa iletirdim annecim.." "nasıl yani kızım?"
"Gelince anlatırım" annem sadece Arasın çok yakın arkadaşım olduğunu ve kaza yaptığını biliyordu.yola çıkmıştım Aras beni her ne kadar hatırlamasada ben yinede heyecanlıydım belki bir umut hatırlardı küçükte olsa ben mutlu olurdum bana dair bir şey hatırlasın yeterki.Hastanenin önünde durduğumda saçımı başımı düzelttim nefes alıp verdikten sonra yüzümü zorlada olsa güldürerek içeri girdim.Asansöre bindikten sonra 4.katta indim kapıya yöneldim 505 numaraydı kapı numarası "tesadüfe bak!" Dedim içimden kapıya tıkladım ve girdim.tam Arasa doğru giderken Arasın "irem sen mi geldin?" Deyişini duydum anlık şokla elimdeki her şey düştü ne oluyordu İrem kimdi bunca yıl aramızda İrem diye biri geçmemişti direk "İrem kim?" diyebildim. Arasın ağzından hiç duymak istemediğim kelime çıktı "sevgilim" "sevgilin mi? biz seninle kaç yıldır görüşüyoruz haberleşiyoruz ama İrem diye birinden hiç bahsetmemiştin" ne yapacaktım?bana sevgilim var diyordu "hatırlamıyorum Açelya hanım" "Aras bana lütfen hanım kelimesini kullanma sizli bizli konuşma ben yabancı değilim beni zamanla hatırlayacaksın" -zaman,en sevmediğim kelime-
"Tamam Açelya" Bulut söze girdiğinde "Açelya senle dışarda konuşalım mı? Görevliyede diyelim buraları temizlesin emeğin boşa gitti ama?" "Sorun değil çıkalım" aklımı yitirecektim nasıl böyle şeyler olabilir kapıdan çıktığımızda "tımarhanelik olmasam iyidir" diye mırıldandım. Bulut'a "artık anlat şu iremmidir neyse" "Açelya, irem Arasın çok önceden birlikte olduğu bir kız,İrem Aras'ı yıllar önce terketti bırakıp şehir dışına gitti.Ama Aras unutmuştu onu seni seviyordu. Nasıl unutmak bu aklı gidince bile ilk onu hatırlıyordu diye düşündüm içimden "sen nerden biliyorsun bunları?" "Annem anlatmıştı." Sahiden Aras İrem'i annesine mi anlatmıştı?anlatmıştı. "Bulut ne yapacağım ben,hatırlamıcak beni İrem denen kızı hatırlıyor."
"Zamana bırak Açelya,anlıyorum seni.Bu arada ben ona İrem'e yazdığımı bakmadığını söyledim."
"Neden böyle bir şey yaptın? Gelmicek biri için."
"Üzülmesin istedim." "Ona doğruyu de Bulut"
"Gel diyelim" kapıdan içeri girdiğimizde hemşireler Aras'la ilgileniyordu bugün taburcu olacaktı.Annesi ziyarete gelip gitmişti babasının zoruyla Babası korumalarıyla gelmişti üstelik dışarısı da koruma doluydu babası bir anda söze başladı "Aras bizimle gelecek onun yanı ailesidir dedi." Bulut "bende ailesiyim ama ben kardeşim nereye gitmek isterse oraya gitmesini isterim." Aras bir anda "abimle kalacağım Açelya sende gel,seni hatırlamak istiyorum o kadar anımız var dedin merak ediyorum." Bu dediklerine o kadar sevindim ki sağ gözümden bir damla düştüğünü farkettim "tabiki,tabiki gelirim Aras." babası "oğlum o zaman sen iğrenç abinle git,bir şeye ihtiyacın olursa hemen beni ara" "tamam baba" dedi Aras. Kapıdan çıkarken Arasın bir kolu benim omzumda bir kolu Bulutun omzundaydı asönsörden indiğimizde dışarıda araba bekliyordu zaten babasının korumaları kapıyı açtığında ilk Aras'ı bindirdik sonrada Bulutla ben bindik Bulut babası ne derse uyuyordu kurallara ama muhattap olduğu yoktu.
Eve geldiğimizde -Arasın evi- Bulut açtı kapıyı tam kapıdan giriyordukki Aras bir anda "durun" dedi Bulut ani şokla "noldu" "susun bi bir şeyler hatırlıyorum" allahım lütfen hadi lütfen diye sayıkladım içimden aradan bi beş dakika geçtikten sonra Aras "buraya sen gelmiştin Açelya kızmıştın bağırmıştın bana yanında da bir erkek vardı neydi adı ya" sözünü kesip "Berk mi?" "Heh evet bunu hatırlayabildim bir şey olmuştu ben sana yalan söylemiştim galiba,gözümde kesit kesit canlandı."
"Evet bana yalan konuşmuştun ve ben ilk defa gelmiştim o gün bu eve kızmıştım bağırmıştım sonra sen hep geldin sensiz yapamam affetme ama beni bırakma falan diyordun." "Hatırlamıyorum bu kadarı geldi" Bulut "gelir kardeşim zamanla" Arası yatağa yatırdıktan sonra Aras "irem baktımı mesajına ne zaman gelecekmiş? Açelya yanlış anlamanı istemem ama onu merak ediyorum."
"Haklısın" diyebildim ben nasıl onu merak ediyorsam oda sevdiğini merak ediyordu..
Bulut "sana diyeceklerim var Aras,üzülürsün diye söyleyemedim Ama Açelya bunun yanlış olduğunu ve anlatmamı istedi" Aras "anlat tabi" dedi. Bulut "kardeşim İrem seni yıllar önce terkedip şehirdışına gitti,sen üzüldün ağladın yıllarca unutamadın onu ama sonra Açelyayla karşılaştın senin solmuş hayatına renk kattı Açelya. İrem diye biri yok artık ona ulaşmamız imkansız"derken telefon çaldı -Arasın-
(Arasın telefon konuşması)
"Efendim?"
"Aras?"
"Kimsiniz? Tanıyamadım"
"İ-irem ben"
"Şimdi senden bahsediyorduk sevgilim abim İrem'e  ulaşmak imkansız falan terketti diyordu yalanlar saymış işte ben kaza geçirdim de"
"n-ne kazamı nasıl nerede?"
"Bende hatırlamıyorum "
"Nasıl hatırlamıyorsun?"
"Hafızamı kaybettim"
"Ne beni nasıl hatırlıyorsun?"
"Bazı insanları hatırlıyorum bazılarını hatırlamıyorum"
"Sen şuan evdesin dimi Aras"
"Evdeyim neden?"
"Konum at geliyorum yanına konuşalım"
"Heyt be canım biliyordum atıyorum gel hemen özledim seni"
(İremin ağzından)
İstanbula dönüyordum,en sevmediğim sevdiğimi geride bıraktığım şehir.Aras yüzüme bakabilcekmiydi? Yoksa beni gördüğünde yüzüme mi tükürecekti? Yada onu görebilecekmiydim? Bir şekilde numarasını bulabilmiştim ve onu aradım konuştuğumuzda bana sevgilim dedi kafayımı sıyırmıştı bu onu terkeden biri yıllar sonra önüne çıkıyor ve sevgilim değişikti ama sonradan öğrendim hafızasını kaybetmiş,fakat beni hatırlıyordu,unutmamasına sevinmiştim açıkçası en azından kötü tarafımla değil iyi tarafımla hatırlıyordu bu benim için fırsattı konumunu da attı evine gitmem için bir engel yoktu artık..