AÇELYA

SADECE ORTAK

Özlemek,yaşamaktan daha zor.
"Doydun mu?"
"Doydum,doydum ellerine sağlık"
"Bak senin için patates kızarttım normalde kazırtmazdım"
"Vay vay Açelya hanım"
"Ben toplayayım"
"Dur yardım edeyim sana"
"Yok ben yaparım"
"Al sen şu tabakları koy ben de bulaşıkları yıkarım"
"Ne? Sen ve bulaşık?"
"Tabi sen ne zannettin beni?"
"Havadaki Bulut'a bak be"
"Ya sen şu instagramdaki adımı bırakmayacakmısın?"
"Bırakamam ben onu ya"
"Aman bırakma"
Ben seni bırakmam manasında anlamamıştır umarım.
"Bulut ailenin yanına gidiyormusun?"
"Babamla aramız kötü biliyorsun zaten,annemi geçen günlerde görmeye gittim çok değişik duruyordu.Anlatmadı ama bir mevzu var anladığım kadarıyla"
"Neden sorgulamadın?"
"Bilmem"
"Bilmemi mi var Bulut insan bir sorar annen o senin"
"Tamam,haklısın Açelya bugün gideyim sorgulayım olurmu?"
"Bir zahmet"
"Ben gidip gelicem ama"
"Tamam hadi hadi"
"Gidiyorum o zaman"
"Görüşürüzz"
***
Bulut annesinin yanına gitmişti.Annesini bir kadınla konuşurken gördü.
"Anne,kimsiniz?"
"Psikolog oğlum"
"Neden anne?"
"Ben sizi başbaşa bırakayım" dedi,psikolog.
"Bir şey yok oğlum öylesine"
"Anne sen beni ne zannediyorsun?bir şey olmuş benden neden saklıyorsun?"
"Suikast"
"Ne suikastı?"
"Bilmiyorum,Arhan'ın düşmanları yaptı gözümü çıkardılar buda o çakma gözlerden." Dedi annesi çıkan gözünü göstererek.
"Anne ne diyorsun sen bunu bana nasıl söylemezsin"
"Oğlum yakında öleceğim zaten Arhan ölmemem için uğraşıyor"
"Ne ölmesi anne"
"Kanserim oğlum."
"Anne" diyerek ağlamaya başladı Bulut.
"Aras bırakıp gitti bari sen gitme annem."
"Bensizde yaşayabilirsin oğlum,ben seni her zaman izliyor olacağım."
"Anne yapma"
"Anne,anne noluyor anne anne" Annesi kollarında gözlerini kapalı bir şekilde yatıyordu.
"Çabuk buraya gelin yardım edin ambulansı arayın çabuk"
"Anne anne nolursun,nolursun bırakma beni tek sen varsın yapma bunu bana "bağırıp ağlıyordu..
Ambulans gelmişti "kanser hastası bir anda bayıldı,hala nabzı atıyor"
"Tamam bir kişimisiniz"
"Evet"
"Binin,hemen"
Hastaneye gidiyorlardı.Bulut Açelya'yı aradı çünkü arayabileceği yanına hemen gelebilecek tek o vardı.
"Alo Açelya"
"Bulut noldu iyimisin"
"Hastane,hastanedeyim annem anem bayıldı ne olutor bilmiyorum ölmeye yakınım dedi ve gözleri kapandı"
"Tamam konum at hemen geliyorum"
"Lütfen Açelya beni yalnız bırakma"
"Sakin ol bir şey olmayacak ben hemen geliyorum yalnız değilsin."
Hastanaye gelmişlerdi annesine müdahele ediyorlardı akciğerlerinde de bir sorun vardı onun için ameliyata almışlardı Bulut Arası'da Aramıştı.
"Bulut" Açelya hemen Bulu'a sarıldı
"Burdayım,sakin ol" diyip Bulutun saçlarını okşadı. Aras onları izliyordu.Sarılmaları bittiğinde Açelya kafasını döndürdüğünde onu gördü.Aras hemde bir kızla.
"Açelya ya anneme bir şey olursa"
"Bir şey olmayacak Bulut ben seninle burada kalacağım" Aras yokmuş gibi davrandı.
Aras Kızla beraber Bulut'la Açelyanın yanına geldi.
"Abi nasıl oldu"
"Ameliyatta kritik"
"Merhaba Ben Arya Arasın arkadaşı" kız Açelya'ya elini uzattı. Açelyada "Açelya" diyip elini tutup bıraktı. Açelya kendi kendine neden bu kızı getirdi diye düşündü ama umursamaz gibi davrandı bütün sorular kafasında konuşuyolardı. Bulut'la Açelya Araslada Arya yan yana oturmuşlardı.Doktor çıkmıştı.
"Doktor bey durumu nasıl?"
"Nasıl durumu"
"İyi değilmi"
"Yaşıyor değilmi"
"Başınız sağolsun elimizden geleni yaptık ama hastamız başaramadı."
Bulutla Aras ağlamaya başlamışlardı bile Açelya hemen Buluta sarıldı
"Şş geçicek geçicek canım"
"Geçmez Açelya geçmez."
Bulut Ağlayarak Açelya'ya sarılıyordu.Açelya sakinleştirmeye çalışıyordu Arasıda Arya sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Noluyor burda Sare nerde"
Arhan.
"Sanane be sanane ne olduysa senin yüzünden"dedi Bulut.
"Ne diyorsun be küçük"
"Suikasttan sonra böyle olmadımı Arhan?"
"Nereden biliyorsun"
"Anlattı bana çünkü,oğluyum hani ya"
Arhan Sarenin nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. "Öldü,senin yüzünden öldü"
Arhanın gözlerinden yaşlar akmaya başladı
Aras duvara yaslanıp ağlıyordu hiç bir şey umrunda değilmiş gibi.
"Bulut oğlum ölmedi de bana şaka de"
Arhan Bulut'a oğlum demişti,ilk defa.
"Öldü senin yüzünden"
Arhan Bulut'a sarılıp ağlamaya başlamıştı.
"Saremsiz ne yapacağım ben"
Arhan doktorların yanına koşmuştu karısını görmek istiyordu.Morga yöneltmişlerdi Arhanı
Karısını çok seviyordu onu iyileştirmek için her şeyi yapmıştı.karısı onu bırakıp gitmişti.
"Sarem güzel karım benim bırakma beni nolursun hadi evimize gidelim yapma ben sensiz naparım Sarem" ağlıyordu sarılıyordu onun cansız bedenine.
"Abi ne dedin sen ne suikastı"
"Babamın düşmanları annemin bir gözünü çıkartmış o bir gözü o çakma gözlerden di.sonra da Akciğerlerinde bir sorun çıkmış kanser olmuş dayanamadı annemiz."
"Abi napacağız onsuz?"
"Kollarımda öldü Aras .Son kez gözlerime baktı öleceğim dedi.Sonra gözlerini kapadı.Ben seni her zaman izliyor olacağım dedi." Bulut bunları kardeşine söylerken gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
"Annemin de dediği gibi abi bizi izleyecek severek izleyecek."
"İzleyecek"
Hastaneden çıktıktan sonra hemen cenazeyi yapıp,annelerini gömdüler.Arhan'da biricik karısını.Dağılma saati gelmişti
"Aras sen burda mı kalacaksın?"
"Yok abi biz Aryay'la geri döneceğiz"
"Tanışma fırsatı olmadı merhaba ben Arasın abisi Bulut"
"Anlattı,merhaba bende Arya"
Arya Aras'ın Açelya Bulut'un yanındaydı.
"Size iyi yolculuklar o zaman" dedi Bulut.
"Açelya biraz konuşabilirmiyiz?" Diyen Aras oldu.
"Gerekli değil.Konuşacak bir şeyimiz yok."
"Var Açelya lütfen beş dakika"
"Aras hayır diyorum"
"Kızı zorlama Aras tamam" diye araya girdi Bulut.
"Abi sen karışma"
"Neden karışmayayım?"
"Neden karışasın?"
"Tamam yeter beş dakika sadece beş Aras." Açelya Buluta sarıldıktan sonra Arasla dışarı çıktı.
"Dinliyorum?"
"Ne yaptın bensiz?"
"Seni ilgilendirecek bir şey yapmadım."
"Hata yaptıysam özürdilerim,ben yine gideceğim unut beni Açelya ben sana iyi gelmiyorum burada karşılaşmamız da kötüydü her şey için özürdilerim"
"Bumu Aras bana resmen unut beni artık sen ben diye bir şey yok demek istiyorsun"
"Aynen dediğin gibi sen ve ben bundan sonra olmaz hayatında başarılar dilerim" dedikten sonra Açelyadan uzaklaştı Aryanın yanına gitti,yine Açelyayı bıraktı orada.İstemiyordu bırakmak onunla burada durmak istiyordu ama olmazdı.
Açelya gözyaşlarını sildikten sonra Bulutun yanına gitti.
"Hadi gidelim evimize"
"Evimize derken?"
"Benim evime gidebiliriz,seni yalnız bırakacağımı düşünmedin heralde"
"Gidelim"
"En iyisi taksi çağıralım"
"Nasıl istersen"
Taksite bindikten sonra eve geldiler  yorulmuşlardı karşılıklı iki kanapede uzanmışlardı.
                                             ***
(Açelya ağzından)
Zor bir gündü.Uzun zaman sonra Aras'ı görmüştüm görünüş olarak değilde karakter olarak ne kadar da değişmişti sadece benden özürdiledi öylece beni bırakıp gitti o kızı seviyordu belliydi Aryamı ne onunla bile gelmişti buraya "önemseme,önemseme Açelya" diye geçiştirdim içimden Bulut çok üzülmüştü en kıymetlisi artık hayatta değildi çökmüştü kimsesi kalmamıştı aynı ben gibi artık birbirimize sığınabilirdik.
"Hadi sen uyu Bulut çok yoruldun,hatta sen benim odamda yat burası rahat değil"
"Olmaz ben rahatım burda asıl sen yanımda durma yatağına git"
Şu durumda bile hala beni düşünüyordu.
"Şu durumda bile beni mi önemsiyorsun?"
"Her zaman önceliğimsin,sen benim."
"Tamam madem öyle ben odama gidiyorum bir şey olursa bana seslen"
Gece uyurken sesler duymuştum anlaşılan Bulut kabus görüyordu hemen yanına gittim
"Anne hayır, anne,gel burdayım"
"Bulut burdayım sakin ol ben burdayım" diyip sarıldım bana sarıldı kendine gelmişti.
"Açelya bırakma beni"
"Bırakmam seni dur su getireyim sana"
"Rahatladın mı"
"Rahatladım.Teşekkür ederim"
"Hadi uyu bakalım iyi geceler."
"İyi geceler"
(Aras ağzından)
Uzun zaman sonra Açelyamın o güzel yüzünü görmüştüm ama gülümsemiyordu eski hali yoktu kimin yüzünden acaba? Bulut'a gülümsüyordu ama,seviyor du kesin sevgili falanlardır Bulut o haliyle bile kızı zorlama dedi bana birde Açelya'ya onu önemsemiyormuşum gibi bir tavır yapıp bıraktım benden nefret ediyordu,nefret.onun da dediği gibi artık o ve ben olmazdı imkansız dı. Ama her zaman umudum vardı.