Platonik (Mengola)

33

Ali

Yemeğimi yemiştim.Karnım doymuştu.Artık Emrelerin yanına geri dönebilirdim.

Onların İpek'i ziyaret etmesine şaşırmıştım.Sonuçta onu hiç sevmiyorlardı.Gerçi bende sevmiyordum.Ama dayanamamıştım.Durumunu öğrenmem gerekiyordu.

Onların olduğu yere yaklaşırken ikisinin de koridorda durduğunu gördüm.Muhtemelen İpek ile olan konuşma işlerini bitirmişlerdi.Onlara selam vermeyi planlarken ikisinin de el ele tutuştuğunu gördüğümde bir anda duraksadım ve şok geçirdim.Neler oluyor lan böyle?Neden el ele tutuşuyorlardı?Yoksa sevgili miydiler?Ve bizden bunu sakladılar mı?Vay şerefsizler,şimdi siktim belanızı!

Enselerini şaplaklamak için kollarımı sıvadım,koşarak yanlarına gidip bağırdım.

A:HASİKTİR NOLUYOR LAN?Siz el ele tutuşuyorsunuz?NE?

İkiside beni görünce şaşırmışlardı.Emre hızlıca Hürkan'dan elini çekmişti.Ancak asıl dikkatimi çeken şey Emre'nin aşırı mutlu gözükmesiydi.

Onu hiç bu kadar mutlu görmemiştim.Adeta gözleri parıldıyordu.

Diğer bir yandan Hürkan ise çok durgun gözüküyordu.Ne hissettiği belli değildi.Tüm bunlar garip gelmişti.

H:Açıkcası...Her şey yeni yeni oluştu.Ne olduğu tam olarak belli değil.

Hürkan'ın bu kadar sakin konuşması hiç normal değildi.Zaten dediklerinden de bir halt anlamamıştım.

A:Bir bok anladıysam ne olayim.

E:Benimde kafam karıştı.

H:Ali,bu konuyu sonra konuşuruz.Şimdi gitmeliyiz.

A:Hey bekleyin-

Ama ben daha hiç bir şey diyemeden Emre'yi kolundan çekiştirerek uzaklaştı.Bende koşarak onları takip ettim.Bilerek biraz gerilerinde kalmıştım.Beni görmemelilerdi.

Madem bana hiç bir şey anlatmayacaklar,bende kendim öğrenirim.

İkisi arasındaki konuşmayı dinledikçe yanlarına gitmemek için kendimi zor tutuyordum.Kafayı yiyecektim.İkisi az önce öpüşmüştü ve ben bunu kaçırmış mıydım yani?

Kendime olan sinirim ikisinin de ağlamasıyla son bulmuştu.Onlara üzülmüştüm.Yaşadıkları zor bir durumdu.Yıllardır hep birliktelerdi.Ama bu birliktelik her zaman sadece arkadaşlıktan ibaretti.Şimdi ise riskli de olsa bunu değiştirmeye çalışıyorlardı.Bunu isteselerde bir anda yapamazlardı.

İkiside arabaya binince bende kendi arabama binip evime gittim.Sanırım şimdilik aralarındaki ilişkiyi ekibe söylememeliydim.Yoksa sürekli bunun konusunu açıp onlarla dalga geçebilirlerdi.Onları o şekilde ağlarken görmüşken bunları söyleyemezdim.Şimdilik onları rahat bırakacaktım.

×××

Emre evime eşyalarını toplayıp geldiğinde aralarındaki sorunun düşündüğümden çok daha büyük olduğunu anlamıştım.Aralarında her ne geçtiyse bende yatılı kalmaya karar vermişti.Her ne olduysa artık bana bazı gerçekleri açıklaması gerekiyordu.Bunu sorduğumda ise bana tüm bunların sadece geçici bir sürtüşme olduğunu söylediğinde ise istemsizce hafifçe gülümsedim.Bu gülüş,sinirimdendi.Hala beni kandırmaya çalışıyordu.Ama bunu yiyecek kadar aptal değildim.

A:Beni kandıramayacağını iyi biliyorsun,değil mi?

Söylediğim cümle ile en sonunda pes etmişti.Derin bir nefes verdi.

E:Tamam Ali...Açıklayacağım.Zaten senden bunu daha fazla saklayamam.Onu seviyorum.Ve o da beni seviyormuş.Her şey bir anda gelişti ve itiraf ettik.Ancak onun bu ilişki için düşünmeye ihtiyacı var ve ben...Ona zarar veriyorum.

Dediklerini zaten bildiğim için şaşırmamıştım.Ancak şu ona zarar veriyorum saçmalığı da neydi böyle?

A:Emre saçmalama.O da seni seviyormuş.Bu rahatsız etmek değil.

E:Anlamıyorsun.Beni görmek bile istemiyor.

A:Benim tanıdığım Hürkan böyle biri değil.Sen sadece kötüyü düşünüyorsun.Onu en iyi tanıyan sensin Emre.Onun nasıl bir insan olsuğunu iyi biliyorsun.

E:Yine de...Onu rahatsız etmek istemiyordu.

Evet hala saçmalamaya devam ediyordu.

Tüm bunları düzeltmeliydim.Araları bu şekilde kalamazdı.Bir şekilde eskisi gibi olmak zorundaydı.Biz uzun zamandır arkadaştık.Hatta bu şekilde herkesin hayal ettiği türden bir ekip olmuştuk.Bu arkadaşlığı onlar bir ilişkiye dönüştürebilirlerdi.Ancak asla bunlar yüzünden ayrılamazdık.Bu olmamalıydı.

Ne olursa olsun aralarını düzeltecektim.

×××××

Ali'nin gözünden okumayı nasıl buldunuz?İleride de onun gözünden bölümler gelsin mi?