H:Beni takip et.
Hiç bir şey söyleyemedim.Heyecandan konuşabileceğimi bile sanmıyordum.O beni nefessiz bırakıyordu.Sadece ayağa kalkıp onu takip etmeye başladım.
Ö:Nereye gidiyorsunuz lan?
Hürkan hiç beklemediğim bir şey yaptı ve kolumdan tuttu.
H:Birazdan geliyoruz.
Beni hızlıca çekiştirerek oradan uzaklaştırdı.İçimdeki o duyguları bastıramıyordum.
Mekandan çıkmıştık.İçerisi ne kadar gürültülüyse burası o kadar da sessizdi.Kafamızda bir sokak lambası yanıp sönüp duruyordu.Sanırım bozuktu ve buna gıcık olmuştum.
Tüm bu saçmalıkları düşünmemin sebebi karşımda duran ciddi Hürkan'ı düşünmemeye çalışmamdandı.Ancak pek de işemamdandı.rdu.O hep aklımdaydı.Fakat bunu ona belli edemezdim.Hala sinirli ve kırgın olduğumu göstermeliydim.Yüz vermeyecektim.
E:Bir şey mi söyleyecektin?
İlk başta Hürkan hiç bir şey söylemedi.Sadece o ciddi bakışıyla durmaya devam etti.Sonra bir şey oldu.Ben daha ne olduğunu anlayamadan beni kendisine çekti ve sarıldı.Kolları adeta beni boğarcasına bir daha hiç bırakmak istemezmiş gibiydi.Şaşkınlıktan bir kaç saniye öylece kalakaldım.Beynim yerine geldiğinde ise ona sarıldım.Bu sefer olmazdı.Geçen sefer de sarılamamıştım.Öylece durmuştum.Şimdi ise ne olursa olsun ona sarılmak istiyordum.Güya ona yüz vermeyecektim.
Sarılmamız yavaştan bitince hafifçe geri çekilmişti.Bakışları yine ışıl ışıldı.Bu şekilde çok tatlı gözüküyordu.
H:Özür dilerim Emre.Ben seni çok seviyorum.Sandığımdan bile fazla seviyormuşum...
E:Hiç sorun yok,sadece biraz ağzıma sıçmış olabilirsin.
Gülmeden edemedi.Gülmesini bile özlemişim.
H:He bu arada o kız kimdi?
Artık emindim kesinlikle kıskanmıştı.Tek kaşımı kaldırdım.Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.
E:Kıskandın mı yoksa?
H:Hiç öyle merak ettim.Arkadaşlarını merak edemez miyim?
E:Merak etme,o sadece abimin eski sevgilisi.Eskiden iyi anlaşırdık,abimle ayrıldıktan sonra eski samimiyetimiz gitmiş.
Hürkan açıkça rahatladığını belli edecek bir şekilde derin bir nefes verdi.
H:Sevind-yani çok üzüldüm.
E:Aynen hiç anlamadım ne demek istediğini Hürkancı-
Hürkan yanaklarımdan tuttu ve konuşmamı engelledi.Noluyor lan,napıyor bu?
E:Çocuk muyum napıyosun be?
H:Yanakların tatlıymış.Hem kekom olup da tatlım olmayı nasıl başarıyorsun?
Hemen de konuyu değiştirmeyi iyi biliyordu ama şu ellerinden kurtulmam lazımdı.
E:Ben keko değilim tatlı da değilim-
Söylediği kelimelere eklediği -m ekini fark ettiğimde duraksadım.Umarım şu an utanıp kızarmazdım.Zira Hürkan dibimdeyken bunu anında fark ederdi.
Utanmaya başladığımı hissettiğimde tedirgin olup bir şeyler yapma arayışına girdim.Hayır,işe yaramıyordu.Kızarıyordum.
Lanet olsun bunu yapmak zorundayım.
Bir anda Hürkan'ın dudağına yapıştım.Hürkan şok oldu.Bende şoktaydım.Çocuğun dudağına bir anda yapışmıştım.
NAPIYORUM LAN BEN?
Utancımı gizlemek için daha da utanç verici bir şey yapmıştım.Ondan hızla çekildim ve arkama bakmadan kaçmaya başladım.İşte şimdi sıçmıştık.Böyle zamanlarda götü kollamak için kaçmak lazımdı.
Hürkandan ilk bir kaç saniye ses duyulmamıştı.Muhtemelen şoktaydı.Sonra bağırdığını duydum.
H:LAN BENİ ÖPÜP NEREYE GİDİYON TIRREK SENİ DÖVERİM!
Arkama baktığımda koşarak beni takip ettiğini gördüm.Lakin bende onda olmayan bir özellik vardı:kekoluk.Ve kekolar çok hızlı koşma skilline sahipti.Ve evet az önce keko olduğumu kabul etmiş oldum.
Gülmeye başladım.
E:Kekonu geçebilceğini mi sandın lan?
Onunla dalga geçtiğim sırada birine çarpıp göt üstü yere düşmüştüm.
E:Lan götüm acıdı!
H:Önüne bakmazsan böyle olur.
Hürkan yanıma yetişmişti.İşte şimdi sıçmıştım.
H:Görcen olum sen!
Ben götümü tutup kalkmaya çalışırken bir yandan da çarptığım kişiye baktım.Siyah maskeli,siyah gözlüklü ve siyah kapüşonlu dört tane adam tam karşımda duruyordu.Çarptığım adam bize baktı ve "Götürün şunları." dedi.
E:Ne?
Adamlardan iki tanesi beni kollarımdan tuttuğunda tepinmeye başladım.
E:NAPIYONUZ LAN GÖTELEKLER BENİ KAÇIRABİLECEĞİNİZİ Mİ SANDINIZ?
Ancak adamlar çok fazla olduğu için kendimi kurtaramıyordum.O sırada Hürkan'a baktığımda onun da kollarından tutulup etkisiz hale getirdiklerini görmüştüm.
H:Bırakın bizi çabuk.
Sonra adamlardan biri ikimize de silah tuttu.
?:Çenenizi kapatın yoksa sizi vururum.
Silah konusunda hiç bir halt yapamazdık.Kahretsin!Köşeye sıkışmıştık.Şimdilik onların sözlerini dinlemek zorundaydık.Adamların çok tehlikeli olduğu belliydi.Yol ortasında silah çekebilecek kadar da cesaretliydiler.Çok fazla göz önündeydik.Tek umudum birilerinin bizi görmesiydi.
H:Her yerde güvenlik kamerası var.Bir kaç dakika sonra bulunacaksınız.
Hürkan yine haklılık sıçıyordu.Fakat hala onun nasıl bu kadar sakin kaldığını anlayamamıştım.Normalde bağırıp çağıran taraf o olurdu,şimdi ise sanki o bağıran kişi ben olmuştum.Lanet olsun,oysa hep onunla korku oyunlarında çığlık attığı için dalga geçerdim.Artık onu anlıyordum.
Adam,Hürkan'ın dediklerine kahkalarla güldü.Sonra elindeki silahı alnına dayadı ve "Hayatımı sikliyorum mu sanıyorsunuz?Umrumda bile değil." dedi.
NAPIYOR LAN BU?
×××××
Bundan sonra her bölüm yazmadan önce Mengola editleri izleyeceğim.İzleyince deliriyorum.Ve bölümde o kadar fazla olay oldu ki sayamadım.Bu adamlar niye bizimkileri kaçırmış olabilirler?
Son olarak...
Birileri sizi utandırıyorsa onu öpün.
By:Emre
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Platonik (Mengola)
FanficEmre Hürkan'a platonikti.Ancak Hürkan onun için fazlasıyla imkansızdı.