Benim Meleğim ( Melez)

10.Bölüm

İyi okumalar.❤️

Melodi sabah uyandığında duyduğu hapşırma sesi ile Arem'in geldiğini anlayıp " Geldin mi?" diye sormuştu. Arem burnunu çektikten sonra
" Geldim." demekle yetinmişti. Bir süre sessizlikten sonra " İki gündür benim yüzümden üşüyordun. Bunun için özür dilerim. " demişti. Melodi anlamamış bir şekilde " Nasıl yani?" diye sorduğunda Arem önceden hazırladığı yalanı anlatmaya başlamıştı. 

" Kontrolde bir kaç dayanıklılık testi yaptılar. Farkında değildim ama vücut soğukluğumu sana aktarmışlar bunun için özür dilerim." demişti gerçekten mahcup bir şekilde. Melodi yataktan oturup " Bir şartla affederim." demişti.  Arem kaşlarını çatıp kollarını dizine yaslamış ve " Neymiş şartın?" diye sormuştu. Melodi sinsi bir şekilde gülümsedikten sonra " Bana yüzünü göster." demişti. Arem aniden yüzü değiştiğinde derin bir nefes almış ve
" Olmaz. Başka bir şey işte." demişti. 

Melodi kafasını hızla sallamış ve
" Hayır başka bir şey istemiyorum." diye ısrar etmişti. Arem ayağa kalktıktan sonra " Bak yüzümü gördükten sonra benden korkmanı yada nefret etmeni istemiyorum." demişti net bir şekilde.

Melodi  anlamamış bir şekilde Arem'e baktıktan sonra " Neden korkacakmışım?" demişti. Arem bir kaç kez gözlerini hızla kırpıştırıp " Çünkü. Çünkü yüzümde derin yaralar var. Farklı boylarda bıçak izleri. Ve bunlar beni canavara benzetiyor. Seni korumakla görevliyken benden korkmanı istemiyorum tamam mı." demişti pes ederek. Melodi uzun bir süre sessiz kaldıktan sonra " Yaklaşık iki aydır yanımdasın ama hala benim insanları görünüşüne göre yargılamadıgımı anlamadın mı?" demişti kırılmış gibi.

Arem sessiz kaldığında Melodi yerinden kalkıp odadan çıkmak için kapıya gitmişti. Arem hızla arkasından gidip kapıdan çıkmak üzere olan Melodi'yi kolundan çekip içeri almış ve kapıyı kapatmıştı. Bir süre kendisini göremeyen Melodi'nin hayal kırıklığı ile bakan gözlerine baktıktan sonra
" Özür dilerim. Bak daha önce benden korkmayan kişi görmedim tamam mı. Bir elin parmağını geçmeyecek kadar az kişiye değer veriyorum ve ne kadar kabullenmek istemesem de sana da değer veriyorum. Bu yüzden benden korkmanı istemiyorum." demişti tek seferde.

Melodi bir süre tepkisiz  durduktan sonra " Bana kendini göster." demişti net bir şekilde. Arem derin bir nefes aldıktan sonra " Sen beni dinlemiyor musun?" dediğinde Melodi daha yüksek sesle " Bana kendini göster dedim sana." diye konuşmuştu sinirle. Arem karşısında sürekli duygu değişimi yaşayan kıza bakıp  " Tamam." demişti.

Bir kaç gün önceki gibi vücudundan mor ışık çıkmaya başladıktan sonra tamamen görünür olmuştu. Arem kafasını aşağı doğru eğik dururken Melodi tam ona doğru bakmaya başlamıştı. Saçları ile göz göze geldikten sonra Arem'in kafasını tutup kaldırmıştı. Uzun bir süre kendi açık kahve gözlerini koyu kahve gözlere sabitledikten sonra yavaşça ordan çekmiş ve Arem'in yüzünde dolaştırmaya başlamıştı. Kaşından gözünün altına doğru inen, dudağının alt tarafında, alnında ve yanaklarında farklı boyutlarda ve yönlerde bir çok iz görmüştü. Yavaş yavaş gözlerini dolmaya başladığında elini kaldırıp izlere teker teker sırayla dokunmuştu.

Arem Melodi'nin yüzünü incelemesine izin verip kendisi de dikkatle kendisine bakan Melodi'ye bakmıştı. Arem rahatsız edici sessizliği bozmak için " Beklediğinden daha kötü sanırım." dediğinde Melodi kafasını hayır anlamında sallayıp " Güzel duruyor." demişti. Arem kaşlarını çatıp anlamamış gibi ona bakmaya devam ettiğinde Melodi hala Arem'in yüzünü incelerken " Alışılmışın yada alıştırılmaya çalışılmışın dışında. Farklı duruyor. Bu yüzden güzel." demişti sakin bir şekilde. Arem hala sessiz kalmaya devam ettiğinde  Melodi içten bir tebessümden sonra " Senden korkacağımı düşünmen çok saçma." demişti. Arem hipnoz olmuş gibi kafa sallayıp " Gerçekten öyle." demişti.