"ရာသီဉတုကနည်းနည်း အေးလာတာကြောင့် စောင်ကို နှစ်ယောက်တစ်ထည်ခြုံထားတယ်"
_ဇာတ်ကားကိုဘယ်သူမှမကြည့်သော်လဲ ပိတ်မယ့်သူကလဲဘယ်သူမှမရှိ
လီဆာ,နီနီ
ဂျန်းနီ,အင်း
လီဆာ,မောင်တို့အတူတူအိပ်ကြမလား
ဂျန်းနီ,ကြောက်တယ် မောင်
လီဆာ,ဘာကိုလဲ
ဂျန်းနီ,တစ်ခုခုဖြစ်မှာကို ပြီးတော့
လူကြီးတေကိုသိလို့မဖြစ်ဖူး ပြီးတော့
လီဆာ,နီနီရယ် အကြောင်းပြချက်တေကများလိုက်တာ
"တစ်ခါထဲပါ နီရယ် နော်"
"ပြီးတော့ အကာသုံးပါ့မယ်နော်"
ဂျန်းနီ,ဟာ မောင်
လီဆာ,နော်
"မောင် အရမ်းကြီးမလုပ်ဖူး"
ဂျန်းနီ အစကတွေးထားတဲ့ မောင့်အလိုကိုလိုက်မယ်ဆိုတာက ဒီအဆင့်ထိမပါ ပါဘူး
"အခုတော့ မတွေးထားပဲခေါင်းငြိမ်ရပြန်ပြီ"
လီဆာ ဂျန်းနီနှုတ်ခမ်းကို အသံတေ ပင့်ရှိုက်တဲ့အထိ နမ်းလိုက်တယ်
"ခွင့်ပြုတယ်ဆိုတာကိုကြားတာနဲ့"
"လီဆာ့ပုံက နွားရိုင်းလိုပြေးလာနေသလိုပဲ"
လီဆာ,နီနီ အကျီချွတ်လိုက်
"အစကရှက်နေပေမဲ့ လီဆာလဲအကျီချွတ်လိုက်တာကြောင့်ကျွန်မလဲရဲတင်းသွားတယ်"
_ပြီးတော့ ကျွန်မထက်ပိုပြီး လီဆာက
သူ့ဘောင်းဘီကိုပါချွတ်လိုက်တယ်
"အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးသာ
မောင့်ခန္ဓာကိုယ်မှာကျန်တော့တယ်"
_အခုမှသေချာကြည့်မိတယ် မောင့်ကိုအရိုးထင်ခဲ့ပေမဲ့
"မောင့် လက်မောင်းမှာဗလတစ်ချို့ရှိနေတယ်" ပြီးတော့ ဗိုက်မှာလဲ ၄ပတ်ရှိနေတာပဲ"
"ဝါး မောင်ကအရမ်းမိုက်တာပဲ"
ဂျန်းနီ,နီနီ မောင့်ကိုယုံနော်
"မောင် နီ့ကိုချစ်တယ်"
"ဘယ်တော့မှထားမသွားပဲချစ်မှာ"
_ပြောနေရင်း ဂျန်းနီနှဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်
