"အားးးးးး"
စိုင်း,လီဆာ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်
_မျက်လုံးမှိတ်ပြီးအော်နေမိတဲ့လီဆာ
လီဆာ,ဘာ ဘာမှမဖြစ်ပါဖူး
စိုင်းနော် ပေးခဲ့တဲ့အရာက ဓားမဟုတ်ပါဖူး
"ထမင်းဘူးလေးတစ်ဘူး"
လီဆာလည်းထမင်းဘူးကိုယူလိုက်တယ်
စိုင်း,ထိုင်ရအောင်လေ မြက်ခင်းပေါ်
လီဆာ နဲ့ စိုင်းနော် ချောင်းနံဘေးမြက်ခင်းပေါ်မှာထိုင်လိုက်ကြတယ်
လီဆာ ထမင်းဘူးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
"ဆီချက်နဲ့ ပုဇွန်တစ်ချို့"
လီဆာ,ဒါတေက
စိုင်း,လီဆာ့အတွက်လေ စားလိုက်ပါအုန်း ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာ
လီဆာ တူနဲ့ဆီချက်ကိုတစ်လုပ်စားလိုက်တယ် ပြီးတော့ဆက်မစားပဲနေတယ်
စိုင်း,မကောင်းလို့လားဟင်
လီဆာ,ကောင်းပါတယ် ဒါပေမဲ့ နီနီက
ညနေစာ အတူတူစားမယ်လို့ပြောထားလိူ့ပါ
စိုင်း,အော် အင်းပေါ့ကျွန်တော်ကျွေးတာ
စားလိုက်ရင်ဗိုက်ပြည့်သွားပြီး ဂျန်းနီနဲ့
ညစားမစားနိုင်ပဲနေမယ်
"နည်းနည်းရီရမလားတော့ မသိပေမဲ့"
"ဆီချက်ကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ချက်ထားတာ ပြီးတော့ ပုဇွန်ကိုကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ပင်လယ်မှာသွားဖမ်းခဲ့တာ"
လီဆာ,ဒါနဲ့ ဘာလို့ကျွန်မကြိုက်တဲ့အစားအစာတေချက်ပြီးလာကျွေးတာလဲဟင်
စိုင်းနော်က ကျွန်မကိုရယ်ပြပြန်တယ်
စိုင်း,ကျွန်တော်လေ ဒီမြစ်ကြီးကို
သဘောကျတယ် ဒီမြက်ခင်းမှာထိုင်ရတာသဘောကျတယ် ဒီအချိန်လေးကိုသဘောကျတယ်
"ကျွန်တော် လီဆာ့ကို သဘောကျတယ်"
လီဆာ,ဟမ်
_ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်စွံ့အသွားခဲ့တယ်
"သူက ဂျန်းနီကိုကြိုက်နေခဲ့တာမဟုတ်ဖူးလား"
စိုင်း,ကျွန်တော် မချစ်သင့်တဲ့လူတစ်ယောက်ကို ချစ်မိခဲ့တယ် အဲ့တာလီဆာပဲလေ
