Short Stories

Dear angel 💞

"අම්මා... අම්මා.."

මුලු ගෙදරම තිබ්බෙ ලොකු කාලගෝට්ටියක්. කයිලි හිටියෙ එයාගෙ කාමරේ.. අවුරුදු ගානකට පස්සෙ එයාගෙ අම්මා ජීවත් උන ගෙදරය ආයෙම ආව එක ගැන කයිලි හිටියෙ ලොකු සතුටකින්..

"මොකද ළමයෝ?"

"අම්මා මෙහෙ එන්නකෝ.. මේ කාමරේ අස් කරන්න උදව් වෙන්නකො"

දෝයොන් එයා කර කර හිටිය වැඩේ නතර කරල කයිලි හිටිය එයාගෙ පරන කාමරේට ගියා.

"ඕකවත් තනියම කරගන්න බැරිද ළමයෝ?"

"මේ අම්මගෙ කාමරේ නේ.. මේක අස් කරන්න අම්මම ඕන"

කයිලි එහෙම කියල ඒ කාමරේ ලයිට් එක දැම්මා..

"වාව් අම්මා.. "

කයිලි මුලු කාමරේ වටේම රවුමක් කැරකිලා ආපහු දෝයෝන් දිහාට හැරුනාම දෝයොන් ගෙ ඇස් තිබ්බෙත් එයාගෙ පරන කාමරේ බිත්ති වල..

"මේ කවුද අම්මා.. ?"

කයිලි කාමරේ බිත්තිය පුරා අලවල තියන පෝස්ටර් වල හිටපු කෙනාට ඇගිල්ල දික් කරල පෙන්නුවාම දෝයොන් ගෙ ඇස් වල කදුලු පිරුනේ ඉබේටමයි..

"අම්මා? අම්මා ඔය අඩනවද?"

කයිලි කලබලෙන් වගේ දෝයොන් ලඟට එද්දි දෝයොන් ඉක්මනට එයාගෙ කදුලු පිහිදාගත්තා..

"කියන්නකො අම්මා.. මේ කවුද?"

එහෙම අහද්දි දෝයොන් කලේ හිනාවුන එක..

"පොඩ්ඩක් ඉන්න.. මට මෙයාව දැකල පුරුදුයි.. මං කොහෙදිහරි මෙයාව දැක්කා.. ම්ම්ම්"

කයිලි එහෙම කියල එයාගෙ ෆෝන් එක අරගන මොනාදෝ ශර්ච් කරන්න ගත්තේ දෝයොන් ඒ දිහා බලාගන ඉද්දි..

"ඔහ් මේ තියෙන්නෙ..පාර්ක් ජිමින්.. ඔහ් අම්මා.. අද උදේ එයා නැතිවෙලා.."

කයිලි එහෙම කියල දෝයෝන් දිහා බැලුවාම දෝයෝන් ගෙ ඇස් දෙක ලොකුවෙලා ඒවල කදුලු පිරෙන්න ගියෙ තප්පර ගානකට අඩු වෙලාවක්..

"ම්-මොකද්ද?"

දෝයෝන් ට ඒ ඇහුන දේ විශ්වාස කරන්න පුලුවන් කමක් තිබ්බෙ නෑ.. අඩියක් දෙකක් කයිලි ලඟට ආව දෝයෝන් කයිලි ගෙ අතෙන් අල්ලගත්තෙ කයිලි එයාගෙ අම්මා දිහා අනුකම්පාවෙන් බලාගන ඉද්දි..