Lean on the Acrux

Chapter 18

"Hi, guys. Na-miss niyo ba ako?" si Lexus na kakarating lang. Nakita ko naman kung paano umismid si Zale dahil sa kanya.

"Ano ba 'yang binili mo?" usisa ni Benu sa mga paper bag na dala ni Lexus.

Pagkaupo ni Lexus ay isa-isa niyang inilabas ang mga nilalaman ng paper bag. Para namang may kung anong bumara sa lalamunan ko nang makita ko ang mga pagkain na binili niya. It were fries and ice cream. Apat ang binili niyang ganoon.

I suddenly remembered that person I shouldn't be thinking of. But how can I prohibit myself from thinking about him if even small things remind me of him?

"'Yan lang?" patungkol ni Zale sa mga binili ni Lexus. Lexus's eyes turned into slits as he looked at Zale for a few seconds after Zale said those words.

"Zale tag-iisa tayo niyan tapos nilalang mo lang? Saka masarap 'yan! Great combination! Hindi mo pa ba nattitikman 'yan?" Hindi naman sumagot si Zale at tinignan lang siya. "Hindi pa, noh? Try mo na, dali. May bago ka na namang ma-didiscover dahil sa master Lexus mo."

Lexus picked a piece of fries and dippeddip it in the ice cream. I thought he would eat it but I was wrong. He put it in front of Zale's mouth. Sinubukan niyang subuan ito na para bang bata.

"Zale try mo na," he urged him when Zale didn't eat the fries. Natatawa pa si Lexus sa ginagawa niya kay Zale at si Zale naman ay hindi natutuwa.

A playful smile vanished on Lexus's lips when Zale just ignored the fries in his hand and took a new fries and dippeddip it in the new ice cream that he also picked. When the food entered his mouth, the three of us just watched him eat it, waiting for his reaction and comment.

"Masarap," tangong-tango sabi ni Zale pagkatapos kainin 'yun.

Masarap talaga kaya nga favorite namin 'yan ni-

Nakakairita. Ayaw ko na.

"Bakit hindi mo kinain 'tong hawak ko? Nangangawit na ako, oh." Lexus hands was still holding a fries near Zale.

"Hawak mo. Saka sa ice cream mo na nakain mo na 'yung pinagsawsawan mo," paliwanag ni Zale habang kumukuha pa ng panibagong fries.

"Luh, kumuha pa rin ng bago. Hindi pa kinuha itong hawak ko," bulong-bulong ni Lexus.

"Parang hindi mo naman kilala 'yan. Maarte," ani ni Benu.

I somehow agree that Zale is maarte especially in food. But in the early days I became friends with him, I witnessed how maarte he is. Ngayon naman ay hindi ko napapansing maarte siya. O baka dahil 'pag kasama niya ako ay nawawala ang pagkamaarte niya.

Kung ano-ano na ngang nakain niyan kasama ako at ni isang kaartehan o reklamo ay wala akong narinig sa kanya tungkol sa mga pagkain na kinain namin.

"Elysia, sayo na lang. Say 'ah'," si Lexus na hindi pa rin titigil hanggat walang kakain ng fries na nasa kamay niya.

I looked at the fries and a series of memories flashed in my mind. How can a piece of food bring a lot of memories, huh?

Kasabay nang pagdaloy ng mga alaala ay ang pagbigat ng aking puso at pagmuo ng mga nagbabadyang luha sa 'king mata.

"Elysia? Hoy!" Napatigil ako sa pagtitig nang marinig ko ang boses ni Lexus. Tinampal naman ni Zale ang kamay ni Lexus kaya nahulog ang pagkain sa sahig. Napatingin naman ako sa pagkain na nahulog sa sahig.

"Epal mo, Zale! Sayang 'yung pagkain."

"The fries was already dirty. Sa kakasalita mo kanina, natatalsikan na ng laway mo ang pagkain."

"Hindi pa kasi siya ang kumain," pagdatong pa ni Benu.

"Kayong dalawa, pinag-iisahan niyo talaga ako lagi," pagdrdrama pa ni Lexus.