I Became The Lady

UN

Gün içinde ben Marinette'im.

Normal bir hayatı olan normal bir kız.

Ama benim hakkımda kimsenin bilmediği bir şey var.

Çünkü benim bir sırrım var.

°°°

Gözlerimi açalı sadece yarım saat oldu diye düşünüyorum ve hâlâ nerede olduğumu anlamaya çalışıyorum.

Dekorasyonu ve tasarımı güzel bir odadayım. Sanki kraliyet odasında gibiyim. Ama rüya mı?

Çünkü en son sabah okul için kalkıp hazırlanmıştım, ailem ile kahvaltı yapmıştım ve okula yürümeye başlamıştım. Her zaman ki gibi bir sabahtı. Ama karşıdan karşıya geçerken araba çarpmıştı. Sadece gözlerimi kapatırken Sen Nehri'ne düşüp, dipe batarken gökyüzüne doğru elimi uzattığımı hatırlıyorum.

Ayağa kalkıp odada bulduğum aynanın karşısına geçtim. Tamamiyle bendim. Gece karası saçlarım, mavi gözlerim. Bu beden bana aitti. Ben bendim, ama burası benim odam değildi.

"MARINETTE!!"

Biri adımı seslendi daha doğrusu bağırdı, hatta anırdı desem daha doğru olur. Ne oluyor be?

Aniden kapı çarpılarak açıldı.

"MARINETTE, SONUNDA UYANMIŞSIN."

Yaşlı, çok çirkin olmayan ama çok da güzel olmayan bir kadın ve ona benzer bir adam girdi içeri. Kim ki bunlar? Hayatımda hiç görmedim.

Ben bana bağıran kadına bakarken o çatık kaşlarıyla bana bakıyordu.

"Nasıl böyle sorumsuzca bir şey yapabilirsin?"

"Ne yapmışım?" Diyemeden edemedim.

"Ha, Waren görüyormusun bir de pişkin pişkin ne yapmışım diyor." Dedi kadın yanındaki adama bakarken.

"Tatlım, sakin ol." Dedi ve beni baştan aşağı süzdü adam.

Günümüz fransızcası konuşmuyorlardı.

Ikisinin de bakışları hiç hoş değildi. Kendimi daha fazla tutamadım.

"Pardon da ne yaptığımı söylemediğiniz sürece ne yaptığımı nereden bilebilirim? Ayrıca kim oluyorsunuz da bana böyle davranıyorsunuz?"

Kaba konuşmuş olabilirim. Ama ben Paris sokaklarında özgürce yaşamış ve hakkını savunmayı bilen biriyim. Annem ve babam dışında kimse benimle böyle konuşmaz.

"Yıllarca seni besleyip, büyüttük. Yaptığın hiçbir şey yok zaten. Düğüne az kalmışken kendini Sen Nehri'nden aşağı atmışsın."

Diye yanıtladı adının Waren olduğunu öğrendiğim adam. Kadın patlamak üzere bir volkana benziyordu.

"SEN KENDINI NE SANIYORSUN HA? BIZ KIM MIYIZ? AĞZINDAN ÇIKANI KULAĞIN DUYSUN. NANKÖR ŞEY."

Dedi kadın suratıma bildiğiniz tükürüklerini sıçratarak. E yuh yani, az düzgün konuş.

"Fiona, sakin ol karıcığım. Yaptı bir hata. Hem gitmesine az kaldı. Ona bir şey olmamalı. Gerekli sağlık kontrollerini yaptıralım saray doktoruna."

"Sana sırf para kazandıracaksın diye katlanıyorum. Bir de kendini öldürmeye çalışıyorsun ve bize saygısızlık ediyorsun. Insan kendi halasına nasıl saygısızlık eder. Ukala, bir de tanımıyormuş gibi davranıyor."

"Tamam gel çıkalım biz. Bana bak Marinette, uslu dur. Doktor gelecek birazdan, gidene kadar bu oda da kalacaksın. Bir yere gitmeyeceksin de."

Dedi Waren gözlerime tehditkâr bir şekilde bakarak ve kapıyı çarparak çıktılar.

Neler oluyor ya?

Hâlâ bir şey anlamadım.

O kadın hala mı dedi?

Iyi de benim halam yok ki. Babam tek çocuktu.

Off ne yapacağım ya. O adam saray doktoru mu dedi? Saçmalama Marinette.

Şaka olmalı değil mi? Ben birazdan uyanacağım, belki hastanede, belki kendi odamda. Ama yine de uyanacağım?

REENKARNE OLMUŞ OLAMAM DEĞIL MI?

-

Herkese merhaba. Belki de sürekli bir kitap bitmeden yeni bir taneye başlamamdan rahatsız olmuşsunuzdur. Ama ben hep kitap çıkarmaya bayılıyorum. Neyse bu kitabı çıkarmamda ki en büyük sebep

1- Bir sürü reenkarnasyon webtoonları okumuş olmam.

2- Bu konuda uzun zamandır bir kitap yazmayı düşünmem.

Neyse bu kitabı da beğenmenizi umuyorum. Bakalım Marinette bu yeni hayatında neler yaşayacak.

Bir de fark ettiniz mi? Düğün dedi adam.
Ikinici bölümde ne düğünü olduğunu anlatacağım. Aslında Mari anlatacak.

Ama sizden istediğim bir şey var. Lütfen okuduğunuz zaman oy verin lütfeeeen. Oy vermeniz beni mutlu ediyor ve bölüm yazma isteğim artıyor.

Ayrıca küçücük bir kelime bile olsa yorum yapar mısınız?

Oy veren ve yorum yapan herkese teşekkür ederim. Devamlı oy verenler sayesinde biraz olsun beğendiğinizi düşünüyorum. Sizleri seviyorum, kendinize iyi bakınnn. 💙💙