Book 2: He Is Still A Selfish Man (Completed)

CHAPTER 23

As promise!

Maraming-maraming salamat talaga ah.

You're one of those people na nag-su-support talaga sa akin.

Keep safe:)))))

===========

JHOY'S SIDE 

Sumisilang na yung araw pero andito pa din kami ni Mhor sa kama. Walang may balak sa amin na tumayo. Siguro pagod at gusto pang matulog. Ito nga kahit na hirap ako sa pwesto ko kasi itong si Mhor kung makakapit sa akin parang tuko lang. 

I tried to move his arm a while ago para sana makakilos ako nang maayos pero it's no use. Wala eh! Ayaw bumitaw. Nung kinausap ko naman kanina kung papasok pa siya isang lingo lang ang isinagot nito sa akin. 

Okay lang naman. Sila naman may-ari sa company nila. Walang magsasabon sa kanya kung hindi siya papasok. 

Makalipas ang ilang minuto tulog mantika pa din itong si Mhor. Naman! Masama na naman yung pakiramdam ko. I want to go to the CR pero hindi ko magawa nga.  

"Mhor, teka lang ah."-sabi ko sa kanya nang marahan at dahan-dahan na inaalis yung braso niya na nakayakap sa akin. Pero imbes na maalis ito ay gaya lang din ng dati. Mas humigpit pa ito nang yakap sa akin at mas isiniksik pa yung ulo niya sa leeg ko. 

Hindi ko na talaga kaya yung nararamdaman ko kaya marahas ang ginawa kung pagtulak kay Mhor. 

"WHAT THE?"-gulat na reaksyon nito. Pero hindi ko na siya pinansin at tuloy-tuloy na pumunta sa CR para magsuka. Ang sakit-sakit din ng tiyan ko.

Urgh! Morning sickness! Palagi nalang. Hindi na ba mawawala to. I'm on my 5th month na. Bakit may morning sickness pa din ako? Nahihirapan na talaga ako sa ganitong set-up every morning. 

"Hey. You okay?"-si Mhor. Agad din pala itong sumunod sa akin. kasalukuyan niya na ding hinihimas yung likod ko. I feel a little better dahil sa ginawa niya. 

Every time na inaataki ako nang morning sickness ko ay palaging andyan sa tabi ko si Mhor para alagaan ako at pagaanin yung pakiramdam ko. 

"Yeah. I just feel a little bit dizzy." -sagot ko sa kanya matapos kung magsuka. Puro laway lang naman yung nailabas ko. 

"MMhor!"-gulat sa sambit ko. 

He carried me in a bride style na parang a thin of paper lang yung dinadala niya. Hindi ba siya nabibigatan sa akin? At take note, dalawa na kaming binubuhat niya. 

"Mhor, kaya ko nama.."-ako 

"Stop. You're dizzy." -tipid na sabi nito sa akin. 

Inihiga niya ako ng dahan-dahan sa kama at kinumutan. Napatawa naman ako. Para lang naman akong may sakit nito. Morning sickness lang naman tong nararamdaman ko ngayon. Hindi na talaga na sanay-sanay tong si Mhor. 

"And why are you laughing?"-na-iintriga nitong tanong sa akin. Kumunot din ang noo nito na nakatingin sa akin. 

"You're treating me like a baby." -maktol na sabi ko sa kanya. 

"What is wrong with that?"-sabi niya at umupo sa side ko. 

"Ayoko. NAIILANG AKO."-reklamo ko sa kanya. 

"You're kidding right? Ikaw maiilang. NAH. That won't happen."-sabi nito at napapailing pa. 

"At bakit mo naman nasabi yun?"-tanong ko. 

"Makapal kaya ang mukha.. ARAY! NAPAKA-SADISTA MO TALAGA!"-hindi na nito natuloy yung una niyang sasabihin kasi kinurot ko siya ng pinong-pino sa tagiliran. More like, nanggigil ako sa balat niya. Hindi pa naman ito nakasuot ng shirt. Kaya talagang masakit yung pagkurot ko. 

Tiningnan niya din ako nang pagkasama-sama. Nah! You can't threathen me with that stare Mhor. HAHAHAHA 

"ANG SAKIT AH!"-reklamo pa din nito habang hinihimas yung parting kinurot ko.  

"Nangigil lang naman kasi ako eh."-sabi ko sa kanya at I give him a smack on the lips. Pampalubag nalang ng loob sa kanya. HAHAHAHA 

"At ako pa talaga. Oh ayan! -at ibinigay niya sa akin yung 6 feet na teddy bear. Grabi ang bigat ah! Nakalagay lang kasi ito sa gilid ng kama namin. Doon ko yun inilagay. 

Kagatin mo hanggang sa maubos yan!" -badtrip na sabi niya sa akin at padabog na tumayo habang nakahimas pa din sa parting kinurot ko.  

"I love you Bello."-pahabol na sabi ko sa kanya. 

"Can't feel it." -mahinang bulong nito. Pero narinig ko pa din. This time, hindi ko na napigilan yung sarili ko na mapatawa ng malakas.

"HAHAHAHAHAHA" 

"Tsss."-yan na lang yung narinig ko bago tuluyang pumasok si Mhor sa CR. 

=========== 

"Bello, what if mawala ako, ano yung gagawin mo? Iiyak ka ba?" -curious kong tanong sa kanya. 

Andito kami sa entertainment room namin. Kakatapos lang naming manood ng isang movie at yung movie na pinanood namin ay IF ONLY. Grabi ang dami kung nailuha pero si Mhor seryoso lang na nakatingin sa monitor.  

Parang hindi nga ito affected sa mga scenes eh. 

Napatingin naman agad ito sa akin. Nakaunan kasi ito sa mga binti ko. Siya yung nakahiga sa sofa tapos ako lang yung nakaupo at naka-lean lang sa sofa yung likod ko. 

"And why did you come up with that question?"-siya 

"Wala lang. What if lang naman. Ikaw kasi nakita mo na yung magiging reaksyon ko kung saka-sakali na namamatay ka. And I knocked on the wooden frame three times of the sofa. Huwag naman sana, kawawa yung magiging baby natin, wala na siyang tatay tapos magkandakuba-kuba ako sa pagtratrabaho tapos palagi nalang ako.."-but he shout me up by kissing my lips. 

"You're insane, that won't happen." -sabi nito matapos humiwalay sa paghahalikan namin. 

"EEHH, what if nga lang. Ano? Iiyak ka ba?"-tanong ko ulit sa kanya. 

"What made you think na hindi ako iiyak?"-balik tanong naman nito sa akin. 

"Yes or No lang naman yung sagot. Pinahaba mo pa."-sabi ko. 

"Alam mo, kung ano-ano nalang yang naiisip mo."-sabi nito at napapailing pa. 

"Mhor, what if ano" -ako 

"STOP. I don't like the questions you're asking." -sabi nito sa boses na mahahalata talaga yung hindi pagkagusto sa mga pinagsasabi ko. 

"I'm sorry."-ako 

"Just don't ask me with that kind of questions again."-siya 

Pero Mhor pano nga kaya yung subukan din tayo nang destiny gaya nang nangyari nalang sa mga bida sa If Only. Kakayanin kaya natin? Or may isang susuko sa atin?

===========

VOTE

COMMENT

FAN

===========

SPECIAL MENTIONS TO:

@heidze030

@smith26

@CzarinaSalavatierra

@KathNeilLover

@prettyapples

@mar_ramz

@ShairaNicoleSalaveri

@yumiLove

@burburry